Στον απόηχο της πρόσφατης γενναίας συνέντευξης του Παναγιότατου Πατριάρχου Βαρθολομαίου στο CBS, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τουρκικού καναλιού ATV, το οποίο αναπαραγάγει την προπαγάνδα της τουρκικής κυβέρνησης, παίχτηκε ένα κακόγουστο θέατρο με πρωταγωνίστρια ένα μικρό κοριτσάκι, ελληνόπουλο, ονόματι Μαρίνα, και σκηνοθέτη την Τουρκάλα υποδιευθύντρια του Ζαππείου Παρθεναγωγείου, και θεατές τον ελληνισμό της Πόλης και το δύστυχο ελληνικό λαό.
Σε μία άδεια αίθουσα του Ζαππείου (άραγε πόσες τέτοιες άδειες αίθουσες υπάρχουν και πότε θα κλείσει το Ζάππειο;) η Μαρίνα απήγγειλε, με ένα τεράστιο μικρόφωνο στο χέρι, τον τουρκικό εθνικό ύμνο με θεατρικές κινήσεις και τα δάκρυα «να τρέχουν ποτάμι». Μετά δε την «παράσταση», δήλωσε μεταξύ των άλλων ότι πάντα όταν απαγγέλει τον εθνικό ύμνο, συγκινείται.
Ανεξάρτητα από την «αλήθεια» της είδησης, δηλαδή αν είναι κατασκευασμένη ή όχι, προκύπτουν ερωτηματικά στον απλό και άγρια δοκιμαζόμενο αυτή την περίοδο, Έλληνα φορολογούμενο:
1. Ο Έλληνας διευθυντής ή διευθύντρια του Ζαππείου, που αμείβεται πλουσιοπάροχα από το υστέρημα του ελληνικού λαού, συμφώνησε για το ρεπορτάζ;
2. Ανάλογο περιστατικό έχει δημιουργηθεί σε μειονοτικό σχολείο της Θράκης;
3. Με αυτή την προπαγάνδα, πού στοχεύει η τουρκική κυβέρνηση;
Με την απλή λογική, διαπιστώνεται ότι με το ρεπορτάζ αυτό προσπάθησε η τουρκική κυβέρνηση, μέσω του καναλιού, να επιτύχει τα παρακάτω:
1. Να απαντήσει στον Παναγιότατο σχετικά με τη δήλωσή του ότι «θα μείνουμε». «Ποιοι θα μείνετε; Η νέα γενιά που έρχεται, είναι σαν τη Μαρίνα· αισθάνεται και πιστεύει ότι είναι “Τουρκάλα”.» Εύκολα θα απαντήσει κανείς ότι είναι Τούρκοι υπήκοοι, συμφωνώ, αλλά άλλο υπηκοότητα και άλλο εθνικότητα.
2. Να επαναλάβει την πάγια θέση της ότι ο Πατριάρχης είναι επικεφαλής των ορθοδόξων της Τουρκίας και όχι οικουμενικός.
Είναι όμως πασιφανές ότι, παράλληλα με τις παραπάνω στοχεύσεις, η τουρκική κυβέρνηση πέτυχε να δείξει περίτρανα ότι ανέκαθεν στην Τουρκία γίνεται προσπάθεια αφομοίωσης των μειονοτήτων, έξω από τις προβλέψεις των Διεθνών Συνθηκών και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Επιτέλους ο Παναγιότατος δήλωσε με θάρρος, αυτό που έχει καταλάβει από μικρός, ότι οι Έλληνες της Τουρκίας ή οι «Ρωμιοί», όπως τους αποκαλούν οι Τούρκοι και όπως θέλουν να λέγονται μερικοί από αυτούς (έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είναι απόγονοι των Ρωμαίων), είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ δε, για να μειώσει το κύρος του Παναγιότατου, δήλωσε ότι έκανε «σαρδάμ».
Πέρα από αυτή καθεαυτή την είδηση, η ελληνική κυβέρνηση, που προσπαθεί «με νύχια και δόντια» να συμμαζέψει τα οικονομικά της χώρας, να εξετάσει το θέμα των εκπαιδευτικών στην Κωνσταντινούπολη και ποιο είναι το έργο τους.
Να καταλάβει ο Παναγιότατος ότι είναι αδύνατο να λειτουργήσει η Χάλκη, με ισλαμική, έστω και μετριοπαθή, κυβέρνηση διότι είναι παράδοξο το Συνταγματικό Δικαστήριο να περιορίζει την εισαγωγή σπουδαστών στα πανεπιστήμια από τα ισλαμικά λύκεια και παράλληλα να λειτουργήσει, με το παλιό σύστημα, η Χάλκη.
Ας μην εγκλωβίζουμε δε τη στρατηγική μας στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων στο θέμα της Χάλκης, διότι έρχονται δύσκολες μέρες και η ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να έχει ευελιξία και διορατικότητα στην επίτευξη του μεγίστου δυνατού των στόχων της.