Όταν ακούς βρυχηθμούς (ακόμα και εθνικού τύπου) να περιμένεις να δεις θηρία. Οι αρχαίοι έλεγαν «εκ στόματος κόρακος κρα εξελεύσεται».

Τελευταία αυτοί οι εξ ανατολών βρυχηθμοί έχουν πολλαπλασιαστεί και ενορχηστρωθεί προετοιμάζοντας μικρά έως μεγάλα τετελεσμένα κατά την προσφιλή τακτική των απαράδεκτων διεκδικήσεων της Τουρκίας.

Το σημερινό άρθρο παρουσιάζει έναν χάρτη που είχα φιλοτεχνήσει παλαιότερα και πολύ πριν οξυνθούν τα πράγματα με την γείτονα και νοσταλγό μιας ελεεινής αυτοκρατορίας, που φαντάζεται ακόμα απεριόριστα τα «σύνορα της καρδιάς της».

Κι ας ξεκινήσουμε από το νησί της Αφροδίτης.

Πολλά έθνη έπαιξαν το παιχνίδι τους πάνω στη στρατηγικής σημασίας Μεγαλόνησο, ωστόσο δεν έπαψε ποτέ να δεσπόζει σε αυτή το ελληνικό στοιχείο.

Ήδη από το 1400 π.Χ. Αρκάδες και λοιποί (όπως Κύθνιοι) κατέλαβαν τις νότιες ακτές της Μικράς Ασίας, την Παμφυλία και την Κύπρο και την έκαναν ελληνική, όπως μαρτυρούν τοπωνύμια, γλώσσα, έθιμα και ιστορία.

Τα ίδια περίπου συνέβησαν και στο χώρο της Μικράς Ασίας, η οποία ξεκίνησε με τους Χετταίους, αλλά σιγά-σιγά έγινε ένα μωσαϊκό εθνών (Φρύγες, Μυσοί, Κιμμέριοι, Λύκιοι, Λυδοί, Πισίδες, Γαλάτες κλπ).

Πάντως όλα τα παράλια της χερσονήσου ήταν ήδη από το 2000 π.Χ. ελληνική υπόθεση. Το μαρτυρούν η ιστορία, η γλώσσα, τα θέατρα και όλα τα σωζόμενα μνημεία, αλλά πάνω απ’ όλα τα γραπτά κειμήλια του σπουδαιότερου πολιτισμού που γέννησε η ανθρωπότητα.

Η ιωνική «δωδεκάπολις» και νοτιότερα η δωρική «εξάπολις» δόξασαν την Ελλάδα στους δρόμους του πνεύματος και της Τέχνης, παρ’ όλο που ελλείψει φυσικών χερσαίων συνόρων ήταν εκτεθειμένες συχνά πυκνά στις ορέξεις βαρβάρων εθνών της ενδοχώρας αλλά και αυτοκρατοριών εξ ανατολής (όπως οι Πέρσες), μέχρι την αποφράδα χρονιά του 1071 μ.Χ. που νίκησαν οι Τούρκοι στο Ματζικέρτ τα βυζαντινά στρατεύματα και κατέκλυσαν την περιοχή.

Οι πόλεις αυτές κάτω από τις διαχρονικές πιέσεις αλλά και φλογιζόμενες από τον προαιώνιο ελληνικό πόθο της περιπέτειας ξεχύθηκαν ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ. και γέμισαν αποικίες τον κόσμο, τον Εύξεινο, τη Ρωσία, τα βάθη της Ανατολής, την Ιταλία, τη Νότια Γαλλία, την Ισπανία και την Κυρηναϊκή, την Αίγυπτο και όλα τα παράλια και τα νησιά της Μεσογείου αιμοδοτώντας τα με τέχνες και επιστήμες.

Οι Έλληνες είναι αυτοί που με τον πολιτισμό -και όχι με σφαγές και φορολογία- δημιούργησαν μιαν απέραντη «γαλάζια πατρίδα» και κανείς άλλος βάρβαρος ή ημιβάρβαρος…

Αυτό θέλει να δείξει παραστατικά και ο χάρτης «Έλληνες οι πατέρες όλων των Τεχνών και των επιστημών» και να υπενθυμίσει ότι η έννοια της Ελλάδας δεν σταματάει στα έξι μίλια ή στα σύνορα της μέσης γραμμής.

Και μπορεί οι Τούρκοι να φαντασιώνονται ότι μιλούν τουρκικά και τους απαντούν τα κοκόρια από τα ελληνικά νησιά, ωστόσο είμαστε και εμείς που άμα φωνάξουμε ελληνικά δεν θα μας απαντήσουν κοκόρια αλλά σοφοί επιστήμονες, ποιητές, φιλόσοφοι, γιατροί, πολεοδόμοι, όλοι οι πρωτομάστορες του πολιτισμού και όλοι φυσικά στη γλώσσα μας.

Μετά από τα τόσα δεινά των πολέμων και των ξεριζωμών οι λαοί όλης της Γης έχουν υποχρέωση να προάγουν την ειρήνη, κάποιοι όμως πρέπει να ξέρουν ότι το «εθνομπούλιν» έρχεται μια μέρα που πληρώνεται…