Νίκος Τσιριγώτης: 20 Παιδικά τραγούδια, CD 

Έχω τη χαρά να παρουσιάσω σήμερα έναν υπέροχο κύκλο παιδικών τραγουδιών του πολυτάλαντου ερασιτέχνη (με την αυθεντική έννοια του όρου) συνθέτη και μαέστρου από τη Μυτιλήνη Νίκου Τσιριγώτη, για τη σπουδαία δουλειά του οποίου έχουμε μιλήσει ήδη αρκετές φορές εδώ στο Δισκοβόλο, πάντα με αφορμή και κάτι καινούργιο που παρουσίαζε, έστω κι αν πεισματικά επιμένει να λειτουργεί εκτός των εμπορικών πλαισίων αγνοώντας τις σειρήνες και τους πειρασμούς που συχνά τον προσεγγίζουν, προτιμώντας να προσφέρει ανιδιοτελώς το ταλέντο του στην τοπική κοινωνία της Λέσβου. 

Τα "Παιδικά τραγούδια" εκδόθηκαν πολύ πρόσφατα στη Μυτιλήνη σε ανεξάρτητη έκδοση και παραγωγή και αποτελούν έναν ευρύ και χορταστικό κύκλο από είκοσι συνολικά τραγούδια (επιλεγμένα από έναν ακόμη ευρύτερο κύκλο) παιδικού προσανατολισμού, τα οποία πρόσφατα παρουσιάστηκαν ζωντανά στο τοπικό κοινό σε μια μεγάλη μουσικοποιητική βραδιά που διοργάνωσε το 2ο ΓΕΛ της Μυτιλήνης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Οι στίχοι των τραγουδιών βασίστηκαν σε παιδικά ποιήματα ντόπιων κυρίως στιχουργών (Δημ. Νικορέτζος, Β. Σταυρακέλλης, Γ. Παπάνης, Μάρω Ματθαίου, Χρυσ. Γελαγώτης, Ε. Βαρβαρέσσου), αλλά και του γνωστού σκηνοθέτη και τραγουδοποιού Ανδρέα Θωμόπουλου, καθώς και του εμβληματικού Λέσβιου ποιητή Αργύρη Εφταλιώτη (1849-1923). Η θεματολογία τους αναφέρεται στην καθημερινότητα των παιδιών, στις ευαισθησίες, αλλά και στις παραμυθένιες φαντασιώσεις τους. Τρυφερές μελωδίες και ευφάνταστα ρυθμικά θέματα χαρακτηρίζουν τη μουσική των τραγουδιών που παίζονται όλα στο ιδιόκτητο στούντιο του συνθέτη από τον ίδιο με τη βοήθεια της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, χωρίς αυτό να ενοχλεί στο ελάχιστο τον τελικό ήχο που ακούμε. Ο ίδιος επίσης συμμετέχει και ως ερμηνευτής, μαζί με τη Χρύσα Βέκιου και την κόρη του Αμέρσσα Τσιριγώτη με τη συμμετοχή μιας πλειάδας άλλων ερασιτεχνών ερμηνευτών (Α. Μυλωνά, Χ. Μουρατίδης, Κ. Γούναρης, Ν. Βερβενιώτης). 

Ο συνθέτης και συγγραφέας Στέφανος Φευγαλάς αναλύοντας τη δουλειά του Νίκου Τσιριγώτη σημειώνει μεταξύ άλλων: 

"...Το να καταθέσει κανείς στο ακροατήριο το 2024 μία συλλογή με είκοσι παιδικά τραγούδια αποτελεί μία τολμηρή επιλογή. Προϋποθέτει ώριμες και δοκιμασμένες συνθετικές πρακτικές, οξύνοια και εύρος μουσικής αντίληψης. Φαίνεται ότι το να γράψει κάποιος μουσική για παιδιά έχει σαφώς μεγάλες απαιτήσεις. Σε ορισμένες διαστάσεις, μάλιστα, φαίνεται ότι είναι ακόμα πιο απαιτητική διαδικασία από κάθε άλλη μορφή σύνθεσης. Οι αντικειμενικές αντιθέσεις ανάμεσα στην παιδική σκέψη και στις διάφορες μορφές της ώριμης σκέψης, η μετάβαση από τις μη συνειδητές έννοιες στις συνειδητές, αποτελούν κάποιες μόνο από τις διαστάσεις της εξέλιξης του ανθρώπου, της ανθρώπινης κοινωνίας και συλλογικής σκέψης. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Νίκος Τσιριγώτης κατάφερε να παραδώσει μία συμπαγή και φρέσκια μουσική πρόταση, μελοποιώντας είκοσι ποιήματα, δημιουργώντας είκοσι νέα «παιδικά» τραγούδια που απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους. Πατώντας πάνω στις σκέψεις, τις αγωνίες, τα προβλήματα των παιδιών και της αλληλεπίδρασής τους με τον απέραντο κόσμο των μεγάλων, τοποθετείται με αισιοδοξία: Η παιδικότητα των παιδιών και των μεγάλων συνεχίζει να θέτει τον δεδομένο κόσμο σε αμφισβήτηση. Έτσι μόνο η ιστορία του κόσμου μπορεί να γίνει ένα παραμύθι με ευτυχισμένο τέλος!..." 

(δημοσιεύτηκε στο ΔΙΣΚΟΒΟΛΟΣ (diskovolos58.blogspot.com)Χαρτογραφώντας την ψυχική φροντίδα στο πεδίο του προσφυγικού 

Χαρτογραφώντας την ψυχική φροντίδα στο πεδίο του προσφυγικού 

Μεθοριακές Ψυχολογίες. Χαρτογραφώντας την ψυχική φροντίδα στο πεδίο του προσφυγικού (Επιμέλεια; Δήμητρα Μάντζαρη & Μιχάλης Μεντίνης, Επίμετρο: Στάθης Παπασταθόπουλος), εκδόσεις oposito, Αθήνα 2024, σελ. 224 

Στον συλλογικό αυτόν τόμο, που επιμελήθηκε η συμπατριώτισσά μας, Δήμητρα Μάντζαρη στεγάζονται τα παρακάτω κείμενα: 

Άρτεμις Χριστινάκη: Στρατόπεδα και Ψυχολογία: Θεραπείες χώρου, ασφάλεια και η πολιτική της προσαρμογής, Σοφία Παπαδοπούλου: Η προστατευτική φύλαξη ασυνόδευτων ανηλίκων ως καθεστώς εξαίρεσης και ο ρόλος των ψυχολόγων, Κώστας Γαρδούνης: Λόγοι προσφύγων και μεταναστών: Ακούγοντας ιστορίες από έναν ατέλειωτο πόλεμο, Γεωργία Μπερλέμη: Η ύπαρξή μου δεν είναι συνδεδεμένη με τη θλίψη: Η περίπτωση της Α, Βίκυ Λιλή: Η θεραπευτική φροντίδα ως κράτημα για τα παιδιά πρόσφυγες, Δήμητρα Μάντζαρη: Μεταξύ ελέγχου και φροντίδας: Η διαχείριση της αυτοκτονικότητας των προσφύγων, Αφροδίτη Καψάλη: Ο βιοπολιτικός ρόλος της ψυχολογίας στο μεταναστευτικό ζήτημα - Μια ερμηνευτική φαινομενολογική ανάλυση, Αλεξάνδρα-Αριάδνη Βασιλείου, Νίκος Γκιωνάκης, Μαριάντζελα Δεμέναγα και Ελένη Κοτσώνη: Από το αίτημα για ανακούφιση του "δευτερογενούς τραύματος", στη νοηματοδότηση της εμπειρίας της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης προσφύγων. Ο ρόλος της ομαδικής εποπτείας. 

Στον πρόλογο διαβάζουμε ανάμεσα στα άλλα: Χαρτογραφώντας την ψυχική φροντίδα στο πεδίο του προσφυγικού, προκύπτει ως ένα στιγμιότυπο μιας ανοιχτής, εν εξελίξει συζήτησης, η οποία αφορά τον ρόλο και τη λειτουργία των ψυχολογικών/ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων στο πλαίσιο του λεγάμενου μεταναστευτικού/προσφυγικού, όπως αυτό διαμορφώνεται από το 2015 και έπειτα. 

Τα κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτόν τον τόμο προκύπτουν μέσα από μια πολυδιάστατη και απαιτητική μεθοριακή, (συν)οριακή συνθήκη, όπου συναντιούνται, συμφύρονται και συγκρούονται διαφορετικές επιστημονικές πρακτικές, πολιτισμικές αντιλήψεις, προσδοκίες και υλικά συμφέροντα. Σε αυτό το ρευστό, αβέβαιο και ανταγωνιστικό πλαίσιο, δεν εντοπίζουμε απλώς μια ενική, ενιαία και αποικιοκρατική (ως προς τη λογική της) Ψυχολογία, αλλά και άλλες, πολυφωνικές και ετερογλωσσικές ψυχολογίες, που καταγράφουν με ενάργεια μια σειρά από διλήμματα, αδιέξοδα και απογοητεύσεις, ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνουν τις προσπάθειες διαμόρφωσης πρακτικών φροντίδας και αλληλεγγύη.