Γύρω από την Αμαλή 28

Στους δρόμους του Θεόφιλου

25/04/2012 - 15:03

Θα προχωρήσουμε κατά μήκος της λιόφυτης λουρίδας, που απλώνεται ανάμεσα στη χαμηλή παραλία του κόλπου και τα επιβλητικά ασβεστολιθικά υψώματα που μαρτυρούν τη γεωλογική ιστορία των δύο εκατομμυρίων ετών. Ο Σάλιακας, ο Άι-Λιας και το «Κομμένο βουνό της Λάρσου».

Θα προχωρήσουμε κατά μήκος της λιόφυτης λουρίδας, που απλώνεται ανάμεσα στη χαμηλή παραλία του κόλπου και τα επιβλητικά ασβεστολιθικά υψώματα που μαρτυρούν τη γεωλογική ιστορία των δύο εκατομμυρίων ετών. Ο Σάλιακας, ο Άι-Λιας και το «Κομμένο βουνό της Λάρσου».

Θα επισημάνουμε τους τόπους μέσα στο χρόνο, δίπλα στον αμαξιτό που τόσες φορές διασχίζουμε.

Το ξενοδοχείο «Silver bay», χρόνια εκεί, από τα πρώτα, με το «Mytilana» πιο κάτω. Στην παραλία, κάτω από το πρώτο, συνεχίζεται η ύπαρξη της αρχαίας ζωής, δίπλα στον Ταξιάρχη. Ένα ακόμα εξωκκλήσι, παμπάλαιο, το οποίο είχε φιλοτεχνήσει με τρεις τοιχογραφίες ο Θεόφιλος. Τότε (1987) μου είχαν πει ότι είχε ζωγραφίσει και το βημόθυρο και χάθηκε όλη η πόρτα. Η μεγάλη ραβδωτή κολώνα, ανάμεσα στα δύο κυπαρίσσια της πρόσοψης, η αφθονία της κεραμικής στο κτήμα και η πληθώρα στην παραλία από αρχαίο κλίβανο, τα κομμάτια από παλαιοχριστιανικό ιερό, δείχνουν τη διαχρονική σημασία του τόπου, σα μια αδιαίρετη παράλια λωρίδα, κατοικημένη στις χιλιετίες.

... με τον Ταξιάρχη στην παραλία (1985)

Πριν πάμε στα Θέρμα, δεξιά πριν γίνει ο καινούργιος δρόμος, βρισκόταν ο Άγιος Θεράπων. Ποιος δε θυμάται απέναντί του τα κομμάτια από τα ρούχα των αρρώστων, τα «τζάτζαλα», την πανάρχαια πίστη της λύτρωσης μέσα από το αφιέρωμα και την απόθεση της «αρρώστιας». Πριν από χρόνια ήταν ένα μάρμαρο, κάτω στο νερό κοντά, και μετά ένα αστέγαστο ιερό, εκεί κοντά στα κατάφορτα από πόνο δεντράκια.

... και τον παλιό Τζατζαλιάρη (1985)

Το καινούργιο το έκτισαν τώρα στα Θέρμα. Δεν άργησε ο «πόνος» να καταλάβει το δεντράκι του.
Και πιο κάτω τα Θέρμα. Πολλοί περιηγητές τα αναφέρουν*. Οι πηγές του θερμού μεταλλικού νερού που τις εκτιμούν όλοι οι Μυτιληναίοι. Το 1794 αναφέρεται ότι ο Χουσεΐν Πασάς είχε κτίσει μια δεξαμενή για 10 - 12 άτομα. Το επάνω πάτωμα ήταν ξενοδοχείο.

... φτάνουν στις πηγές με τις βάρκες

Δύο δεξαμενές, ανδρών και γυναικών, δυο «χαμάμ» με τις μαρμάρινες κρήνες, με το νερό να ‘ρχεται σε κάτι παμπάλαια πηγάδια (qanat) σκεπασμένα με τους πρίνους του «όχθου», μια παμπάλαια βρύση, τώρα ιερό, οι σκαλίτσες παλιά όπου αποβιβάζονταν από τις γκαζολίνες για «θεραπεία των ρευματικών» από όλα τα χωριά του κόλπου.

... τους επισκέπτες

Το διώροφο κατέβηκε και η οροφή των λουτρών έγινε υπέροχη ταράτσα του μικρού κέντρου, στραμμένη στις παραξενιές των χρωμάτων στην επιφάνεια του κόλπου. Εκεί μας πήγαιναν για μπάνιο και σα φαντάρους, από την Παγανή.


... και την ταράτσα των χρωμάτων

* «Στα Χνάρια τα Παλιά», 1987, σ.123

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey