Παρά τα 60 της χρόνια, δε δίστασε ούτε για μια στιγμή και βούτηξε στο λιμάνι της Μυτιλήνης, όχι τόσο για να πιάσει το σταυρό, αλλά «για να νιώσει την ευλογία του Θεού, ο οποίος την κρατά γερή και δυνατή».

Ο λόγος, για την πρόεδρο του Παραρτήματος Λέσβου της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, Ζωή Λειβαδίτου, για την οποία δεν ήταν η πρώτη φορά που έπεσε στο νερό την ημέρα των Θεοφανίων.

Η μοναδική γυναίκα που έπεσε το πρωί της Δευτέρας στα νερά του λιμανιού της Μυτιλήνης, ανάμεσα σε έξι άλλους άνδρες, δεν ένιωσε ούτε για μια στιγμή αμηχανία και αυτό είναι φυσικό, όπως είπε στο «Ε», για μια γυναίκα που έχει περάσει μέρος της ζωής της σε στρατόπεδα στο πλαίσιο της προσφοράς στο συνάνθρωπο.

Αναζητώντας το σταυρό την ημέρα των Θεοφανίων. Η Ζωή Λειβαδίτου, με την μπλούζα τής ΕΟΔ αριστερά

Για την ίδια δεν ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, καθώς έχει βουτήξει και στο παρελθόν στα νερά την ημέρα των Θεοφανίων. Ωστόσο, όπως τόνισε, κάθε φορά είναι η πρώτη φορά, γιατί «κάθε φορά νιώθεις ξεχωριστός, νιώθεις ευλογημένος», όπως είπε.

Τα λιμάνια της Βαρειάς, της Νεάπολης, της Θερμής, του Περάματος, του Πλωμαρίου είναι μερικά απ’ αυτά στα οποία έχει βρεθεί στο παρελθόν την ξεχωριστή αυτή μέρα για τη Χριστιανοσύνη.

Μία φορά, όπως εξηγεί, έπιασε το σταυρό, αλλά άφησε να τον σηκώσει ένα αγοράκι πιο μικρό, καθώς όπως τόνισε τα αισθήματα που την πλημμύρισαν από τη χαρά που ένιωσε το παιδί, δεν περιγράφονται.

«Πέφτω στη θάλασσα όχι για να πιάσω το σταυρό, αλλά για να νιώσω την ευλογία του και την πίστη να με πλημμυρίζει. Τότε αισθάνομαι ακόμη πιο δυνατή και τυχερή που με έχει ο Θεός γερή και υγιή, και μπορώ να πέσω στα νερά.» Παράλληλα προσέθεσε ότι το θέμα δεν είναι ποιος θα βρει πρώτος το σταυρό, ούτε πώς θα νιώσει μόνο ο ένας που θα καταφέρει να το κάνει αυτό.

Όλοι νιώθουν αυτό το αίσθημα δύναμης, που το αντλούν προσπαθώντας να βρουν το σταυρό.

Η κ. Λειβαδίτου, αν και μεγαλύτερη απ’ όλους σε ηλικία, ήταν ανάμεσα στα τρία άτομα που παρέμειναν μέσα στα νερά του λιμανιού ως το τέλος, προσπαθώντας να βρουν το σταυρό, τον οποίο τελικά βρήκε ένα παλικάρι από το Ίππειος, που είχε κάνει τάμα για ένα θέμα υγείας.

«Όπως καταλαβαίνετε, αυτό κάνει να αισθάνεται αυτός ο άνθρωπος ακόμη πιο δυνατός.» Αυτό που θέλει, η κ. Λειβαδίτου, για το νέο έτος είναι περισσότερη ανθρωπιά και λιγότερο πόνο.