Μετά τη στρατοπέδευση 1.600 ανδρών του Ελληνικού Στρατού στην πόλη Μυτιλήνη και την χωρίς μάχη απελευθέρωσή της, στις 8-11-1912, οι 400 άνδρες της τουρκικής φρουράς της, δυστυχώς διέφυγαν στον Κλαπάδο χωρίς να καταδιωχθούν για να παραδοθούν. Ακολούθησαν «Τα Φόβια», ο ενάμιση μήνας μέχρι την απελευθέρωση της Ανεμώτιας, στις 24-12-1912, με τις δεκαοκτώ σημαντικότερες μάχες, όπου έλαβαν μέρος Έλληνες στρατιώτες και ναύτες, εθελοντές στρατιώτες της Λεσβιακής Φάλαγγας, μεμονωμένοι Λέσβιοι εθελοντές, Λέσβιοι και Έλληνες αντάρτες από άλλες περιοχές, εναντίον Τούρκων στρατιωτών, χωροφυλάκων και ανταρτών, που σημειώνονται κατά περίπτωση στον εικονιζόμενο πίνακα.

Εστιάζοντας στην σαν σήμερα, πριν από 107 χρόνια, μάχη της Άγρας «καθ’ ήν έπεσάν τινες εκ των Τούρκων, επληγώθησαν δε 4 ημέτεροι. Υπερισχύσαντες τέλος οι αντάρται μας συνέλαβον 27 Τούρκους», όπως γράφει στις 25-11-1912 ο «Λαϊκός Αγών», παραθέτω την εξής αναφορά που φυλάσσεται στη «Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού»:

«Έκθεσις του οπλαρχηγού Κου (Ευστρατίου) Λαγίδου των εν Άγρα στρατιωτικών γεγονότων.

Προς την Α. Εξοχότητα τον στρατιωτικόν διοικητήν Μιτυλήνης Κον (Αλέξανδρον) Μανουσάκην.

Μόλις έφθασα εις Μεσότοπον, ότε δυστυχώς είχαν συμβή τα υπό των ανταρτών έκτροπα, προσεκάλεσα την επιτροπήν, ενώπιον της οποίας ανέκρινον τους κακοποιηθέντας, εν οικτρά ευρισκομένους καταστάσει και δι’ ειδικού απεσταλμένου Σάς έστειλα λεπτομερή έκθεση των συμβάντων. Πληροφορούμαι ότι το χωρίον Άγρα ήτο το ορμητήριον των ανταρτών. Αμέσως προσκαλώ τον εν Πολιχνίτω ευρισκόμενον οπλαρχηγόν Κον Δ(ημήτριον) Στεφάνου, ίνα από κοινού δράσωμεν, καθότι οι κάτοικοι του χωρίου Άγρας διατελούν πάνοπλοι.

Την επομένην 22 9βρίου, φθάσαντος του οπλαρχηγού Κου Δ. Στεφάνου μετά 30 ανδρών μετά συνεννόησιν, την πρωΐαν της 23ης 9βρίου περί ώρας 4^ης της πρωΐας περιεκυκλώσαμεν την Άγραν, αποστείλαντες συγχρόνως επιστολήν προς τε τους Χριστιανούς και Οθωμανούς δι’ ής παροτρύναμεν αυτούς να παραδώσωσι τα όπλα διαβεβαιούντες αυτούς ότι δεν έχουν να διατρέξουν ουδένα κίνδυνον και υποδεικνύοντες αυτοίς ότι ήλθομεν χάριν της επιβολής της τάξεως και ησυχίας. Σημειωτέον ότι η επιστολή εστάλη διά πεζοδρόμου Οθωμανού και ενός χριστιανού.

Μόλις όμως η παρουσία μας κατέστη αντιληπτή εδέχθημεν πυκνόν πυρ εκ των παραθύρων της τουρκικής συνοικίας. Εγώ έσπευσα να συστήσω εντόνως εις τους οπλίτας ν’ αναμείνουν την απάντησιν της επιστολής μας. Επειδή όμως ένεκα των πυροβολισμών είχε πληγωθή είς εκ των ημετέρων, οι οπλίται εξεμάνησαν και ήρξαντο πυροβολούντες κατά των οικιών αφ' ών προήρχετο το πυρ. Εν τω μεταξύ έκ τινων παραθύρων της τουρκικής συνοικίας ανεφάνησαν λευκαί σημαίαι. Αμέσως διατάσσω παύσιν του πυρός, συνάμα άνδρες εκ της δεξιάς πτέρυγος διετάχθησαν να εισέλθουν εις το χωρίον και να προβούν εις την σύλληψιν και αφοπλισμόν των κατοίκων. Τους αποσταλέντας όμως άνδρας υπεδέχθη σφοδρός πυροβολισμός.

Αμέσως αφήνω σκοπούς εις τα υψώματα και κατέρχομαι με τους λοιπούς οπλίτας εφ’ όπλου λόγχης εις το χωρίον. Ευρίσκω τον καλόν Χότζαν του χωρίου μετά του ιερέως ημών εις ους ανεκοίνωσα ότι δέον αμέσως να μας παραδώσουν τα όπλα ως και πάντα τα κακοποιά στοιχεία. Συνεπεία της διαταγής μου ταύτης παρεδόθησαν άπαντες εκτός ολίγων διαφυγόντων και ενός ονόματι Ισμαήλ Τέκελη όστις οχυρωθείς εντός της οικίας του δεν ηνόει να παραδοθή αλλά δι' επανειλημμένου πυρός ηνόει να αμυνθή μέχρις εσχάτων, επί τέλους όμως ηναγκάσθη και ούτος να παραδοθή. Σημειωτέον ότι το κτήνος τούτο είχε διαπράξει και προηγουμένως φόνους και κλοπάς.

Μετά την σύλληψιν των κακοποιών στοιχείων και την παράδοσιν των όπλων, συστήσας εις τους προκρίτους Οθωμανούς και χριστιανούς ησυχίαν παρέλαβα τους άνδρας μου και τους αιχμαλώτους και διεκπεραιώθην εις Πολιχνίτον. Τους αιχμαλώτους μετά της σχετικής εκθέσεως και καταλόγου αποστέλλω Υμίν διά του οπλαρχηγού κ. Στεφάνου μέσω Πλωμαρίου. Κατά την συμπλοκήν εκ των ημετέρων ετραυματίσθησαν τέσσαρες, ο Χριστόδ. Πατερέλης, Δ. Σούμας, Ιωάννης Αλβανός, και εις εκ Μεσοτόπου, ονόματος αγνώστου.

Τελειώνων την έκθεσίν μου ανακοινώ Υμίν ότι απόψε αφ’ ού παραλάβω τους άνδρας μου θα μεταβώ εις τα πέρα χωρία προς δράσιν καθόσον τα χωρία ταύτα τρομοκρατούνται και φόβος υπάρχει ταραχών, συνεπεία ψευδών διαδόσεων περί εισβολής του Τουρκικού στρατού εκ Θεσσαλίας.

Πολιχνίτος 24 9βρίου 1912, ώρα 8 μ.μ.- Ο οπλαρχηγός (υπογραφή Ευστρ. Λαγίδης)».