Λέγαμε, λοιπόν, όταν μας διέκοψαν τα περιθώρια της στήλης μου την προηγούμενη βδομάδα, για τα κελεπούρια, που, αν είστε τυχερή, μπορείτε να αλιεύσετε στο νησί, για τα αντενδεικνυόμενα εκείνα έτερα ημίσεα, που παρέχουν απλώς μια ψευδαίσθηση συντροφικότητας! Γιατί και στο παρασύνθημα να προχωρήσουμε, οι γαμπροί της ευτυχίας είναι τόσο αποτελεσματικοί, όσο αποδοτικός μπορεί να είναι ως εθελοντής ένας αλαζόνας νάρκισσος. Μη σας κρατώ σε αγωνία, συνεχίζω:
Ο πολιτευόμενος: Αποτελεί μόνος του αντικείμενο, όχι στήλης, αλλά διδακτορικής διατριβής. Το είδος αφθονεί. Ελεεινά κακοντυμένος, ακριβά αλλά όσο πιο άκομψα γίνεται, έχει ανάγκη από έναν κύκλο παρατρεχάμενων. Και ρομαντικό ραντεβού να σε βγάλει το παχύδερμο, θα μοιράσει επ’ ευκαιρία το προεκλογικό του φυλλάδιο στα ζευγαράκια της ίδιας παραλίας! Για να μη σας πω ότι τις περισσότερες φορές είναι παντρεμένος κι εσείς, το ζώον, θα αναγκάζεστε να υποκρίνεστε την ανιψιά, στη Λήμνο, στη Χίο, στη Σάμο, στα απόμερα ταβερνάκια του νησιού. Αυτά τα όνειρα είχατε όταν κοιτούσατε ονειροπόλα έξω από το παράθυρο τη θάλασσα; Ωστόσο, από μια άποψη είστε τυχερές: θα σας διορίσει συμβασιούχο, γραμματέα του, θα φέρει τον αδελφό σας φαντάρο στο νησί, θα βολέψει φίλες, φίλους και ξαδέλφια, θα τους δώσει και ψηφοδέλτιο βέβαια, θα σας δουλέψει ότι μιλά στο κινητό με το Σαμαρά ή τον Παπανδρέου (οι αριστεροί γκομενίζουν αλλιώς), θα σας τραπεζώσει, όπου του έχουν υποχρέωση, για να μην πληρώσει μία... αυτά! Αντί για off-shore σκέφτεται να ιδρύσει νέο κόμμα. Στα αρνητικά συγκαταλέγονται ότι την ώρα της κρίσης θα ακούσετε: «Ε, ρε Σηφουνάκη, να δεις τι θα πάθεις στις επόμενες εκλογές», κι αυτό όσο να ‘ναι δεν το λες κι ωραίο. Μετά θα θέλει να δει ποδόσφαιρο ή πολιτικές συζητήσεις, θα βρίζει, κι αν ποτέ σας κερατώσει, θα νιώσετε την απόλυτη ξευτίλα: μπορεί να είναι με την τραγουδιάρα της εθνικής, την υπεύθυνη του γραφείου του και τη θεία σας. Ταυτόχρονα!
Ο επιχειρηματίας: Η αποκαθήλωση του όρου «αυτοδημιούργητος»! Αν είστε τυχερή, το παλληκάρι θα είναι εντελώς άξεστο, απολύτως αγράμματο, χωρίς καθόλου τρόπους, εξαιρετικά φαντασμένο κι ελεεινά πλούσιο. Είχε κάποτε την ιδέα, πήρε κάποια προγράμματα, ευρωπαϊκά, τον βοήθησε το χρηματιστήριο, λάδωσε (α πα πα) και κάτι πολιτικούς και τώρα οδηγεί τη «μπέμπα» κι ο Κουρκούλης τσιρίζει απ’ τα ηχεία και γίνεται το σήμα κατατεθέν, πλησιάζει ο άντρας! Έχει ακριβό σπίτι, έχει και κότερο, μην πάτε εκείνη τη γνωστή βόλτα, πείτε ότι σας πιάνει η θάλασσα. «Χάσι κανένα κ’λό κι η κυτταρίτ’δα σ’ είνι σκατά» θα σας ξεφουρνίσει κι εσείς θα κλαίτε ύστερα. Θα τον συναντήσετε οπουδήποτε, καθώς αυτός κάνει όλες τις δουλειές του ο ίδιος. Στην ουρά στην τράπεζα θα τον γνωρίσετε ρομαντικά: «Γιατί, βουρή, θέλ’ς να πιράις μπρουστά απ’ τ’ν γ’ναίκα; Πινήντα χρουνώ γ’ναίκα δε τ’σέβισι;» Γιατί θέλετε να μου γίνετε η βασίλισσα του πετρογκάζ, πείτε μου! Αφού και τα σαλόνια αλώνια θα σας τα κάνει ο μόσχος ο σιτευτός! Αλώνια, στίβο, όπου θα αγωνιστεί να ξεχωρίσει στη μάχη της επιβίωσης! Προς τι όλ’ αυτά; Για μια τσάντα Dolce Gabanna που του χρόνου θα ‘ναι ντεμοντέ; Που θα την κοροϊδεύει κιόλας!
Νομίζω θα μπορούσα να πω πολύ περισσότερα, μήπως να τα γράψω σε βιβλίο;
kalypsodj@yahoo.gr