Διαβάζοντας στον τοπικό μας τύπο τα περί του επιτυχούς συνεδρίου των Lions, δεν μπορώ να μη σας μεταφέρω μια κουβέντα που άκουσα αθέλητα στο αεροδρόμιό μας το απόγεμα του Σαββάτου 10 Απριλίου.
Διαβάζοντας στον τοπικό μας τύπο τα περί του επιτυχούς συνεδρίου των Lions, δεν μπορώ να μη σας μεταφέρω μια κουβέντα που άκουσα αθέλητα στο αεροδρόμιό μας το απόγεμα του Σαββάτου 10 Απριλίου, ανάμεσα σε δυο ταξιδιώτες, προφανώς συνέδρους που έφευγαν απ’ το νησί μας, στην οποία κουβέντα δεν πρόλαβα να παρέμβω, λόγω αναχώρησής μου.
Ιδού ο διάλογος μεταξύ των ξένων, πιθανώς Κυπρίων:
«Πέρασες καλά;»
«Και ναι και όχι.»
«Δηλαδή;»
«Κοίτα, ωραίο νησί. Αλλά δε φτάνει η ομορφιά του.»
«Και πάλι θα ρωτήσω: δηλαδή;»
«Το “δηλαδή” είναι τα ξενοδοχεία του. Όχι όλα, βέβαια. Ορισμένα είναι πολύ καλά, όπως μου είπαν άλλοι φίλοι. Άλλα όμως έχουν το κακό τους το χάλι. Μιζέρια. Φτώχεια μέσων και υπηρεσιών. Κακούς τρόπους. Ειλικρινά, θα το σκεφτόμουν πολύ να ξαναρθώ σ’ αυτόν τον τόπο. Δε με κέρδισε. Πλήρωσα όσα μου ζήτησαν. Είχα την απαίτηση να απολαύσω την αξία των χρημάτων που έδωσα.»
Αυτά.
Δεν κάνω κανένα σχόλιο. Ας δουν οι αρμόδιοι πώς μπορεί να λυθεί το προβαλλόμενο πρόβλημα.
Με τους χαιρετισμούς μου
Τάκης Χατζηαναγνώστου