Ο Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά την ενεργοποίηση των κοινοτικών ταμείων για την αποζημίωση των καλλιεργητών ελιάς στον ευρωπαϊκό Νότο που πλήττονται τα τελευταία χρόνια από την ακαρπία.

Ο έλληνας ευρωβουλευτής ρωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τι μέτρα προτίθεται να λάβει για την αποζημίωση των παραγωγών που πλήττονται από την ακαρπία.

Η παρέμβαση Αθανασίου

Της ερώτησης, όπως σημειώνει σε δελτίο Τύπου, ο βουλευτής Λέσβου του Κυβερνώντος κόμματος Χαράλαμπος Αθανασίου είχε προηγηθεί αίτημα δικό του και άλλων βουλευτών της ΝΔ προς τον κ. Κεφαλογιάννη για την δική του συνδρομή και στο πλαίσιο των προσπαθειών που καταβάλλει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης με τους ευρωπαίους εταίρους του.

Η παρέμβαση Αθανασίου, έγκειται στο γεγονός ότι το ζήτημα της ακαρπίας των ελαιοδέντρων είναι ένα ζήτημα που απασχολεί εκτός από τους ελαιοπαραγωγούς όλης της χώρας και της Λέσβου. «Στη Λέσβο βιώνουμε πολύ πιο έντονα το πρόβλημα ενόψει του υψηλού κόστους καλλιέργειας και συλλογής της παραγωγής αλλά και της παρατεταμένης μείωσης της παραγωγής λόγω της κλιματικής αλλαγής» σημειώνει χαρακτηριστικά.

«Κίνδυνος παύσης της ελαιοκαλλιέργειας»

Στο εισαγωγικό του σημείωμα ο κ. Κεφαλογιάννης αναφέρεται στα έντονα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία των ελαιοκαλλιεργητών (παραγωγών ελαιολάδου και βρώσιμων ελιών) στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου εξαιτίας της εκτεταμένης ακαρπίας των ελαιοδένδρων.

Τονίζει μάλιστα ότι μπορεί μεν η τιμή του ελαιολάδου να έχει αυξηθεί το τελευταίο διάστημα εξαιτίας της ακαρπίας αλλά αφορά μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό του συνόλου των ελαιοπαραγωγών. Ενώ το σύνολο των παραγωγών αντιμετωπίζει μεγάλες αυξήσεις στο κόστος καλλιέργειας και στο κόστος συλλογής της παραγωγής.

Επισημαίνει ότι στη μεγάλη πλειοψηφία των παραγωγών η έλλειψη παραγωγής που υπολογίζεται πάνω από το 80% του μέσου όγκου δημιουργώντας συνθήκες φτωχοποίησης στους συγκεκριμένους αγρότες με άμεσο κίνδυνο την παύση καλλιέργειας της ελιάς. Ακολούθως προσθέτει ότι αυτό θα αποτελέσει αρνητική εξέλιξη με δυσμενείς επιπτώσεις για τις τοπικές οικονομίες όπου η καλλιέργεια της ελιάς αποτελεί σημαντικό πυλώνα της οικονομίας τους.

«Ας σημειωθεί ότι η ακαρπία είναι ένα συνεχιζόμενο φαινόμενο τα τελευταία έτη και δεν οφείλεται στο συνήθη διετή κύκλο καρποφορίας των ελαιοδένδρων» σημειώνει παρακάτω και καταλήγει αναφέροντας ότι για τους προαναφερθέντες  λόγους  είναι αναγκαίο να αναπληρωθεί άμεσα το χαμένο εισόδημα ώστε να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις στους Ευρωπαίους ελαιοπαραγωγούς που πλήττονται από την ακαρπία.