Πάνω από ένας μήνας έχει περάσει από τη στιγμή που η ΕΑΣ Λέσβου έμεινε χωρίς διοίκηση κι άλλες τρεις εβδομάδες από τη στιγμή που συζητήθηκε το αίτημα για ορισμό νέας διοίκησης από το Πρωτοδικείο Μυτιλήνης.

Μέχρι χθες δεν είχε εκδοθεί η απόφαση για τον ορισμό διοίκησης και οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις ανέφεραν πως η απόφαση του Πρωτοδικείου θα εκδοθεί από τις 12 Φεβρουαρίου και μετά.

Το ζήτημα αυτό θα ήταν ήσσονος σημασίας αν δεν επηρέαζε τη λειτουργία τής ΕΑΣ Λέσβου, η οποία δεν μπορεί να εκδώσει νέο τιμοκατάλογο για το ελαιόλαδο όσο δεν έχει Δ.Σ., διότι τα μέλη τού Δ.Σ. συμμετέχουν στην Επιτροπή Ελαιολάδου, δηλαδή το όργανο που χαράζει την τιμολογιακή πολιτική της Ένωσης. Αυτά αναφέρουν πηγές προσκείμενες στην Ένωση.

Παρ’ ότι αυτήν τη στιγμή η ΕΑΣ Λέσβου δεν έχει διοίκηση, συνεχίζει να βρίσκεται σε ισχύ ο τιμοκατάλογος που είχε εκδοθεί στις 27 Νοεμβρίου, με τη μικρή τροποποίησή του για τα βιομηχανικά ελαιόλαδα στο τέλος του προηγούμενου χρόνου. Έτσι, η τιμή παραγωγού στη Λέσβο παραμένει στα 2,85 ευρώ το κιλό για τα τρία δέκατα και στα 2,60 ευρώ το κιλό για τον άσσο.

Οι παραπάνω τιμές είναι εκτός τόπου και χρόνου, καθώς σύμφωνα με ανάλυση του Βασίλη Ζαμπούνη στο Olivenews.gr, αυτή την περίοδο οι ιταλικές τυποποιητικές επιχειρήσεις αγοράζουν τα ελληνικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα από 3,30 έως 3,35 ευρώ το κιλό κι η τιμή παραγωγού στην Ελλάδα διαμορφώνεται από 3,00 έως 3,10 ευρώ το κιλό.

Την ίδια ώρα, η τιμή αγοράς στην Ισπανία για τα βιομηχανικά λάδια οξύτητας πέντε βαθμών διαμορφώνεται στα 2,50 ευρώ το κιλό, κατά συνέπεια η τιμή παραγωγού στη χώρα μας διαμορφώνεται στα 2,20 - 2,30 ευρώ ανά κιλό.

Την παραπάνω ανάλυση επιβεβαιώνουν οι πιο πρόσφατες τιμοληψίες (από το Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης - ΣΕΔΗΚ) που έχουν γίνει στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, όπου η τιμή παραγωγού κυμαίνεται μεταξύ 3,00 και 3,25 ευρώ το κιλό.

Ουσιαστικά δηλαδή ο τιμοκατάλογος της ΕΑΣ Λέσβου αντί να λειτουργεί παρεμβατικά ώστε να στηρίξει το εισόδημα των παραγωγών του νησιού, κάνει το αντίθετο.

Πιέζει τις τιμές προς τα κάτω.
Ενδεικτικό του εγκλωβισμού που έχουν υποστεί οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου, είναι πως μερικά μίλια μακριά από το νησί, στα τουρκικά παράλια, η τιμή παραγωγού για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έχει ξεπεράσει τα 4,00 ευρώ ανά κιλό κι οι τυποποιητικές επιχειρήσεις της χώρας στρέφονται στις εισαγωγές ελαιολάδου από αλλού.

Αγοράζει μέσω τής ΛΕΣΕΛ Α.Ε.
Ακόμη πιο τραγικό για τους ελαιοπαραγωγούς της Λέσβου, είναι ότι η ΕΑΣ Λέσβου, παρ’ ότι έχει βγει εκτός αγοράς, αγοράζει, τυποποιεί και πουλάει λάδι μέσω της εταιρείας ΛΕΣΕΛ Α.Ε., που συνέστησε στα τέλη του προηγούμενου χρόνου με ιδιώτη επιχειρηματία. Η τιμή που αγοράζει η ΕΑΣ Λέσβου το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο 0,3 βαθμών, από τους συνεταιρισμούς και τα ιδιωτικά ελαιοτριβεία με τα οποία συνεργάζεται, είναι 3,00 ευρώ το κιλό.

Από εκεί και πέρα, εάν τα ελαιοτριβεία (συνεταιριστικά ή ιδιωτικά) θέλουν, μεταφέρουν αυτό το κέρδος ή ένα μέρος αυτού στους παραγωγούς.

Στην ουσία, δηλαδή, όλο αυτό το διάστημα η ΕΑΣ Λέσβου λειτουργεί όπως όλοι οι ιδιώτες έμποροι και ελαιομεσίτες του νησιού που δεν ανακοινώνουν τιμές παραγωγού και χρησιμοποιούν τον τιμοκατάλογο της ΕΑΣ Λέσβου ως βάση και κατά περίπτωση δίνουν λίγο καλύτερες τιμές, από 0,05 ευρώ έως 0,10 ευρώ.

Λίγα τα καλά λάδια

Η παγωνιά στις αρχές του Ιανουαρίου εκ των πραγμάτων δημιουργεί προβλήματα στην ποιότητα του ελαιολάδου που παράχθηκε στη Λέσβο από τις αρχές του νέου έτους και μετά.

Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος των Ελαιοτριβέων, Γιώργος Κατζανός, τονίζει: «Όπως και να έχουν τα πράγματα, από τη στιγμή που χιόνισε στο νησί και στη συνέχεια ακολούθησε παγετός, είναι βέβαιο πως η ποιότητα του ελαιολάδου που παράχθηκε από τον Ιανουάριο και μετά, έχει πέσει.

Είναι περιττό να μιλάμε για την οξύτητα του ελαιολάδου, καθώς ο παγετός έχει ως συνέπεια να ανεβούν οι συντελεστές Κ του ελαιολάδου, δηλαδή τα χημικά στοιχεία που δείχνουν την παλαιότητα του ελαιολάδου. Συνεχίζουμε να βρίσκουμε χαμηλές οξύτητες (δέκατα), αλλά στην ουσία όλοι γνωρίζουμε πως έχουμε πάψει να παράγουμε ποιοτικό ελαιόλαδο».

Ο κ. Κατζανός τονίζει αν δεν υπήρχαν οι έντονες βροχοπτώσεις και οι χιονοπτώσεις του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, τώρα θα είχε ολοκληρωθεί η συγκομιδή του καρπού και τα ελαιοτριβεία θα είχαν πάψει να λειτουργούν.

Όμως λόγω της κακοκαιρίας, αλλά και επειδή οι παραγωγοί αδυνατούν να δουλέψουν γρήγορα και εντατικά, αργεί η ολοκλήρωση της συγκομιδής.

Ο διευθυντής τής ΕΑΣ Λέσβου, Στρατής Χατζηδημητρίου, τονίζει: «Δεν είναι μόνο ο παγετός που έκανε ζημιά στον καρπό. Αμέσως μετά τον παγετό, επικράτησαν στο νησί έντονοι νοτιάδες και η θερμοκρασία ανέβηκε στους 14 βαθμούς Κελσίου. Έτσι ο καρπός που χτυπήθηκε με το νοτιά, έπεσε κάτω και η ποιότητά του υποβαθμίστηκε δραματικά. Στις περιοχές που ο καρπός δεν πλήγηκε από τον παγετό, συνεχίζεται η παραγωγή ποιοτικού ελαιολάδου, αλλά οι ποσότητες είναι περιορισμένες».

Για τον προσδιορισμό του ελαιολάδου ως παρθένου, έξτρα παρθένου ή βιομηχανικού λαμβάνονται σειρά χημικών συντελεστών, πέρα από την οξύτητα. Μεταξύ αυτών, είναι τα λεγόμενα Κ. Πρόκειται για χημικούς συντελεστές που αναλύονται πριν την πώληση, χονδρική ή λιανική, του ελαιολάδου. Αν οι συντελεστές αυτοί είναι εκτός προδιαγραφών, τότε το λάδι πωλείται ως βιομηχανικό ακόμη κι αν η οξύτητά του είναι δέκατα.

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα που παρουσιάζουν τα ελαιόλαδα που παράχθηκαν από παγόπληκτες ελιές, κι είναι αντιληπτό στον καταναλωτή, είναι ότι ταγκιάζουν μετά από δυο - τρεις μήνες.

Γι’ αυτό οι έμποροι και οι ελαιοτριβείς προσπαθούν αυτά τα ελαιόλαδα να τα πουλήσουν όσο γίνεται γρηγορότερα. Παράλληλα συνηθίζουν να τα αποθηκεύουν σε ξεχωριστές δεξαμενές από αυτές που έχουν τα υπόλοιπα ελαιόλαδα.