Τις δυνάμεις τους ενώνουν απέναντι στο κοινό αίτημα περί διάσπασης των δήμων, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «ο Άλλος Δρόμος», Στράτος Γεωργούλας και δύο ακόμα δημοτικοί σύμβουλοι μεγάλων νησιών και συγκεκριμένα, ο Γεράσιμος Δημητράτος από την Κεφαλονιά, επικεφαλής της παράταξης «Ριζοσπάστες Ξανά» και ο Γιώργος Ραιδεστινός, από την Κέρκυρα. Πρόκειται για τα νησιά που συζητούνται ότι μπορεί να προκύψουν αλλαγές στο χωροταξικό του ενιαίου δήμου που υπάρχει σε αυτά και που αφήνουν ανοιχτό ως ενδεχόμενο κυβερνητικά στελέχη.

Στην κοινή δήλωση που έδωσαν στη δημοσιότητα επισημαίνουν: «Ο Καλλικράτης το 2010, ως ο πρώτος μεγάλης κλίμακας μνημονιακός νόμος και ο Κλεισθένης Ι το 2018, ως ο νόμος της πλήρους εναρμόνισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στους εφαρμοστικούς μνημονιακούς νόμους, αποτελούν ουσιαστικά την ταφόπλακα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η πλήρης οικονομική αφυδάτωση των Δήμων με σταδιακή μετακύλιση του κόστους σε δημότες, η άμεση και πλήρης εξάρτηση από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, η συρρίκνωση της δημοκρατίας με ενίσχυση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου λειτουργίας, το πέρασμα υπηρεσιών της ΤΑ σε ιδιώτες, η συρρίκνωση προσωπικού με αύξηση των υποχρεώσεων των Δήμων, η ασφυκτική εξάρτηση της λειτουργίας των Δήμων από το Οικονομικό Παρατηρητήριο και τις αποκεντρωμένες διοικήσεις, είναι η κοινή συνισταμένη των δυο νόμων που ουσιαστικά καταργούν το «αυτοδιοίκητο» των Δήμων.

Παρά το ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο πιο κοντινός στον πολίτη θεσμός δημοκρατίας και θα έπρεπε να λύνει προβλήματα καθημερινότητας, η πλήρης αποτυχία του «Καλλικράτη» σε συνδυασμό με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τον χρησιμοποίησαν ως εργαλείο, μεγαλώνουν τη λαϊκή οργή για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Τα νησιά μας, Κέρκυρα, Κεφαλονιά και Λέσβος, είχαν την ατυχία να υποστούν ακόμα ένα πλήγμα το 2010. Η παράλογη λογική Ραγκούση, «ένα νησί, ένας Δήμος», έκανε τις συνέπειες του Καλλικράτη να είναι ακόμα πιο οδυνηρές. Η Κέρκυρα με έκταση 591 km2 και 111.000 κατοίκους, η Κεφαλονιά με 786 km2 και 36.000 κατοίκους και η Λέσβος με 1636 km2 και 91.000 κατοίκους είναι τρεις Δήμοι όπως και νησιά των 150 ή 200 κατοίκων. Η κυβέρνηση, υποτελής στις δημοσιονομικές επιλογές που επιβάλλουν οι δανειστές, αγνόησε με την ψήφιση του «Κλεισθένη Ι» τις φωνές των νησιών μας να προχωρήσει σε χωροταξική αναδιάρθρωση των Δήμων μας.

Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη ότι μια χωροταξική αναδιάρθρωση των Δήμων των νησιών μας μπορεί να αποτελέσει από μόνη της λύση στα τεράστια προβλήματα εγκατάλειψης και έλλειψης δημοκρατίας. Είναι προφανές ότι αν δεν αλλάξει η πολιτική για την αυτοδιοίκηση και κυρίως για την οικονομία και την κοινωνία, καμιά διοικητική διαίρεση δεν θα επιλύσει από μόνη της τα προβλήματα. Είναι σίγουρο ότι χωρίς λαϊκούς αγώνες τίποτε δεν μπορεί να κατακτηθεί.»

Αυτά προτείνουν ως ελάχιστες προϋποθέσεις

Θεωρώντας ότι όσο ένας Δήμος βρίσκεται σε πεπερασμένα γεωγραφικά και αριθμητικά όρια «τόσο πιο κοντά θα μπορούσε να είναι ο δημότης στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τόσο περισσότερο θα μπορούσαν να περιορίζονται λογικές δημαρχοκεντρικού συγκεντρωτισμού και αυθαιρεσίας», οι τρεις δημοτικοί σύμβουλοι Λέσβου, Κεφαλονιάς και Κέρκυρας προτείνουν: «Για τη διάσπαση των Δήμων μας θεωρούμε ως ελάχιστες απαραίτητες προϋποθέσεις: α) Να απαλλαγούν οι νέοι δήμοι από τα χρέη του παρελθόντος προς Δημόσιους φορείς και τράπεζες, β) Να υπάρξει εφάπαξ έκτακτη επιχορήγησή τους, γ) Να στελεχωθούν με όλο το απαραίτητο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που θα προβλέπουν οι αντίστοιχοι Οργανισμοί Εσωτερικής Υπηρεσίας με προσλήψεις προσωπικού με σταθερή σχέση εργασίας και δ) Να εξοπλιστούν με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή (απορριμματοφόρα, μηχανήματα έργου κλπ.).

Τέλος, επισημαίνουν πως «παρότι δεν αποκλείουμε ότι υπάρχουν και άλλοι Δήμοι με παρόμοια προβλήματα, καλούμε την κυβέρνηση και τον Υπουργό Εσωτερικών να προχωρήσουν άμεσα στη χωροταξική αναδιάρθρωση των Δήμων μας, λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες των δημοτών και όχι ως απλές χαράξεις στο χάρτη και με βάση τις θέσεις τους.»