Δημοσθένης Κούρτοβικ

Το νέο αντιλεξικό Νεοελληνικής χρηστομάθειας

Εκδόσεις Εστία

Αθήνα 2019, σελ. 130

Είδωλα: Όλοι συμφωνούν ότι ένας καλός γιατρός, ένας καλός τραγουδιστής, ένας καλός πολιτικός, ένας καλός ηθοποιός, ένας καλός ποδοσφαιριστής δεν είναι και απαραίτητα αυτό που λέμε «καλός χαρακτήρας». Περιέργως, όμως, ο πολύς κόσμος έχει την τάση να φαντάζεται ότι είναι πρότυπα αρετής ίσα-ίσα οι λογοτέχνες - οι κατ’ εξοχήν άνθρωποι που, με το έργο τους, ζητούν συγγνώμη κι εξιλέωση για τις αμαρτίες τους.

Smartphones: Τα κινητά τηλέφωνα γίνονται ολοένα εξυπνότερα. Το άθροισμα της ευφυΐας τους και της ευφυΐας των χρηστών τους μένει βέβαια σταθερό.

Ρατσισμός: Ο ρατσισμός είναι κάτι ακόμη πιο αποτρόπαιο απ’ όσο φαντάζονται οι αντιφασίστες γιατί δεν αντιλαμβάνονται τον αντιρατσιστικό ρατσισμό στις γραμμές τους.

Τα παραπάνω τρία λήμματα είναι από το «Το νέο αντιλεξικό Νεοελληνικής χρηστομάθειας» του συγγραφέα, δοκιμιογράφου και μεταφραστή Δημοσθένη Κούρτοβικ που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την «Εστία».

Στον πρόλογο του ο Κούρτοβικ σημειώνει ανάμεσα στα άλλα: Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε εκείνους που δεν αμφιβάλλουν ποτέ για τις ιδέες τους, ούτε καν για το ότι είναι δικές τους / είναι βέβαιοι ότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα / πιστεύουν (για τον εαυτό τους) ότι άλλοτε προοδευτικός = πάντα προοδευτικός / φρονούν ότι η ανοιχτή κοινωνία κινδυνεύει μόνο από όσους θέλουν να την κλείσουν / υπερασπίζονται με πάθος τη διαφορετικότητα, αλλά θέλουν να στομώσουν ό,τι την κάνει διαφορετική / απολαμβάνουν στη λογοτεχνία και την τέχνη ό,τι έχει πιστοποιηθεί ως απολαυστικό / θεωρούν ότι το σεξ είναι ζήτημα δικαιωμάτων και καλών τρόπων / έχουν παντού άκρες, αλλά πουθενά ρίζες. Σε κάποιες από αυτές και άλλες τέτοιες κατηγορίες μπορεί να ανήκει, όπως φοβάται, και ο ίδιος ο συγγραφέας. Αυτός είναι ένας λόγος που τον ώθησε να γράψει το Αντιλεξικό.

Τσαρλς Μπουκόβσκι

Για τη γραφή

(Ανθολόγηση-επιμέλεια: Abel Debritto, Μετάφραση: Γιώργος Λαμπράκος)

Εκδόσεις Πατάκη

Αθήνα 2019, σελ. 270

Στη σειρά «Σύγχρονοι Κλασικοί» των εκδόσεων Πατάκη κυκλοφορεί το παρόν βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόβσκι (1920-1994) από τους διασημότερους και τους πλέον επιδραστικούς σύγχρονους Αμερικανούς λογοτέχνες.

Στο βιβλίο δημοσιεύονται μια σειρά από επιστολές που ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γράφει από τη νεαρή του ηλικία το 1945 και έως το 1993, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, και απευθύνει σε εκδότες, επιμελητές, φίλους και συναδέλφους του συγγραφείς. Ασυμβίβαστος απέναντι στους παραλογισμούς της ζωής και της τέχνης, μιλά με ανελέητη ειλικρίνεια για τον μόχθο της γραφής. Ένα βιβλίο αιχμηρό, οδυνηρό, αλλά και συχνά ξεκαρδιστικό· ένας απολαυστικός συνδυασμός του χαρακτηριστικού κυνισμού του Μπουκόβσκι με το συγγραφικό του χάρισμα, που τον ανέδειξε σε σημαντικό συγγραφέα του εικοστού αιώνα, και με το πάθος του, που τον έχει αναγάγει σε σύμβολο αντικομφορμισμού. Πρόκειται για τον Μπουκόβσκι στα καλύτερά του: είναι ευφυής και πνευματώδης, βαθιά συγκινητικός και ανυποχώρητος στις απόψεις του.