*Γράφει ο Στρατής Κοκκινέλλης

Το νησί μας είναι ειλικρινά ένας ευλογημένος τόπος. Είναι τρία νησιά σε ένα, αφού διαθέτει παραλίες, βουνά και ξερικά μέρη. Δεν είναι υπερβολή ότι στη Λέσβο μπορεί κανείς να κάνει τα πάντα. Μεγάλο μειονέκτημα το γεγονός πως βρίσκεται μακριά από την ηπειρωτική χώρα και δεν τυγχάνει της ευνοϊκής θέσης που έχει η Εύβοια, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, ακόμη και οι Κυκλάδες.

Σε πρόσφατη συνομιλία που είχα με νεαρό και φέρελπι επιστήμονα που επέλεξε να παραμείνει στο νησί μας και να διατηρήσει το ήδη καλό μαγαζί του πατέρα του, μου εξέφρασε την ανησυχία του ότι όλα μένουν τα ίδια. Όπως καυτηρίασε τα έργα που δεν γίνονται και με τους τοπικούς μας άρχοντες να αρέσκονται στη διατήρηση της καρέκλας. Κοινώς, στη λογική καλύτερα στη διατήρηση του υπάρχοντος «κοπαδιού» και γιατί όχι στην αύξηση αυτού.

Ένας άλλος νέος που δοκιμάζει την τύχη του εκτός νησιού, «ρουφηγμένος» από την πλανεύτρα Αθήνα και όντας στο πλοίο της γραμμής για ολιγοήμερες πασχαλινές διακοπές, ισχυρίζεται πως το έδαφος είναι εύφορο για την ευδοκίμηση και την ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Αγκάθι, όμως, η νοοτροπία του ίδιου μόνιμου κατοίκου που θέλει να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα και είναι μέσα στην κατήφεια και τη μιζέρια.

Η Λέσβος έχει ανεκμετάλλευτο φυσικό πλούτο και ανθρώπους έτοιμους να δημιουργήσουν, παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα της νησιωτικότητας. Χρειάζονται, όμως, τα απαραίτητα κίνητρα και εγγυήσεις που θα τους επιτρέψουν να θέσουν σε εφαρμογή τα όσα μηχανεύονται. Η τοπική μας αυτοδιοίκηση, οι εκπρόσωποί μας στο εθνικό μας κοινοβούλιο και η κυβέρνηση είναι συμπαίχτες;

Οι δημοτικές αρχές είναι για τα απλά, πλην όμως απαραίτητα για την καθημερινότητα του πολίτη, η περιφερειακή αρχή για τον σχεδιασμό, την κατάρτιση και την υλοποίηση των έργων πνοής, χρησιμοποιώντας εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ οι βουλευτές για την εξωτερίκευση των προβλημάτων και ζητημάτων που ταλανίζουν τις τοπικές μας κοινωνίες. Αναρωτηθείτε, τώρα, ως πολίτες αυτού του τόπου και ψηφοφόροι, τι ακριβώς θέλετε για το νησί μας και πρωτίστως για τους εαυτούς σας και τα παιδιά σας. Διότι, καθρέφτης μας είναι οι εκπρόσωποι που λαμβάνουν τον τίτλο αυτόν δια της ψήφου μας.

Για να επιστρέψουμε, όμως, στις ανησυχίες και σκέψεις των δύο νέων. Τι από τα δύο ισχύει; Ποιος έχει δίκιο ή άδικο; Μήπως και οι δύο έχουν δίκιο; Το βέβαιο και αδιαμφισβήτητο αποτελεί η αγάπη για τον τόπο και τα όνειρα για μια Λέσβο που δεν θα διώχνει τα παιδιά της και θα είναι ένα μέρος για να ζεις και να εργάζεσαι.

*Ο Στρατής Κοκκινέλλης είναι φιλόλογος - δημοσιογράφος