Διαφωνώντας με πολλούς συνομηλίκους μου, που ούτε να ακούσουν θέλουν  για Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, Πληροφορική και Διαδίκτυο, εγώ έχω ενστερνιστεί αυτή τη Νέα Τεχνολογία και καταγίνομαι όσο μπορώ, μαζί της. Φυσικά δεν την υπερτιμώ ούτε τη θεοποιώ. Φρονώ πως η τεχνολογία, οποιαδήποτε τεχνολογία, είναι καλή εφόσον τη χρησιμοποιείς σωστά. Να μην ξεχνούμε πως οι Γερμανοί χρησιμοποιήσανε υψηλή τεχνολογία για επονείδιστους σκοπούς: Τα κρεματόρια των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ήταν η τελευταία λέξη τεχνολογικής εξέλιξης των χαλυβουργείων Κρουπ, και το αέριο zyklon, με το οποίο θανάτωναν τους κρατουμένους, ήταν επίσης τεχνολογικά εξελιγμένο προϊόν της BASF. Τελευταία λέξη της τεχνολογικής προόδου, ήταν άλλωστε οι ατομικές βόμβες που πέσανε στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Ανεξάρτητα όμως από τη σωστή ή λανθασμένη χρήση της Νέας Τεχνολογίας, αυτή υπάρχει και επηρεάζει τη ζωή μας, ανεξάρτητα αν αυτό μας αρέσει ή όχι. Και η διάδοσή της, δεν μπορεί να ανακοπεί, όσο ισχυρά συμφέροντα και αν θίγει. Πριν από λίγα μόλις χρόνια, οι ασυρματιστές του εμπορικού ναυτικού, οι λεγόμενοι μαρκονιστές, αποτελούσαν σοβαρό και πολυμελή κλάδο εργαζομένων. Είχαν ισχυρά σωματεία, σχολές που τους εκπαιδεύανε και κατοχυρωμένα δικαιώματα. Ε, λοιπόν, άρκεσε η κατασκευή και η λειτουργία των λεγομένων δορυφόρων πλοήγησης, για να εξαφανιστούν ολοσχερώς, μέσα σε ένα μήνα! Το ίδιο προβλέπω πως θα γίνει, και μάλιστα πολύ σύντομα, με πλήθος άλλους κλάδους.
Στις τηλεπικοινωνίες, για παράδειγμα. Σήμερα όλοι έχουμε στην τσέπη μας, ένα κινητό τηλέφωνο, τεχνολογικό προϊόν τελείως άγνωστο πριν είκοσι χρόνια. Έτσι που εξελίσσεται και με το άπειρο πλήθος των δυνατοτήτων που αποκτά συνεχώς, πολύ σύντομα το κινητό τηλέφωνο θα κάνει περιττό το συνηθισμένο σταθερό, με αποτέλεσμα να γίνει περιττή και η ύπαρξη του ΟΤΕ, που το πολύ πολύ να περιοριστεί σε μια ολιγομελή υπηρεσία, από εξειδικευμένους τεχνικούς, που θα  καθορίζουν τις συχνότητες και θα ρυθμίζουν τη σωστή χρήση των κινητών τηλεφώνων.
Ας πάμε τώρα στην ηλεκτροενέργεια. Ζούμε σε μιαν ηλιόλουστη και ανεμόδαρτη ταυτόχρονα χώρα, και όμως εξακολουθούμε να είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη, στην αξιοποίηση των λεγόμενων «Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας». Πολύ σύντομα και να μου το θυμάστε, κάθε οικοδομή, δίπλα στους καθιερωμένους πια ηλιακούς θερμοσίφωνες, θα διαθέτει πλαίσια με φωτοβολταϊκά κύτταρα, που θα παράγουν το ηλεκτρικό ρεύμα που χρειάζεται, για φωτισμό, θέρμανση και κίνηση (του ασανσέρ). Για μεγαλύτερες καταναλώσεις, φωτισμό δρόμων, λειτουργία ηλεκτροκίνητων συγκοινωνιακών μέσων, κίνηση εργοστασίων κ.λπ., θα υπάρχουν τοπικά πάρκα με ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά.
Το αποτέλεσμα θα είναι πως η ύπαρξη της ΔΕΗ, θα γίνει περιττή. Το πολύ να συρρικνωθεί σε ολιγομελή υπηρεσία ειδικών με ρυθμιστικό και συντονιστικό ρόλο, αλλά το πιθανότερο είναι πως θα υποκατασταθεί από τις τεχνικές υπηρεσίες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Καταλαβαίνουμε όλοι τι οικολογικό όφελος θα προκύψει απλώς από το να πάψουμε να καίμε πετρέλαιο ή λιγνίτη, για να κάνουμε ηλεκτρικό ρεύμα. Θα επαληθευθεί μια προφητεία του καθηγητή μου, της Φυσικής, στο Πολυτεχνείο, Παύλου Σαντορίνη, που μας είχε πει (το 1949 παρακαλώ): «Θα έρθει μια ημέρα κύριοι, που όποιος καίει πετρέλαιο, θα φυλακίζεται».
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλές άλλες παρόμοιες εφαρμογές της Νέας Τεχνολογίας, όπως η μετατροπή του θαλασσινού νερού σε γλυκό, η πλήρης αυτοματοποίηση των σπιτιών, κ.ά.
Θα πούνε όμως πολλοί: Αποτελούν αισιόδοξα σενάρια, όλα αυτά; Και οι χιλιάδες εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στις πετρελαιοπηγές, στα λιγνιτωρυχεία, στα δίκτυα διανομής, που θα χάσουν τη δουλειά τους;
Εδώ το μόνο που έχω να πω, είναι πως τα σενάρια αυτά είναι αισιόδοξα, με την προϋπόθεση πως θα αλλάξει το οικονομικό σύστημα που κυριαρχεί σήμερα στον πλανήτη (χωρίς να εξαιρώ και την κομμουνιστική -τρομάρα της- Κίνα) και το οποίο βάζει το χρήμα και το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται. Όταν ο Ντενίς Παπέν έφτιαξε την πρώτη ατμομηχανή, δε φανταζόταν πως έβαλε το σπόρο, για να αλλάξει ο τρόπος παραγωγής. Και όμως σε λιγότερο από δυο αιώνες, η φεουδαρχία, που κυριαρχούσε στον καιρό του, ήταν παρελθόν. Σήμερα, καθώς οι εξελίξεις επιταχύνονται ιλιγγιωδώς, θα χρειαστούν λίγες δεκαετίες.