- Θα τον πάρω!
- Δεν μπορείς να μιλάς λίγο καλύτερα, καλέ;
- Άντε να χαθείτε, πρόστυχες! Το Γιώργο, επαναλαμβάνω, θα τον πάρω!
- Δηλαδή θα παντρευτείς;
- Τι λέμε τόση ώρα;
- Μαρία, αδύνατον! Πρέπει να χάσω 13 κιλά, για να μπω στο κατάλληλο φόρεμα. Να παντρευτείς του χρόνου!
- Άμα περιμένω να αδυνατίσεις εσύ, θα μείνω στο ράφι! Με τη Μάγδα θα έρθετε στην πρόβα νυφικού!
- Γιατί τι κάναμε;
- Για να μου πείτε μια γνώμη.
- Α!
Πήγαμε! Κολωνάκι, ακριβό μαγαζί, κατόπιν ραντεβού, ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο και σκάσαμε στα γέλια αντικρίζοντας τη Μαρία τούρτα!
- Γιατί φουσκώνεις;
- Φουρό φοράω. Για καλό σάς φώναξα; Πώς είμαι;
- Αστεία!
Μια αλλοδαπή εμφανίστηκε, κρατώντας ένα δίσκο, μ’ ένα μπουκάλι σαμπάνια και ένα μπολ κουφέτα.
- Να μαζεύεται το φόρεμα με κουμπάκια, για να χορέψω στη δεξίωση;
Ξαφνικά ακούστηκε ένα άγαρμπο «μπουμ» από το δοκιμαστήριο.
- Μην ανησυχείς, σκοτώθηκε η Μάγδα!
Είπα και σήκωσα την κουρτίνα να μετρήσω τις απώλειες.
- Καλέ, γιατί φοράς σα στράπλες το φουρό με το σοσόνι; Τι ακούστηκε;
- Τίποτα, αναποδογύρισα μια κρεμάστρα με νυφικά, σκάσε κι έλα κάτσε εδώ να πιούμε τη σαμπάνια με την ησυχία μας. Η άλλη έξω τι κάνει;
- Σκέφτεται να βγάλει την ουρά του φουστανιού στο χορό. Άσε τις ξάπλες, και δώσε ένα χεράκι να σηκώσουμε τα ρούχα από το πάτωμα.
- Έχεις βάλει ποτέ φουστάνι με ουρά;
- Τσου!
- Για βάλε ένα να σε δω!
- Στάσου να βρω ένα σικάτο, αυτό, έλα εδώ και βοήθα!

Σε λίγο μπροστά στα κατάπληκτα μάτια της πεθεράς της Μαρίας, εμφανίστηκε το τσίρκο «Μεντράνο»: η ταπεινότης μου με ένα νυφικό και ουρά τρία μέτρα κι η Μάγδα με το γνωστό φουρό, το σοσόνι και το μπουκάλι της σαμπάνιας στο χέρι.
- Α, η κυρία Ελένη, να σας βάλω ένα ποτηράκι να πιείτε, θα μας τιμήσετε στο bachelor οπωσδήποτε! Θα έχει και στριπτίζ ανδρικό!
- Μάγδα, κατέβα από την ουρά μου, θα τη σκίσεις!
- Και στα δικά σας, κορίτσια! Εύχομαι ένα καλό παιδί και σύντομα!
- Ένα και για τις δυο; Βάλτε κάτι παραπάνω!
- Σοβαρευτείτε, μη βγάλω το φουρό και πιάσω το τακούνι, αγρίεψε η Μαρία.
- Οι κοπέλες είναι εξαίρετες, φαίνονται, αστειεύονται, να βάλετε κουφέτα κάτω από το μαξιλάρι σας, παιδί μου, να τον ονειρευτείτε...
- Άφησες κανένα κουφέτο ή τα έφαγες όλα;
- Θα σου πάρω στραγάλια και μ’ αυτά, λέει, τον βλέπεις!
- Κορίτσια, ο γάμος είναι ιερό μυστήριο!
Ακούγεται ένα κρακ.
- Εσείς είστε η πανεπιστημιακός;
- Όχι, αυτή που μόλις έσκισε ένα φόρεμα που, πόσο κάνει, μαντάμ;
- 7.800 ευρώ!
- Που θα δουλεύει έξι μήνες να πληρώσει.
- Δεν πειράζει, είναι το δείγμα.

Επεμβαίνει η πωλήτρια και με κοιτάει.
- Πώς σας φαίνεται;
- Θα σας πω άμα κατέβει η πανεπιστημιακός από την ουρά μου. Άι σιχτίρ, πήγαινε πιο πίσω!
Για δέκα λεπτά κόβαμε βόλτες πάνω - κάτω με τη Μαρία.
- Καλά, θες όντως να βγεις έξω έτσι;
- Ναι, γιατί;
- Πρέπει να είσαι πολύ καψούρα, δεν εξηγείται αλλιώς!
- Λοιπόν;
Ξαναρωτά η πωλήτρια.
- Μισό λεπτό, για να το πάρουμε πρέπει να κάνει για τη δεξίωση.
Επεμβαίνει η Μάγδα.
- Μπορούμε να κάνουμε αλλαγές μετά το μυστήριο.
- Περιττόν. Ας δούμε αν μπορεί να χορέψει η νύφη. Λοιπόν, σε πιάνω από τη μέση, Μαρία, πιάσε εμένα και πάμε τα βήματα της γιάνκας. Σε όλα τα in γαμήλια πάρτυ ακούγεται. Πήδα εσύ, γιατί θα χρειαστεί να σκάσεις 7.800 και να δω πού θα τα βρεις! Κυρία Ελένη, will you join us?
Πεθερά και πωλήτρια μας κοιτάνε σοκαρισμένες να χορεύουμε και να τραγουδάμε, τσιρίζοντας. Η Μάγδα γυρίζει στη Μαρία:
- Δε μου λες, αυτή τι ρόλο βαράει;
- Πρήχτρα!
- Κυρία Ελενίτσα μου, μέσα σε όλα τα έθιμα δεν ξέρω αν τουφεκίζετε σεντόνι την επομένη του γάμου. Θα χρειαστούμε κόκορα, γιατί ο Γιωργάκης την έφαγε την προίκα της Μαρίας μας…