Μια πασαρέλα διεξάγεται παραδοσιακά αυτές τις μέρες και θα ενταθεί μέχρι το κλείσιμο των ψηφοδελτίων. Μια πασαρέλα βρώμικη σαν να βλέπεις γουρούνια που κυλίονται στη λάσπη.

«Τι μου προσφέρεις;» θα σε ρωτήσουν, για να συνεχίσουν αμέσως μετά «ο άλλος μου προσφέρει αντιδημαρχία». «Ξέρεις, έχω παιδί που σπουδάζει και χρειάζομαι τα λεφτά», θα σου δικαιολογηθεί, όταν εσύ του θυμίζεις ότι προσωπικά έχεις παραιτηθεί από κάθε αποζημίωση εδώ και 4 χρόνια από κάθε επιτροπή ή διοικητικό συμβούλιο.

Ο συμφερτός των ιδιωτικής χρήσης (ΙΧ) τοπικών πολιτευτών παρελαύνει σε ραντεβού σε καφετέριες για να τους βλέπουν και οι ανταγωνιστές για να τους προσφέρουν περισσότερα, ώστε η «αξία» χρήσης τους να ανέβει στο «χρηματιστήριο» των προς πώληση χαμένων πολιτικάντιδων κορμιών.

«Τους χρειάζεσαι, φέρνουν χαρτιά μαζί τους», θα σου πουν οι φίλοι σου. Αλήθεια; Όχι δεν τους χρειάζομαι!

Δεν τους χρειάζομαι, γιατί μαζί τους φέρνουν και μια απερίγραπτη μπόχα, που βρωμίζει οτιδήποτε γύρω τους.

Γιατί ξέρω ότι εφόσον ξεπουλάνε έτσι τον εαυτό τους, θα ξεπουλήσουν και εμένα, αν δεν τους αρέσει η «μοιρασιά» μετά. Το έργο το έχω δει πολλές φορές.

Δεν τους χρειάζομαι γιατί θα βρωμίσουν ότι πιο αγνό και καθαρό θα συστρατευτεί μαζί μου με γνώμονα την προσφορά και την αξία.

Δεν τους χρειάζομαι γιατί αυτοί που θα έρθουν μαζί λάμπουν από ανιδιοτέλεια. Και το ξέρουν όλοι, ακόμα και αυτοί που ψηφίζουν τους «άλλους», κλείνοντας τη μύτη τους.

Δεν τους χρειάζομαι γιατί όταν παλεύεις για αξιοπρέπεια και εντιμότητα, δεν μπορείς να μαζεύεις ρετάλια κηλιδωμένα, χωρίς έξωθεν καλή μαρτυρία.

Δεν τους χρειάζομαι γιατί όταν κοιτώ δίπλα μου, βλέπω καθαρό βλέμμα και διάφανη καρδιά.

Εμπρός λοιπόν, εσείς που μάθατε να πουλάτε φτηνά την ύπαρξη σας στην αγορά των εκδιδόμενων πολιτευτών. Τραβάτε για αλλού. Εμείς κλείσαμε. Με καθαρότητα, αξία, πίστη και αγωνιστικότητα (για τα συμφέροντα όλων και όχι της τσέπη μας). Και πάνω από όλα απέχθεια στο βρωμερό αποτύπωμα σας.