ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
 
Ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κάτι ξένο και μακρινό για την πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κανείς. Αυτό που συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες είναι ότι μια κλίκα γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες, που είναι άμεσα συνδεδεμένοι με ισχυρότατα οικονομικά συμφέροντα, νομοθετεί και επιβάλλει κανόνες οι οποίοι στρέφονται κατά του κόσμου της εργασίας. Αυτή η γραφειοκρατική ελίτ εκφράζει κυρίως τράπεζες και κάποια οικονομικά λόμπυ και λειτουργεί κάτω από νεοφιλελεύθερες ιδέες και λογικές. Το μόνο που τους ενδιαφέρει ως εκπροσώπους της Κομισιόν είναι να στηρίζουν και φυσικά, αν χρειαστεί, να διασώζουν το τραπεζικό σύστημα που εξυπηρετούν. Ο ευρωπαϊσμός ποτέ δεν ήταν ενιαίος. Υπήρχε και υπάρχει δεξιός και αριστερός ευρωπαϊσμός. Η Ευρώπη δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πεδίο αγώνων μέσα και έξω από τους θεσμούς της. Το δυστύχημα για την Ευρώπη είναι ότι σε συνθήκες συναίνεσης μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών και Συντηρητικών, όπως τώρα, ο νεοφιλελευθερισμός επικρατεί σαν πολιτική επιλογή στον ευρωπαϊκό χώρο. Όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που κυβερνούν στις χώρες της Ε.Ε., μηδέ εξαιρουμένου και του δικού μας ΠΑΣΟΚ, για να κρατηθούν στην κυβέρνηση πέταξαν την ιδεολογία τους σαν περιττό βάρος, ασπαζόμενα το νεοφιλελευθερισμό. Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να εξελιχθεί η Ε.Ε. σε «Φάρμα των ζώων», τα «γουρούνια» να πληθαίνουν και να δημιουργούνται προϋποθέσεις για εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες. Για άλλη μια φορά οι ισχυροί της Ευρώπης Μέρκελ και Σαρκοζί διόρισαν μετριότητες στην Ε.Ε. για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους, κατεβάζοντας ακόμη περισσότερο την ποιότητα της ηγεσίας της. Πρόεδρο της Ε.Ε. διόρισαν το Ρομπόι και υπουργό Εξωτερικών μια χωρίς προσόντα Εγγλέζα βαρόνη. Όταν ρώτησαν την καγκελάριο της Γερμανίας, Άγγελα Μέρκελ, με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν ο νέος πρόεδρος της Ε.Ε. και η κυρία βαρόνη ως υπουργός Εξωτερικών, η απάντησή της ήταν κοφτή: «το βασικό είναι να μη λένε βλακείες». Ήταν, λοιπόν, θέμα χρόνου να συμβεί ό,τι συνέβη πριν λίγες μέρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όταν ο Νάιτζελ Φαράζ, πρόεδρος του βρετανικού κόμματος Ανεξαρτησίας (UKIP), απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Ε.Ε., Ρομπόι, του είπε: «Όταν η Ε.Ε. διόρισε τον πρώτο πρόεδρό της τον περασμένο Νοέμβριο, ελπίζαμε ότι αυτός θα ήταν μια προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας. Ένας πολιτικός για 500 εκατομμύρια πολίτες, που θα άξιζε μισθό μεγαλύτερο από εκείνον του προέδρου Ομπάμα. Φοβάμαι, όμως, ότι αυτό που έχουμε όλο κι όλο είστε εσείς. Δε θέλω να φανώ αγενής, αλλά να ξέρετε ότι έχετε προσωπικότητα σφουγγαρόπανου και εμφάνιση κατώτατου ταμία τράπεζας. Τρέφετε απέχθεια ακόμα και για την ιδέα ύπαρξης των εθνικών κρατών. Ίσως γιατί κατάγεστε από το Βέλγιο, το οποίο φυσικά, είναι μια μη-χώρα.» Η αποσύνθεση της Ε.Ε. συνεχίζεται…

Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος (Β.Π.)