Πριν λίγα χρόνια ένα CD με γαργαλιστικές σκηνές ερωτικού περιεχομένου ανθρώπου της εξουσίας περιφερόταν από τα χέρια του ενός δημοσιογράφου στου άλλου, αλλά δίνονταν όρκοι ισχυροί ότι δεν το είχε δει κανένας!

Τελευταία μαθαίνουμε ότι ένα USB-stick δοσμένο από μυστικές υπηρεσίες ξένης χώρας, με περιεχόμενο μια λίστα δυο χιλιάδων, εν δυνάμει, φοροφυγάδων, πηγαινοερχόταν από τα χέρια ενός υπουργού Οικονομικών στα χέρια του άλλου και κανένας δεν το άνοιξε για να δει το περιεχόμενό του.

Και αναρωτιόμαστε οι πολίτες-κοινοί θνητοί: Τι τυχερός λαός είμαστε που έχουμε τέτοιους ηγήτορες και τέτοιους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, με τέτοιο ήθος; Από πού ξεπήδησαν αυτοί και δε μας μοιάζουν; Αν είχαμε εμείς - οι κοινοί θνητοί - τέτοια λαβράκια στα χέρια μας, θα ξενυχτούσαμε για να δούμε το περιεχόμενό τους. Περιέργεια ανάκατη με προσμονή να πιάσουμε λαβράκι (να βρούμε το γείτονα, που μας καμώνεται, φοροφυγά) θα μας στερούσαν και φαγητό και ύπνο για να δούμε. Και οι ηγήτορές μας, βράχοι ηθικής και πολιτικής εντιμότητας. Αφού εμείς - οι κοινοί θνητοί - δεν τα έχουμε αυτά τα χαρακτηριστικά, αυτοί πού τα βρήκαν;

Αυτό που είμαστε σίγουροι είναι ότι από εμάς - από τη δεξαμενή των κουτοπόνηρων Νεοελλήνων απλών πολιτών - βρήκαν και πήραν το τάχατες αθώο ύφος και την υπερβολικά επιθετική ευθιξία. Την εύκολη μετάθεση των ευθυνών στους άλλους και την υπέρμετρη προβολή τής πράγματι ή τάχατες εθνικής προσφοράς τους.

Και σε όλα αυτά, τόσο οι παραπάνω όσο και οι αρμόδιοι ελεγκτές, φορούν το κουστούμι της νομιμότητας! Είναι δυνατόν να αξιοποιήσουμε παράνομα αποκτηθέν υλικό για να συλλάβουμε τους μεγαλοκαρχαρίες; Από εμάς, όμως, ζητούσαν - και διαφήμιζαν - να πάρουμε τηλέφωνο και να καταγγείλουμε το χασάπη της γειτονιάς μας, τον ηλεκτρολόγο που έσιαξε μια πρίζα και την απέναντι κυρία που πολύ μας μπαίνει στο μάτι με τα λούσα της για φοροδιαφυγή. Αυτό το στοιχείο θα ήταν νόμιμο. Η λίστα ήταν παράνομη.

Και μια και μιλάμε για νομιμότητα και δικαιοσύνη, μπορούν οι άρχοντές μας (κρατούντες και ελέγχοντες) να μας πουν ποιοι καλλιέργησαν το κλίμα της κλεψιάς και της ανομίας που κυριάρχησαν στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία 30 χρόνια; Λίγο - λίγο στάλαξαν στο «είναι» μας τη νοοτροπία ότι εδώ είναι Ελλαδιστάν, εδώ ζουν οι ξύπνιοι. Εδώ κριτήριο εξυπνάδας είναι το μέγεθος της κλεψιάς που καταφέρνει ο καθένας να επιτύχει. Φύγαμε από τη μια ακραία έκφραση της «νομιμότητας» που εκφόβιζε με το περίφημο «θα σε τυλίξω σε μια κόλλα χαρτί» και φτάσαμε στην άλλη άκρη, που ενθάρρυνε στην ασυδοσία με το «είπαμε ένα δωράκι, αλλά όχι και πεντακόσια (ή πέντε, δεν έχει σημασία) εκατομμύρια».

Ούτε νομιμότητα ούτε καν νομιμοφάνεια σε μια χώρα όπου το φακελάκι ζει και βασιλεύει και τα πάντα κυριεύει. Μα πώς να γίνει διαφορετικά, όταν - άκουσον, άκουσον - οι θέσεις των διευθυντών στις… καλές ΔΟΥ αγοράζονταν απ’ τους υποψηφίους, οι οποίοι βέβαια προσδοκούσαν σε πολύ μεγαλύτερα κέρδη! Πώς να υπάρξει δικαιοσύνη και πώς να τηρηθεί η νομιμότητα σε μια χώρα όπου το κύριο προσόν για την κατάληψη, αλλά και τη διατήρηση μιας οποιαδήποτε θέσης ευθύνης στην κρατική πυραμίδα, ήταν η κομματική απόχρωση του υποψηφίου;

Πώς να εμπεδωθεί αίσθημα νομιμότητας σε μια κοινωνία όπου κάθε διεκδίκηση, κάθε αίτημα, κάθε κινητοποίηση ενάντια στο «κράτος» επιδοκιμάζονταν και υποδαυλίζονταν απ’ την ακόρεστη για εξουσία δίψα τής εκάστοτε αντιπολίτευσης, η οποία εκ προοιμίου στην ουσία δικαίωνε και την πιο αποτρόπαια πράξη βίας; Για ποια νομιμότητα μπορούσαμε να ελπίζουμε όταν πρώην υπουργός ηγείτο «έφιππος» των τρακτέρ του κάμπου και ο τότε ομόλογός του «ξεφούσκωνε» τα λάστιχά τους;

Έτσι πορευόμασταν τα τελευταία χρόνια. Έτσι φτιάξαμε την Ελλάδα με τα πολλαπλά αποστήματα. Και ως συνήθως, και πάλι για την κατάντια μας φταίνε οι… ξένοι! Μη τυχόν και κατηγορήσουμε, έστω και αόριστα και γενικά, το populo, γιατί το χρειαζόμαστε και στις επόμενες εκλογές να σκέφτεται και να πορεύεται ως populo και όχι ως υπεύθυνος πολίτης.

Με τις ίδιες νοοτροπίες που μας καθοδηγούσαν τα τελευταία χρόνια, οι μεν της εξουσίας να την νέμονται για τον εαυτό τους και τους δικούς τους αγνοώντας τα προβλήματα του κοσμάκη και οι της αντιπολίτευσης να ισοπεδώνουν τα πάντα για την κατάκτηση μια τέτοιας ανάλογης εξουσίας, και αν ακόμα ήταν αληθινά τα 600 δισ., σε λίγα χρόνια πάλι σε… μνημόνιο θα μπαίναμε!