Ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος…

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες ζούμε στα δημοτικά συμβούλια μια παρωδία. Ονομάζεται ψήφιση προϋπολογισμού… Μια παρωδία με ηθοποιούς θύτες και κομπάρσους συνένοχους. Η σιωπηλή παρωδία που δεν θέλουμε να μιλάμε για αυτήν αλλά μας αφορά όλους. Ας δούμε λοιπόν τα στοιχεία.

Ο προϋπολογισμός χωρίζεται σε έσοδα και έξοδα. Τα έσοδα προέρχονται κατά κύριο λόγο από τον κρατικό προϋπολογισμό, έσοδα από τέλη και έσοδα από ανταποδοτικά. Και εδώ έρχεται η πρώτη μαύρη τρύπα. Το κράτος χρωστά από την προηγούμενη επταετία περίπου 13 δις (για όλους τους ΟΤΑ) τα οποία δεν πρόκειται να αποδώσει ποτέ, όπως άλλωστε έχει προβλεφθεί από το 4^ο μνημόνιο που ψήφισε κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Επιπλέον σύμφωνα με το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού 2018 προβλέπεται περικοπή επιπλέον, τουλάχιστον 129 εκ. ευρώ από τους ΚΑΠ, σε σχέση με όσα προβλέπονταν και ψηφίστηκαν στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Σταθερότητας (ΜΠΔΣ) 2018-2021. Η συνολική μείωση των δαπανών της Τ.Α. για το 2018 ανέρχεται στα 300εκ. ευρώ περίπου μιας και στην περικοπή των 129 εκ. ευρώ πρέπει να προσθέσουμε και την «απαίτηση» της Κυβέρνησης -Τρόικας για πλεόνασμα της τάξης των 169 εκ. ευρώ. Ταυτόχρονα πρόκειται για μια δημοτική αρχή που δεν έχει δυνατότητα ούτε τα μισά από ότι έχει προϋπολογίσει να κατορθώσει να εισπράξει σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία στη σχέση προϋπολογισθέντα/ εκτιμήσεις εισπραχθέντων.

Η συγκεκριμένη πολιτική (γιατί περί πολιτικής πρόκειται και όχι για απλή ανικανότητα), έχει δύο σκοπούς. Ο πρώτος είναι να μη γίνονται έργα στους δήμους. Δεκάδες χωριά της Λέσβου θα μείνουν χωρίς μία ενέργεια, χωρίς ένα έργο πάλι για φέτος. Ας τα κάνουν άλλοι, οι «επενδυτές» που ψάχνουμε αρκεί να τους εκχωρήσουμε δημοτική περιουσία όπως άλλωστε προβλέπει το προσχέδιο του νέου νόμου που θέλει να φέρει η κυβέρνηση στο Βουλή. Ο δεύτερος σκοπός που είναι και η βασική στόχευση Κυβέρνησης - και της αγαπημένης- για κάποιους Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η επιβολή από πλευράς Τ.Α. τοπικών φόρων και κάθε λογής ανταποδοτικών σε όλες τις υπηρεσίες της. Το 4^ο μνημόνιο δεν αφήνει κανένα περιθώριο αφού προβλέπει τα «ανταποδοτικά» από 2,1 δις. το 2015 να φτάσουν τα 3 περίπου δις. το 2021. Η ανατροπή της σχέσης μεταξύ ΚΑΠ και ανταποδοτικών μέσω της επιβολής τοπικών φόρων ομολογείται με κυνισμό. Στο πρόσφατο συνέδριο της ΚΕΔΕ για τη νησιωτικότητα που έγινε στα Κύθηρα, μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δήλωσε ότι είναι υπεύθυνοι και οι Δήμοι για την κρίση, ότι πρέπει να βρουν ίδιους πόρους και η σχέση ΚΑΠ-ιδίων πόρων να φτάσει στο 30%-70%.

Έτσι λοιπόν οι δημοτικοί μας άρχοντες θα γίνουν τοπικοί φοροεισπράκτορες και ξεπουλητές δημόσιας περιουσίας. Και για να μην αντιδρούν και να ψηφίζουν μάλλον το θέλουν. Γιατί άλλωστε να μην το θέλουν; Αφού ταυτόχρονα αυξάνουν τις αντιμισθίες τους, τα έξοδα κίνησης τους, τις υπερωρίες για τους ειδικούς συμβούλους και τα έξοδα για γιορτές και δεξιώσεις. Τουλάχιστον να είμαστε καλοί στα πανηγύρια.