Το 2004 η Λέσβος θρήνησε ένα νεκρό και αρκετούς τραυματίες από χτυπήματα αλόγων σε πανηγύρια. Δυο χρόνια μετά, ακόμη ένα σοβαρό ατύχημα «ταρακούνησε» την κοινή γνώμη, ενδεχομένως και τους θιασώτες των ιπποδρομιών, αφού έκτοτε φαίνεται ότι περιορίστηκε το κακό. Την Πέμπτη, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Μυτιλήνης καταδίκασε σε ένα χρόνο φυλακή τους υπαιτίους του ατυχήματος του 2006, ενώ το «θύμα» αναρωτιέται αν η δική της θυσία, όπως και όλων των άλλων, έπιασε τόπο και εν τέλει οι ιπποδρομίες θα διεξάγονται υπό ασφαλέστερες για το κοινό συνθήκες.

Το Μάιο του 2006 κι ενώ έφευγε απ’ το πανηγύρι του Αγίου Κωνσταντίνου στα Μιστεγνά, η αρχιτέκτονας Ιωάννα Βαλλίνα χτυπήθηκε από άλογο το οποίο είχε τρέξει νωρίτερα στις ιπποδρομίες και βρισκόταν εκτός του αγωνιστικού χώρου.

Τότε η κ. Βαλλίνα, με δύο κατάγματα στο κεφάλι, στο αριστερό ζυγωματικό και στον οφθαλμικό κόγχο, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης και από εκεί διακομίστηκε στην Αθήνα, όπου και υποβλήθηκε σε σοβαρή επέμβαση.

Ο ιδιοκτήτης του αλόγου διώχθηκε αυτεπαγγέλτως, ενώ το θύμα κινήθηκε και κατά του εκπροσώπου των διοργανωτών των ιππικών αγώνων, υποστηρίζοντας πως εξ ίσου ευθύνονται και όσοι δεν είχαν λάβει μέτρα προστασίας των θεατών. Και οι δύο κατηγορούμενοι, στη δίκη που έγινε την Πέμπτη μετά από πολλές αναβολές λόγω και των απεργιών των δικηγόρων, καταδικάστηκαν σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή.

Αντίθετοι κόσμοι…
«Αυτό που φάνηκε στην ακροαματική διαδικασία, ήταν η αντιπαράθεση δύο διαφορετικών και αντίθετων κόσμων. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν καταργούνται τα έθιμα αν βρεθούν τρόποι να σταματήσουν οι ανθρωποθυσίες, αν δεν κινδυνεύει δηλαδή η σωματική ακεραιότητα όποιου τυχαία βρεθεί σε ένα πανηγύρι», ανέφερε η κ. Βαλλίνα, επισημαίνοντας ότι έγινε προσπάθεια απ’ την άλλη πλευρά να αναδειχθεί η αξία των ιπποδρομιών ως αναπόσπαστο μέρος των τοπικών εθίμων.

«Εκείνο που δεν απαντήθηκε, παρά την επιμονή του δικηγόρου μου, του κ. Νίκου Χωριατέλλη, ήταν αν θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί μέτρα που θα έκαναν ασφαλέστερες τις συνθήκες διεξαγωγής των ιπποδρομιών», ανέφερε η κ. Βαλλίνα, υποστηρίζοντας ότι ακόμη και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτε προς αυτή την κατεύθυνση και το ιπποδρόμιο παραμένει ως είχε.

«Άραγε αυτή η τιμωρία θα αποτελέσει την αιτία για να αποφασίσουν κάποιοι να λάβουν σοβαρά μέτρα προστασίας ώστε να μην περάσει άλλος ό,τι και εγώ;», κατέληξε η κ. Βαλλίνα, σημειώνοντας ότι για το υπόλοιπο της ζωής της θα μείνουν οι λάμες στο πρόσωπο να θυμίζουν τη θυσία της.

Πού οφείλονταν;
Την ίδια περίοδο, με αφορμή το συμβάν και εν γένει την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα, αγωνιστικά, κάποιων αλόγων στις ιπποδρομίες σε πολλά πανηγύρια του νησιού, υπήρξαν φήμες που απέδιδαν την αφύσικη επιθετικότητα των ζώων σε σκευάσματα (μείγματα φαρμακευτικών βοηθημάτων-διεγερτικών) που τους χορηγούνταν για να αυξήσουν την απόδοσή τους. Μάλιστα, οι ίδιες φήμες ανέφεραν ότι πίσω απ’ τους αγώνες είχε αναπτυχθεί κι ένα δίκτυο στοιχημάτων, που απέφερε σημαντικά έσοδα στους εμπλεκομένους. Οι φήμες αυτές ουδέποτε στοιχειοθετήθηκαν, αλλά έδωσαν την αφορμή κάποιοι ιππικοί σύλλογοι να καταργήσουν στην πορεία το διαγωνιστικό μέρος των ιπποδρομιών και να συνεχίσουν να τιμούν τα έθιμα στολίζοντας και επιδεικνύοντας τα άλογα.