Το αργότερο μέχρι σήμερα θα έχει στη διάθεσή της η ΔΕΥΑΛ το ποσό των 638 χιλ. ευρώ, το οποίο η προηγούμενη διοίκηση είχε καταθέσει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.

Η αποδέσμευση του ποσού ήρθε με δικαστική απόφαση και ανοίγει το δρόμο για την καταβολή στους εργαζομένους των παρανόμως παρακρατημένων από τους μισθούς τους χρημάτων και φυσικά δίνει ανάσα ρευστότητας στην Επιχείρηση.

Συντομότερα ακόμα και από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις βγήκε η απόφαση του Ειρηνοδικείου Μυτιλήνης με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση μεταρρύθμισης προηγούμενης δικαστικής απόφασης.

Χθες ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΛ, Νίκος Ακριώτης, ειδοποιήθηκε από την ειρηνοδίκη να προσέλθει στο δικαστικό μέγαρο ώστε να παραλάβει το κείμενο της απόφασης και τα αποδεικτικά της κατάθεσης των χρημάτων στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (γραμματεία), τα οποία είχαν παραδοθεί στο δικαστήριο και παρέμεναν στο φάκελο της υπόθεσης.

Στην απόφαση και ειδικότερα στη γρήγορη έκδοσή της εκτιμάται πως ρόλο έπαιξαν τόσο οι ισχυρισμοί της διοίκησης ότι η λειτουργία της Επιχείρησης βρίσκεται σε αδιέξοδο όσο τα χρήματα μένουν δεσμευμένα, καθώς επίσης και η κατάθεση των εργαζομένων (συνομολόγησαν μέσω του δικηγόρου τους) υποστηρικτικά στο αίτημα της διοίκησης.

Η κίνηση των εργαζομένων, δεδομένου ότι για το ζήτημα το οποίο προκάλεσε τη δέσμευση των χρημάτων βρίσκονται σε αντιδικία με τη διοίκηση, έκανε εύκολη τη λήψη απόφασης για την ειρηνοδίκη.
 
Αίτημα
Υπενθυμίζεται πως η νέα διοίκηση της ΔΕΥΑΛ είχε καταθέσει την περασμένη Παρασκευή αίτημα στο Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης προκειμένου να αποδεσμεύσει από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων το ποσό των 638 χιλ. ευρώ, το οποίο είχε καταθέσει η διοίκηση Μαρινάτου ύστερα από σχετική δικαστική απόφαση.

Η κίνηση αυτή δημιούργησε οικονομική ασφυξία στη ΔΕΥΑΛ, η οποία καλείται με ανύπαρκτη ρευστότητα να ανταποκριθεί στις ανάγκες της. Την Παρασκευή ο δικηγόρος τής ΔΕΥΑΛ μαζί με το δικηγόρο των εργαζομένων συνομολόγησαν στην αίτηση μεταρρύθμισης της παραπάνω απόφασης.

Το δικαστήριο τότε είχε δικαιώσει τους εργαζομένους επιδικάζοντας υπέρ τους ποσό που αγγίζει το 1,3 εκατ. ευρώ, μετά την προσφυγή τους για την επιστροφή των παρακρατημένων από τους μισθούς τους χρημάτων.

Για την ιστορία, η εταιρεία άσκησε έφεση και έκανε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ώστε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, να απαλλαγεί από την υποχρέωση να καταβάλει το επιδικασμένο ποσό στους εργαζομένους.

Η νέα απόφαση επιδίκασε την καταβολή του μισού ποσού από το αρχικώς επιδικασμένο, μέχρι τη συζήτηση της υπόθεσης από το Εφετείο. Με άλλα λόγια, η ΔΕΥΑΛ βρέθηκε αμετάκλητα υποχρεωμένη να καταβάλει στους εργαζομένους το ποσό των 638 χιλ. ευρώ.
Τα χρήματα, όμως, αυτά ήταν αδύνατο να καταβληθούν από τη ΔΕΥΑΛ, η οποία ήδη αντιμετώπιζε πρόβλημα λειτουργίας.

Οι υπάλληλοι, αντιλαμβανόμενοι το πρόβλημα, προχώρησαν σε διακανονισμό με τη διοίκηση και συμφώνησαν να λάβουν τελικά το ποσό των 382 χιλ. ευρώ (το μισό περίπου από το ποσό της τελευταίας δικαστικής απόφασης) σε οκτώ μηνιαίες δόσεις.

Ο συμβιβασμός, όμως, δεν εγκρίθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο και όπως ισχυρίστηκε ο κ. Μαρινάτος προσφάτως, ήταν υποχρεωμένος να καταθέσει το επιδικασμένο ποσό των 638 χιλιάδων στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, διότι σε αντίθετη περίπτωση, θα έφερε αποκλειστικά το βάρος της ευθύνης αυτής της ενέργειας.

Στο «διά ταύτα»
Με την απόφαση πλέον του Ειρηνοδικείου η διοίκηση της ΔΕΥΑΛ αποκτά ξανά ρευστότητα στο ταμείο της, σε μια στιγμή που βρίσκονται σε εξέλιξη μια σειρά από δεκάδες παρεμβάσεις σε ολόκληρη την περιοχή ευθύνης της.

Ακόμα, ανοίγει ο δρόμος για την καταβολή της πρώτης από τις οκτώ δόσεις των παρακρατηθέντων χρημάτων από τους μισθούς των εργαζομένων. Η εξέλιξη ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, έστω κι αν η υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει ακόμα, αφού εκκρεμεί η συζήτησή της στο Εφετείο.

Ο λόγος είναι αφενός γιατί ομαλοποιείται σε μεγάλο βαθμό η λειτουργία της Επιχείρησης, κάτι που ενδιαφέρει και τη διοίκηση και τους εργαζομένους, και αφετέρου ξεκινά η καταβολή έστω και ενός μέρους των παρακρατημένων μισθών. Τέλος, φαίνεται ότι κλείνει μια αρκετά ταραγμένη περίοδος μεταξύ διοίκησης και εργαζομένων, με ό,τι επιπτώσεις είχε αυτό στη λειτουργία της Επιχείρησης.

Για το αν θα κρατήσει αυτή η σύμπνοια κανένας δεν μπορεί να είναι βέβαιος, αλλά τουλάχιστον στο ξεκίνημά της η νέα διοίκηση δείχνει πως διακατέχεται από πνεύμα συναίνεσης με τους εργαζομένους.