Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές από αυτό εδώ το βήμα, ότι η δεκαετία που ήδη διανύουμε είναι πολύ κρίσιμη για τη χώρα μας και πολύ περισσότερο για τη Λέσβο, που καλείται να καλύψει το πρόσθετο «χαμένο έδαφος», λόγω των επιπτώσεων του μεταναστευτικού στην κοινωνική και κυρίως οικονομική ζωή του νησιού. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι πέρα των επιπτώσεων που προκάλεσε η οικονομική κρίση στην ελληνική κοινωνία και οικονομία με τα «μνημόνια», η Λέσβος κλήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή να σηκώσει ανισομερώς τεράστιο βάρος με το προσφυγικό -μεταναστευτικό, που την πήγαν πολύ πίσω, την ώρα που άλλες περιοχές της χώρας σιγά σιγά επέστρεφαν σε μια κανονικότητα, εκμεταλλευόμενες και τις ευκαιρίες που δημιούργησε η πολυετής κρίση. Η Λέσβος βρέθηκε κυριολεκτικά στο «μάτι του κυκλώνα» και από το 2015 και μετά, την ώρα που όλοι οι άλλοι αναζητούσαν πως θα επανακάμψουν από την οικονομική κρίση που τους έπληξε, εδώ «καταναλωνόμασταν» αποκλειστικά και μόνο με το μεταναστευτικό, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα όλα τα άλλα καίρια ζητήματα που απασχολούσαν το νησί και τους κατοίκους του και αυτό είχε και έχει το τίμημα του! Ωστόσο τώρα που πλέον το υπ αριθμό ένα πρόβλημα των τελευταίων χρόνων, που ταλάνιζε τον τόπο μας, φαίνεται να έχει μπει σε μια τάξη και να είναι απολύτως διαχειρίσιμο, με τις παρεμβάσεις των εμπλεκομένων κυβερνητικών και υπηρεσιακών παραγόντων, προκειμένου να πάψει να απασχολεί και να επηρεάζει τις εξελίξεις στο νησί, είναι η ώρα και η Λέσβος να βρει τον ...βηματισμό της που έχασε για μεγάλο διάστημα. Και αυτή η εξέλιξη όσο και αν κάποιοι θέλουν να την περάσουν στα ...ψιλά, επειδή έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να διαιωνίζεται και να παραμένει στην επικαιρότητα το μεταναστευτικό, είναι πολύ σημαντική για το νησί μας και την τοπική κοινωνία, γιατί μετά από πολλά χρόνια οι τοπικές αρχές και οι φορείς του νησιού μπορούν να σχεδιάσουν την αναπτυξιακή προοπτική του, χωρίς τα εξωγενή «βάρη» του πρόσφατου παρελθόντος που το κράτησαν καθηλωμένο στα ...μετόπισθεν! 

Αν κάτι θα πρέπει να «κρατήσουμε» και να «εκμεταλλευτούμε» από την πρόσφατη περιπέτεια που έζησε το νησί, είναι οι υποσχέσεις και οι «δεσμεύσεις» των κυβερνητικών και ευρωπαίων αξιωματούχων, ότι η Λέσβος πρωτίστως που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος του μεταναστευτικού, θα τύχει πρόσθετης στήριξης από τα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, ως αντιστάθμισμα για όσα δύσκολα πέρασε τα χρόνια που προηγήθηκαν. Και αυτή η πρόσθετη στήριξη θα πρέπει να πάρει «σάρκα και οστά» τώρα, που η Ελληνική Πολιτεία και η Ε.Ε. θα πρέπει να ανταποδώσουν όσα «δεσμεύτηκαν» τότε που οι διάφοροι κυβερνητικοί και κυρίως ευρωπαίοι αξιωματούχοι επισκεπτόταν κατά κόρο το νησί και μοίραζαν αφειδώς υποσχέσεις, λέγοντας μάλιστα ότι αυτές ήταν η ελάχιστη επιβράβευση για την αλληλεγγύη που επέδειξε η τοπική κοινωνία, για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρώπης. Και αυτά δεν είναι περασμένα ξεχασμένα, που λέχθηκαν τότε, για να χαϊδέψουν αυτιά και να δημιουργήσουν προσδοκίες, αλλά δημόσιες δεσμεύσεις που πρέπει να τηρηθούν στο ακέραιο, ως ηθική υποχρέωση σε έναν τόπο, που βίωσε πρωτόγνωρες καταστάσεις και βρέθηκε στο περιθώριο των εξελίξεων λόγω αυτών. Δεν μπορεί λοιπόν, τώρα που υποτίθεται ότι θα πρέπει να γίνει ...ταμείο, η Πολιτεία να εμφανίζεται φειδωλή, και αντί να «δώσει και απ αυτά που δεν έχει», για να θυμίσουμε τη γνωστή ρήση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, προσανατολίζεται να μας στερήσει ακόμη και κεκτημένα «κίνητρα», ως παραμεθορίου περιοχής, στα πλαίσια του νέου αναπτυξιακού νόμου. Δηλαδή «εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι», κατά πως λέει και η λαϊκή παροιμία, γιατί οι τοπικοί άρχοντες, οι τοπικές αρχές και οι εκπρόσωποι του τόπου μας, δεν φρόντισαν αποτελεσματικά, συντονισμένα και με μια φωνή, να δεσμεύσουν κυβέρνηση και ευρωπαϊκούς θεσμούς το μίνιμουμ των απαιτήσεων και των διεκδικήσεων για την ανασυγκρότηση του νησιού και την επανεκκίνηση της οικονομίας του. 

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της «κοντόφθαλμης» και απαράδεκτης στάσης των, ήταν όταν οι εκπρόσωποι του νησιού εμφανίστηκαν διχασμένοι και διασπασμένοι να συνομιλούν με τους κυβερνητικούς και ευρωπαίους αξιωματούχους την εποχή που οι τελευταίοι πραγματικά «καιγόταν» για να βρουν συνομιλητές για τη διαχείριση του μεταναστευτικού στο νησί. Δυστυχώς τότε, η αδιαλλαξία περίσσεψε , ευτυχώς όχι από όλους, και χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία για να υπάρξει ένα πρόσθετο «πακέτο» παρεμβάσεων από την Ε.Ε. και προς τη Λέσβο, που τόσο ανάγκη το είχε για να επανακάμψει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Τότε, μεταξύ άλλων, έπεσαν στο τραπέζι διάφορες προτάσεις, και υπήρξαν εξαγγελίες για παρεμβάσεις σε υφιστάμενες υποδομές που χρόνια περιμένουν να αναβαθμιστούν, βελτιώνοντας την εικόνα του τόπου μας. Ομως όλα αυτά δεν είχαν τη συνέχεια που έπρεπε και αντί ως τόπος να «εκμεταλλευτούμε» το πρόσθετο ενδιαφέρον που επιτέλους εκδήλωναν οι ευρωπαίοι, μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο ΚΥΤ της Μόριας και των παρενεργειών που προκλήθηκαν, γεγονός που τους εξέθετε στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και κυρίως τη διάθεση των ευρωπαϊκών θεσμών, να στηρίξουν την περιοχή μας, προκειμένου να αποκτήσουμε απευθείας δίαυλο με τους ιθύνοντες των Βρυξελλών και τα ευρωπαϊκά ταμεία, αφήσαμε την ευκαιρία αυτή να χαθεί, χωρίς καμιά προσπάθεια. Το γεγονός ότι το νέο ΕΣΠΑ είναι πράγματι αρκετά αυξημένο σε σχέση με το προηγούμενο, ασφαλώς και είναι θετικό, αλλά θα μπορούσε να ήταν ακόμη μεγαλύτερο αν οι τοπικές αρχές διεκδικούσαν με επαρκή τεκμηρίωση και αποτελεσματικότητα το κάτι παραπάνω, έχοντας εξασφαλίσει προφανώς και το «πράσινο φως» των Βρυξελλών. Γιατί κακά τα ψέματα και το αυξημένο ΕΣΠΑ και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και οι εθνικοί πόροι για έργα υποδομής προφανώς και είναι σημαντικά για την αναβάθμιση της εικόνας του νησιού μας, αλλά δεν αρκούν από μόνα τους αν δεν υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον για την περιοχή μας, που θα την βάλουν επιτέλους σε αναπτυξιακή τροχιά. Και για να συμβεί αυτό χρειάζονται τα μεγαλύτερα δυνατά κίνητρα στην προσέλκυση επενδύσεων, χωρίς τα οποία το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον ενδεχομένως να είναι περιορισμένο. 

Και δυστυχώς, παρά τις εξαγγελίες και τις κυβερνητικές δεσμεύσεις για στήριξη της Λέσβου και των άλλων νησιών του βορείου Αιγαίου, οι ενισχύσεις του αναπτυξιακού για την πολύπαθη περιοχή μας υπολείπονται σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας, αφού ανεξήγητα η κυβέρνηση αποφάσισε να υποβιβάσει την περιοχή του βορείου Αιγαίου από την «πρώτη ταχύτητα» κινήτρων του νέου αναπτυξιακού, που πάντα βρισκόταν σε προηγούμενους αναπτυξιακούς . Υπήρξε μάλιστα και αθέτηση υποσχεμένων παρουσία τοπικών φορέων και εκπροσώπων του τόπου μας από τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη, όπως τελικά φαίνεται, μετά τα όσα ανακοίνωσε ο καθ΄ ύλην αρμόδιος υπουργός κ. Παπαθανάσης στην συνάντηση με εκπροσώπους τοπικών φορέων κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στο νησί. Αν αυτή η αντιμετώπιση από μέρους της κυβέρνησης λογίζεται μάλιστα ως πρόσθετη στήριξη των νησιών που βίωσαν και «πλήρωσαν» τις επιπτώσεις του μεταναστευτικού, νομίζουμε ότι ο εμπαιγμός περισσεύει και δεν μπορεί να περάσει στο ...ντούκου! Μπορεί να είναι επιλογή και των φορέων και της τοπικής κοινωνίας να θέλουν να βγάλουν από το τραπέζι των όποιων συζητήσεων το μεταναστευτικό, είναι και θέμα ψυχολογίας για την κοινωνία, στοχεύοντας να γυρίσει η σελίδα από την προτέρα κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί κανείς να παραβλέψει ή να προσπεράσει σαν μην έχει συμβεί τίποτα τα προηγούμενα χρόνια στην περιοχή. Γιατί η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η Λέσβος πρωτίστως και τα άλλα νησιά της περιοχής «πλήρωσαν» βαρύ τίμημα, που άνοιξε «πληγές» στο κοινωνικό σώμα, που πρέπει να «επουλωθούν» με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο το δίχως άλλο. Και η ...γιατρειά σε όλα αυτά είναι η ανάπτυξη με την καθοριστική συμβολή των δημόσιων και των ιδιωτικών επενδύσεων, που αλλάζουν την εικόνα ενός τόπου και βελτιώνουν αισθητά την οικονομική ζωή των κατοίκων του. Και στην προσπάθεια αυτή δεν μπορεί για κανέναν λόγο η επίσημη πολιτεία να μην «τα δίνει όλα», και ακόμη περισσότερα, όπως υπαγορεύει στοιχειωδώς η λογική των πραγμάτων και η ηθική δέσμευση έναντι του τόπου , που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων στα δύσκολα. Ας φροντίσουν λοιπόν, για τούτο το μείζον θέμα, οι τοπικές αρχές και όσοι έχουν λόγο και ρόλο στα τοπικά δρώμενα, να ομονοήσουν και να δράσουν συντονισμένα, πριν είναι αργά. Αναμένουμε...