Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον Έβρο πρέπει να έχουν πείσει και τον πιο δύσπιστο ή και αφελή πολίτη πως το μεταναστευτικό αποτελεί «απειλή» όχι μόνο για το νησί μας, αλλά και για τη χώρα μας ολόκληρη. Όλοι έχουμε καταστεί μάρτυρες εικόνων που βεβαιώνουν πως ο Ερντογάν έχει «εργαλειοποιήσει» τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και τους χρησιμοποιεί ως «πολιορκητικό κριό» με σκοπό να διαρρήξει τα σύνορά μας και να πετύχει τους στόχους του. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς οι Τούρκοι στρατιώτες και αστυνομικοί συνεργάζονται αρμονικά με αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους που δεν είναι βέβαια Σύριοι, αλλά στην πλειοψηφία τους είναι Ιρανοί, Ιρακινοί, Πακιστανοί και από άλλες εθνότητες. Κι είναι χαρακτηριστικό πως οι περισσότεροι από αυτούς είναι νεαροί στρατεύσιμης ηλικίας που προσπαθούν να ρίξουν τον φράχτη και να διευκολύνουν το πέρασμα όλων στην αντίπερα όχθη, δηλαδή στο ελληνικό έδαφος, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό. Ο Ερντογάν έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς, τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη και νιώθει πολύ απομονωμένος. Προβλέπεται, λοιπόν, πως θα συνεχίσει να προσπαθεί να επουλώσει την πληγωμένη αξιοπρέπεια τόσο τη δική του όσο και του λαού του. Είναι ένα πληγωμένο θηρίο, και ένα πληγωμένο θηρίο είναι πολύ επικίνδυνο. Ο Ερντογάν ζητά επιτακτικά από τη χώρα μας να ανοίξουμε τα σύνορα, για να πάνε οι μετανάστες στην Ευρώπη, αλλά δεν ζητά από τους Ευρωπαίους να ανοίξουν τα δικά τους σύνορα που τα έχουν κλείσει εδώ και πολύ καιρό και να τους δεχτούν!

Βέβαια, σημασία δεν έχει τι κάνει ο Ερντογάν, αλλά τι κάνουμε εμείς. Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και επικίνδυνη και απαιτεί εθνική ομοψυχία και ενότητα. Απαιτεί «συναίνεση» που δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε και πρόκειται να υπάρξει όσο τα μικροκομματικά συμφέροντα καθορίζουν την πολιτική των κομμάτων. Το 480 π.Χ., πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και μπροστά στον Περσικό κίνδυνο που απειλούσε τη χώρα μας, συναντήθηκαν οι αρχηγοί των δύο αντίπαλων πολιτικών κομμάτων της Αθήνας, ο Αριστείδης και ο Θεμιστοκλής, και είπαν πως τώρα που κινδυνεύει η πατρίδα και τους καλεί πρέπει να βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους και να δουν πώς μπορούν να τη σώσουν. Και το πέτυχαν! Τι γίνεται όμως τώρα στη χώρα μας που επιτέλους έχουν ληφθεί κάποια αποφασιστικά μέτρα που επικροτούν όλοι σχεδόν οι Έλληνες αλλά και οι Ευρωπαίοι; Ακούει κανείς από επίσημα χείλη πως πρέπει να ανοίξουμε τα σύνορα, γιατί αυτό επιβάλλει ο «ανθρωπισμός» και «το διεθνές δίκαιο», αν και όλα, μα όλα ανεξαιρέτως τα κράτη, ευρωπαϊκά και μη, έχουν ταχθεί με το μέρος της χώρας μας· πως πρέπει να δεχτούμε τους μετανάστες ανεξάρτητα από την ηθική τους ποιότητα και το ποινικό τους μητρώο, γιατί και αυτοί είναι άνθρωποι και πως είναι «σκατόψυχοι» όσοι δεν δέχονται τους μετανάστες! Αυτοί εμφανίζονται ως όψιμοι φορείς των χριστιανικών ιδεωδών που λένε «εάν κάποιος σε ραπίσει στο δεξιό μάγουλο, στρέψε σε αυτόν και το άλλο».

Πρέπει να το καταλάβουμε. Η Τουρκία διεξάγει έναν πόλεμο εναντίον μας, ένα πόλεμο χωρίς σφαίρες ή μάλλον ένα πόλεμο στον οποίο σφαίρες είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι, έναν ψυχολογικό, αν θέλετε, πόλεμο και εμείς απαιτούμε από την υπεύθυνη κυβέρνηση να ανοίξει τα σύνορα και να υποκύψει στις απαιτήσεις της! Άλλοι πάλι χαρακτηρίζουν φασίστες, ρατσιστές, απάνθρωπους ή και ζώα αυτούς που εναντιώνονται στο αίτημά τους και στην ιδεολογική τους τοποθέτηση. Υπάρχουν και αυτοί που επιβεβαιώνουν διάφορες ειδήσεις που κυκλοφορούν οι ίδιοι οι Τούρκοι και προσωπικά ο Πρόεδρός τους, ότι δηλαδή Έλληνες αστυνομικοί σκοτώνουν μετανάστες, τους γυμνώνουν, τους χτυπούν και τους βασανίζουν· ότι τους παίρνουν τα κινητά τηλέφωνα και τα χρήματά τους, δηλαδή τους ληστεύουν, ενισχύοντας έτσι την προπαγάνδα που έχει εξαπολύσει εναντίον των Ελλήνων ο Ερντογάν!

Και η επίσημη αντιπολίτευση σε όλα εφευρίσκει ένα «αλλά». Έτσι, ο κ. Τσίπρας τόνισε πως συμφωνεί με το κλείσιμο των συνόρων που έχει επιβάλει η κυβέρνηση· πως όλα τα κράτη αυτό θα έκαναν, αν βρίσκονταν στον ίδιο κίνδυνο. Πρόσθεσε μάλιστα πως και εκείνος είχε κλείσει τα σύνορα το 2016, αλλά δεν το έκανε με «φιέστες». Εκεί είναι το πρόβλημα! Κατά τον κ. Τσίπρα η Ν.Δ. οργάνωσε στον Έβρο κάποια «φιέστα», για να χαρεί και να διασκεδάσει τον κόσμο! Βέβαια, το ότι έκλεισε τα σύνορα μόνο εκείνος το ήξερε και δεν ξέρω ποιος άλλος, γιατί ο ελληνικός λαός δεν το είχε πάρει είδηση. Μετά από αυτή την «ομολογία» μερικοί βρήκαν την ευκαιρία να τονίσουν το πνεύμα συναίνεσης που διακρίνει τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που ξεχνούν πως σημασία δεν έχει να δηλώνεις ότι συμφωνείς με κάτι, αλλά να το νιώθεις, να το αισθάνεσαι. Γιατί ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να «συρθεί» πίσω από την κυβέρνηση και να δηλώσει πως σε ανάλογες περιστάσεις κάθε κυβέρνηση το ίδιο θα έκανε, αφού είδε πως το 90% του ελληνικού λαού συμφωνεί με τους χειρισμούς της παρούσας κυβέρνησης. Σύρθηκε πίσω από την κυβέρνηση, όπως είχε συρθεί και στο ζήτημα της ψήφου των απόδημων Ελλήνων, απλώς και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους και όχι ιδεολογικούς. Αλλά αυτό είναι υποκρισία. Δεν είναι συναίνεση. Εξάλλου, τόσο η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και κάποιοι ευρωβουλευτές του με πλακάτ και αφίσες στην Ελλάδα και το εξωτερικό καλωσόριζαν του μετανάστες, ενώ κάποιοι άλλοι χαρακτήριζαν «ακροδεξιούς» όσους προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την αστυνομία και τις ένοπλες δυνάμεις στο δύσκολο πράγματι έργο που είχαν να φέρουν σε πέρας ή τόνιζαν πως όσοι πήγαν εκεί είχαν ως μόνο σκοπό να προστατέψουν τις παράνομες βίλες των πλουσίων του Έβρου! Αν είναι δυνατό! Κάποιοι, πάλι, «νεόκοποι» πολιτικοί σαν την κυβέρνηση πως με την τακτική της σπείρει τη διχόνοια στον ελληνικό λαό και γι’ αυτό πρέπει να λογοδοτήσει! Βέβαια, για την εξουσία πολλά και θεμιτά μπορούμε να κάνουμε, αλλά όχι και να πουλήσουμε την ψυχή μας στον διάβολο!

Η ουσία είναι μία. Υπάρχει τόση εμπάθεια ανάμεσα στα κόμματα και τους εκπροσώπους τους που φαντάζει αδύνατη η «συναίνεση» που έχει ανάγκη ο τόπος. Φαίνεται πως όλοι έχουμε τρελαθεί, και, όπως είναι γνωστό, «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι». Όπως φαίνεται, το πράγμα θα τραβήξει πολύ και ίσως η κατάσταση επιδεινωθεί. Υπάρχει ακόμη καιρός για ανάνηψη. «Οι καιροί ου μενετοί», όπως έλεγε και ο Δημοσθένης…