«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητάμε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.

Και μόνο η κατάθεση αυτού του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και η αναγκαιότητά του να ψηφιστεί, όπως επιχειρηματολόγησαν πολλοί εκ των συναδέλφων μου που μίλησαν προηγουμένως, είναι η απόδειξη ότι ο ρατσισμός στη δική μας την πατρίδα είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει εγκατασταθεί, είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει αυξηθεί και δεν ξέρουμε εάν αυτή η αύξηση οφείλεται σε έναν ελλοχεύοντα ρατσισμό που λόγω της κρίσης βγήκε στο προσκήνιο ή έχουν αυξηθεί τα πραγματικά περιστατικά.

Πιθανώς, κατά τη δική μου άποψη, να συμβαίνουν και τα δύο. Είναι, όμως, μία διαπίστωση ότι στη χώρα, η οποία έχει θεότητα προστασίας των ξένων τον Ξένιο Δία, δεν δημιουργήσαμε επαρκή κοινωνικά αντισώματα απέναντι στην ξενοφοβία, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Σήμερα τα κρούσματα πραγματικά έχουν αυξηθεί. Δεν θα αναφερθώ σε αυτά. Θα ήθελα, όμως, να πω ότι πριν από πενήντα χρόνια ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, κύριοι συνάδελφοι, έλεγε στην περίφημη ομιλία του «I have a dream» -«Έχω ένα όνειρο»- ότι «τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μία χώρα όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα τους αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους».

Ποιος από εμάς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που νομοθετούμε σήμερα μπορεί να ισχυριστεί ότι μία τέτοια χώρα είναι και η δική μας; Πώς μπορούμε να το ισχυριστούμε, όταν στην Αίθουσα αυτή, στο ναό της Δημοκρατίας, από αυτό ακριβώς εδώ το βήμα, βουλευτές της Χρυσής Αυγής αναφέρθηκαν σε μετανάστες – κυρίως από χώρες της Ασίας και της Αφρικής – με το χαρακτηρισμό «υπάνθρωποι»;

Πώς μπορούμε, λοιπόν, να ισχυριστούμε αυτά τα πράγματα όταν τα θύματα της ρατσιστικής βίας, σωματικής αλλά και λεκτικής, πληθαίνουν; Οι ρατσιστές θέλουν τον άλλο όχι μόνο διαφορετικό – μιλάμε για διακρίσεις – αλλά και κατώτερο και αναγνωρίζουν στον εαυτό τους μία εγγενή ανωτερότητα που δικαιολογεί τα πάντα, από την εκμετάλλευση μέχρι και τη φυσική εξόντωση του άλλου. Ας γνωρίζουν, λοιπόν, όλοι όσοι με ακούν αυτήν τη στιγμή ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινό πρόγονο από την Αφρική και όλες οι φυλές των ανθρώπων έχουν ακριβώς τα ίδια γονίδια. Η επιστήμη ευτυχώς δεν είναι σύμμαχος των ρατσιστών. Γνωρίζουν, δε, αλλά θέλουν να ξεχνούν ότι ένας μαύρος αθλητής ο Τζέσε Όουενς διέλυσε το μύθο της υπεροχής της αρίας φυλής στην Ολυμπιάδα του 1936 στο Βερολίνο μπροστά στον Αδόλφο Χίτλερ, τον αρχηγό των ναζιστών, που μετέτρεψαν το ρατσισμό σε ιδεολόγημα και την εθνοκάθαρση και τη γενοκτονία Εβραίων και τσιγγάνων σε εθνικό στρατηγικό στόχο. Να που ο ρατσισμός και ο εθνικισμός πάνε χέρι-χέρι.

Γνωρίζουν δε ότι ένας άλλος μαύρος ο Νέλσον Μαντέλα δίδαξε την ισότητα και έστειλε το φυλετικό μίσος και την πολιτική του έκφραση, το απαρτχάιντ, στο ιστορικό παρελθόν και στις μελανές του σελίδες.

Οι ρατσιστές επιδιώκουν να επαναφέρουν το φυλετικό μίσος, τις διακρίσεις και τη στοχοποίηση του ξένου ως πηγή κάθε δεινού και να δηλητηριάσουν την κοινωνία.

Μπορεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας νόμος να τους εμποδίσει; Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν είναι από μόνο τους αρκετός. Χρειάζεται παιδεία και συλλογική προσπάθεια για να θωρακιστεί η κοινωνία και να σφυρηλατήσει αξίες, που είναι τα αντισώματα κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Αυτά, όμως, δεν είναι θέματα του παρόντος νομοσχεδίου.

Διαπιστώνω με λύπη μου ότι κυβερνητικά στελέχη, μηδέ του Πρωθυπουργού εξαιρουμένου, σε δημόσιες δηλώσεις τους δεν προσφέρουν καμία βοήθεια στο θέμα αυτό. Είναι γνωστή δε η ρήση ότι «ο φασισμός πολεμιέται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με το ταξίδι».

Στο ερώτημα εάν μετά την ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου παραμένει νομοθετικό έλλειμμα για την αντιμετώπιση του ρατσισμού, οι τοποθετήσεις πολλών εκ των βουλευτών που μίλησαν προηγουμένως απέδειξαν ότι υπάρχει και είναι και μεγάλο και σοβαρό. Όσον αφορά το άρθρο 2, επειδή αναφέρθηκαν αρκετοί συνάδελφοι στην επιστολή των 139 πνευματικών ανθρώπων που ζητούν την απόσυρση του άρθρου, να πω ότι αυτό μου θυμίζει μία ινδική παροιμία, η οποία λέει: «Οι πνευματικοί άνθρωποι είναι σαν τα κουνούπια που χαλάν τον ύπνο των καλών νοικοκυραίων». Εγώ θα έλεγα και των καλών Υπουργών και Βουλευτών. Ευχαριστώ.»