«Οι δίαιτες χαμηλές σε λιπαρά σκοτώνουν», «οι υδατάνθρακες σκοτώνουν», «σοκ στην επιστημονική κοινότητα» και άλλοι βαρύγδουποι τίτλοι συνόδεψαν άρθρα ανά τον κόσμο που αναφερόντουσαν στα αποτελέσματα μιας νέας μεγάλης μελέτης παρατήρησης που εκδόθηκε στο περιοδικό «Lancet».

Η έρευνα με την ονομασία «the PURE study», μελέτησε τις δίαιτες 135.335 ατόμων σε 18 χώρες της Ασίας, της Αφρικής, της Ευρώπης και της Αμερικής. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν τη διατροφή των συμμετεχόντων για 7 έτη και μελέτησαν τη σχέση μεταξύ της διατροφής, και συγκεκριμένα την ποσοστιαία πρόσληψη των υδατανθράκων και των λιπαρών, και των αιτιών θανάτου των συμμετεχόντων της έρευνας.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:

1. Τα άτομα που έτρωγαν τους περισσότερους υδατάνθρακες (77% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων της ομάδας αυτής προέρχονταν από υδατάνθρακες!!!!) βρισκόντουσαν σε 28% μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου, σε σχέση με εκείνους που έτρωγαν τους λιγότερους υδατάνθρακες!
2. Εκείνοι που έτρωγαν το περισσότερο λίπος (35% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων της ομάδας αυτής προέρχονταν από λίπος) βρίσκονταν σε 23% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με εκείνους που έτρωγαν το λιγότερο λίπος (10% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων της ομάδας αυτής προέρχονταν από λίπος).
3. Ο τύπος των λιπαρών δεν σχετιζόταν με τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και καρδιακών συμβαμάτων, ενώ χαμηλή πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών σχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού.

Επομένως τι συμβαίνει; Οι υδατάνθρακες μάς σκοτώνουν και είναι καλό να τρώμε πολλά λιπαρά;

Η παρερμηνεία των αποτελεσμάτων της μελέτης θα μας οδηγούσε σε τέτοιο συμπέρασμα, αλλά η πραγματικότητα διαφέρει!

Η μελέτη «PURE» αποτελεί μια μελέτη παρατήρησης, η οποία μπορεί να μας δείξει συσχέτιση, αλλά όχι αίτια! Άρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι η πολύ υψηλή κατανάλωση υδατανθράκων είναι η αιτία για τον αυξημένο κίνδυνο θανάτου, απλά μπορούμε να πούμε ότι συσχετίζονται!

Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος θανάτου ήταν υψηλότερος για κατανάλωση υδατανθράκων στο 77% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης, ποσοστό αρκετά υψηλό, που στην Ελλάδα δύσκολα θα το φτάναμε, ενώ η «υψηλή» κατανάλωση λίπους, μόνο υψηλή δεν θα χαρακτηριζόταν στο 35% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης, ποσοστό που συνάδει με τη Μεσογειακή Διατροφή.

Επιπλέον, οι περισσότεροι συμμετέχοντες της μελέτης προέρχονται από φτωχές χώρες, όπου τα τρόφιμα-πηγές υδατανθράκων είναι πολύ πιο φτηνά, όπως το ρύζι στην Ασία.

Η μελέτη εξέτασε μακροθρεπτικά συστατικά και όχι τρόφιμα. Κορεσμένα λιπαρά βρίσκουμε σε τρόφιμα όπως στα γαλακτοκομικά, στο λίπος του κρέατος και του κοτόπουλου, που αποτελούν πηγές πρωτεϊνών και άλλων απαραίτητων θρεπτικών συστατικών. Επίσης, αν και μελετήθηκαν τα είδη λιπαρών, κάτι τέτοιο δεν έγινε για τους υδατάνθρακες, ώστε να δούμε τη συσχέτιση των σακχάρων στην θνησιμότητα.

Συμπερασματικά, η μελέτη αυτή μας δείχνει αυτό που έχουν δείξει και άλλες μελέτες στο παρελθόν, και επιβεβαιώνει ότι είναι σημαντικό να έχουμε μια ποικίλη διατροφή, όπως τη Μεσογειακή Διατροφή, η οποία δεν στερείται λιπαρών, περιέχει αρκετούς υδατάνθρακες και επαρκείς ποσότητες πρωτεϊνών!

Επίσης, ο ντόρος που έγινε με τη μελέτη αυτή, αναδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η κατανόηση των επιστημονικών άρθρων είναι σοβαρή υπόθεση. Είναι δυνητικά επικίνδυνο να παραφράζονται με τέτοιο τρόπο τα αποτελέσματα μελετών με συνέπεια την παραπληροφόρηση των αναγνωστών για την απόσπαση like!