Η ενατένιση για ένα καλύτερο μέλλον έχει φραγή. Ο εκφοβισμός, η έντεχνη διασπορά σεναρίων καταστροφής, πτώχευσης, η συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών της δύσκολης φάσης που διανύουμε έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα απελπισίας.
Κανείς δεν ελπίζει, κανείς δεν ονειρεύεται και η δημιουργική ροπή της ψυχής μας αρνείται να εκφρασθεί. Η λέξη «αδιέξοδο», η πεποίθηση πως ό,τι κι αν γίνει όλα είναι έτσι κι αλλιώς χαμένα, παγώνουν τη βούληση. Η πυξίδα της ζωής μας έχει αδρανήσει μέσα στο χαοτικό και ασυντόνιστο βομβαρδισμό από εκτοξευόμενες πανταχόθεν απειλές. Η φτώχεια λένε καραδοκεί. Και το λένε αυτοί που δεν πρόκειται ποτέ να φτωχύνουν, καθώς ο αθροισμένος πλούτος τους δεν πρόκειται να θιγεί.
Γιατί μας φοβίζουν; Γιατί ίσως γνωρίζουν πολύ καλά ότι έτσι μας κρατούν υποχείρια, μας χειραγωγούν και μας εκμεταλλεύονται. Πολλά αντιφατικά και παράξενα συμβαίνουν στον ψυχισμό μας και στη συλλογική κοινωνική μας ζωή. Ενώ η οργή ξεχειλίζει, άτονα κλαψουρίσματα μόνο ακούγονται από τα στόματα των πολιτών. Ασθενικές διαμαρτυρίες, άτολμες φράσεις, ανόητες εκλογικεύσεις.
«Τι να κάνουμε», λένε, «εδώ που μας έφτασαν! Μη χειρότερα και δόξα τω θεώ που βρέθηκαν καινούργιοι σωτήρες να μας βγάλουν από την κρίση.»
Μια παράλογη ελπίδα πως όλοι εκείνοι που μας βούλιαξαν θα ανελκύσουν το ναυάγιο που εγκατέλειψαν, παρατηρώντας το αφ’ υψηλού από τους θώκους και τις πριγκιπικές τους σουίτες.
«Να ζεσταθεί η αγορά.» Το θέσφατο των ημερών για να βγούμε από την κρίση. Ενώ είναι πασιφανές ότι αυτή η ελεύθερη αγορά, το βασίλειο του καταναλωτισμού, είναι μία από τις αιτίες της καταστροφής. Αντί να διδαχθούμε ισότιμα και δίκαια να καταναλώνουμε μόνο όσα μας χρειάζονται, οδηγούμεθα σε μια νέα υπέρβαση του φαύλου κύκλου.
«Αγοράστε, ρίξτε χρήμα στην αγορά γιατί χανόμαστε.» Έτσι, λένε, θα κινηθεί η μηχανή. Μα αυτή η μηχανή που αγόρασε, ξόδεψε, κυνήγησε την άνεση, δάνεισε με εξοντωτικούς όρους πλουτίζοντας τις τράπεζες και τους αρχιτέκτονες της λαϊκής εξαθλίωσης, έχει υπερθερμανθεί, έχει καταστραφεί.
Με ψήγματα κοινωνικής αλληλεγγύης ξεγελούν τις μάζες. Μια ψεύτικη χαμερπής συμπεριφορά, δήθεν συμπόνιας και λύπησης για τους φτωχούς, κάνει το θέατρο της ψευτιάς ακόμα πιο ταπεινωτικό για τα «κοπάδια» των πολιτών που ελπίζουν στο θαύμα και σέρνονται στις τεράστιες εκδηλώσεις  συμπαράστασης, πίσω από το κάθε μαθητευόμενο μάγο που έχει την ικανότητα να λαϊκίζει και να πουλά αφειδώς την ελπίδα.
Ένα σύστημα ψευτοδημοκρατικό, βαθιά ιμπεριαλιστικό, έχει καβαλικέψει την ανθρωπότητα, έχει θολώσει τις ταξικές συνειδήσεις και μετατρέψει την πλειονότητα των ανθρώπων της γης σε ανδρείκελα, σε πεινασμένα, διψασμένα πλήθη, που οι μόνες φωνές που εκπέμπουν είναι αυτές των αγορασμένων αρχηγών τους, που είναι γνωστό ότι κάθε άλλο παρά υποφέρουν.
Η υγεία και η παιδεία των φτωχών εξυπηρετείται σ’ ένα λιμνασμένο, διεφθαρμένο ΕΣΥ.
Οι γιατροί τού ΕΣΥ δημοσιοϋπαλληλοποιήθηκαν και, παρά τους επαρκείς μισθούς, θλιβερά ιατρίζοντα, βουλιμικά στην πλειονότητα όντα, ρίχνουν κρυφές ματιές και απλώνουν το χέρι στην ταλαίπωρη τσέπη του φτωχού πολίτη.
Και στο χώρο της παιδείας, πάμπολλοι δάσκαλοι, με περισσή αδιαντροπιά, ψαρεύουν μαθητές για τα ιδιαίτερά τους.
Κοινό μυστικό η διαφθορά. Και η συνταγή που προτείνουν, οι άτολμοι και κατά συνθήκη κυβερνώντες, είναι «κατάγγειλε» κάθε τι που πέφτει στην αντίληψή σου. Λες και αυτοί οι ίδιοι είναι από άλλο πλανήτη. Μα τι περιμένει κανένας από τη χώρα της μίζας και της αρπαχτής; Η εντιμότητα έγινε γραφική και άτυπα «διώκεται» από το κατεστημένο, που αν δεν αφομοιωθείς στο σύστημα, σε αποβάλλει και σε απομονώνει.
Το ‘χω πει πολλές φορές. Αν το κάθε άτομο δε διδαχθεί εμπειρικά από τη ζωή του πως ο μόνος τρόπος για να εκφρασθεί αποτελεσματικά είναι η συνειδητοποίηση της αλήθειας, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.