- Ποια κέντρα βαθμολογούν πιο αυστηρά;

- Πού θα διορθωθούν τα γραπτά;

Σε μια ατελέσφορη προσπάθεια να προσποιηθούν ότι ελέγχουν την κατάσταση, μαμάδες,επαγγελματίες και νοικοκυρές, κάθε χρόνο τέτοια εποχή φτάνουν στα όρια νευρικής κρίσης! Σήμερα θα πειράξω τις φιλενάδες μου! Καθώς οι πανελλαδικές εξετάσεις από εφηβική ανάμνησηεξελίχθηκαν σε κεφάλαιο, αναπόσπαστο μάλιστα, της επαγγελματικής μου ζωής, έχω γίνει μάρτυρας στα πιο απίθανα περιστατικά: Ανάμεσα σ’ εκείνηπου από άγχος έπαθε καρδιακό επεισόδιο, ως αυτήν που παντρεύτηκε την παραμονή των εξετάσεων, η Ελληνίδα μάνα αναγνωρίζειτις πανελλαδικές ως σημείο αναφοράς! Της δικής της ζωής! Ενώ τις περιμένει, μαγειρεύει, διαβάζει, ξενυχτά, δουλεύει, αγχώνει τα σπλάχνα της, αγχώνεται η ίδια, τσακώνεται. Με δυο λόγια, ανακατεύεται παντού, ανακατεύει τα πάντα, ώσπου τα παιδιά να συμφωνήσουν όλα να γίνουν, όπως αυτή σχεδιάζει: Φυσικά και δεν επεμβαίνει! «Συμπαραστέκεται» - μάνα είναι- τι θες να κάνει;Λοιπόν δεν έχετε ιδέα πόση επιτυχία έχει αυτή η κουτοπονηριά! Σε παιδιά, σε αρσενικούς, σε αθώα αφελή πλάσματα, που αυτοπροσδιορίζονται ως χειραφετημένακαι αναγνωρίζουν πόσο «αδύναμη» είναι! Πόσο θυσιάζεται! Χειριστικές σας είπα, κορίτσια! Μη χαίρεστε! Δεν έχετε τη συνταγή της επιτυχίας! Μόνο τον τρόπο να κάνετε κάποιον εξίσου ή περισσότερο δυστυχισμένο από σας!

Οι πανελλαδικές εξετάσεις κάθε χρόνο ως γεγονός εθνικής σημασίας εξελίσσονται αναπόφευκτα σε εμπειρία για τον έφηβο. Τον παραπλανούν με ήχους ψεύτικους τα αμέτρητα στερεότυπα που ξεστομίζει κυρίως η μανούλα: «Τώρα θα αφοσιωθείς στο διάβασμα. Άμα περάσεις, κάποτε θα τελειώσεις». Η εισαγωγή στα πανεπιστήμια ικανοποιεί κυρίως όσους έχουν την ανάγκη και την επιθυμία να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να θηρεύσουν την επιστήμη, τη γνώση, να ερευνήσουν, να μοχθήσουν, να αφοσιωθούν. Αντί να αναπτύξουμε αυτές τις γοητευτικές εμπειρίες, περιορίζουμε την ιδιότητα του φοιτητή στη γραφική, επιφανειακή και αταίριαστη για τον νέο άνθρωπο εκδοχή της.

«Όποιος σπουδάζει, εξασφαλίζεται». Όποιος σκέπτεται, δεν αισθάνεται ασφαλής. Κάποιες σπουδές συνεπάγονται πράγματι άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Αρκεί άραγε, για να αισθάνεται κάποιος ευτυχισμένος;

«Αν θέλεις πολύ να κάνεις καριέρα, πέρασε σε μια σχολή». Κατ’ αρχάς εξαρτάται ως τι ονειρεύεσαι να σταδιοδρομήσεις. Αν είσαι φιλόδοξος, χρειάζεσαι στόχους και αυτοπειθαρχία. Χρειάζεσαι οπωσδήποτε και συμπαράσταση από τον σύντροφό σου! Δεν ακολουθείς απαραίτητα στη ζωή ό,τι θες περισσότερο. Πόσο μάλλον, αν οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι εντέχνως σού καλλιεργούν τύψεις και ενοχές, όταν «σε φέρνουν μπροστά στις ευθύνες σου»! Ακούτε οι μανούλες;

«Για να κερδίσεις τη ζωή, τώρα έφτασε η ώρα σου»! Λες η επιτυχία και η πρόοδος να εξαρτάται αποκλειστικά από τέσσερα τετράδια και μερικές ώρες γραπτών εξετάσεων;Προοδεύεις καθημερινά, κάθε φορά που επιβάλλεσαι στον εαυτό σου. Κάθε φορά που νικάς τις αδυναμίες σου. Όταν διεκδικείς εμπειρίες, όταν παραδειγματίζεσαι από λάθη φίλων. Όταν μαθαίνεις να κρίνεις σωστά τους άλλους, όταν ελέγχεις αντιδράσεις, συναισθήματα. Όταν επιλέγεις με γνώμονα τις δικές σου επιθυμίες. Όταν σηκώνεσαι, ύστερα από κάθε πέσιμο και συνεχίζεις. Όταν συνειδητοποιείς ότι τους όρους και τα όρια στη ζωή σου τα θέτεις εσύ! Ξέρω, μαμάδες υποφέρετε. Αλλά τα όρια στις ζωές των άλλων δεν τα βάζετε εσείς. Και «ας έχετε πάντα δίκιο»! Όχι που θα είχατε άδικο!

Τι καταλαβαίνει από αυτά, οξενυχτισμένος έφηβος, ενώ πασχίζει να αφομοιώσει ατέλειωτες σελίδες ιστορίας, ενώ η μανούλα κρατά το βιβλίο; Όταν παθαίνεικρίσεις άγχους, γιατί δεν του αρέσει η σχολή που η μαμά ονειρεύεται, ενώ τού μαγειρεύει παστίτσιο; Όταν ανοίγει νύχτα την μπαλκονόπορτα να νιώσει τον θόρυβο και τη μυρωδιά της ζωής και η «προστάτιδα δύναμις»ακολουθεί κατά πόδας, κραδαίνοντας ζακέτα;

Θα μου μιλάτε, κορίτσια! Αμάσητο θα το καταπιείτε το άρθρο! Θέλετε να ρωτάτε όσα δεν ξέρω ή όσα δεν μπορώ να απαντήσω!

Καλή δύναμη, παιδάκια! Μετά τις εξετάσεις, θα παρακούτε μόνιμα τις μαμάδες! Το περιμένουν! Τους μπαμπάδες λυπάμαι! Νύχτωσε γι’ αυτούς και πια δεν ξημερώνει!