Μετά την ΑΜΚΕ που έφτιαξε το εστιατόριο «ΝΑΝ» επί της Κομνηνάκη, όπου μαγειρεύουν και σερβίρουν φαγητό γεύσεων πολλών λαών, πρόσφυγες και ντόπιοι, δύο νέοι χώροι φιλοδοξούν να ταιριάξουν ντόπιους και πρόσφυγες, προσδοκώντας σε περισσότερα μέρη συνύπαρξης. Κι αυτό γιατί άνθρωποι πολλών εθνικοτήτων μπορεί να βρισκόμαστε στο ίδιο νησί, οι χώροι όμως που μιλάμε και καθόμαστε όλοι μαζί είναι ελάχιστοι και δημιουργούν ενίοτε έριδες (βλ. πλαζ). Σήμερα, λοιπόν, παρουσιάζουμε το νέο εστιατόριο που άνοιξε Σύρος πρόσφυγας επί της οδού Χίου και τον παιδότοπο που άνοιξε Δανός κοντά στο ΚΥΤ Μόριας, εκεί όπου απαγορεύτηκε από την Περιφέρεια να δίνεται φαγητό - όταν τον διαχειρίζονταν άλλη ΜΚΟ. Ο χώρος αυτός εδώ και δύο μήνες έχει γεμίσει παιδικές φωνές. Οι δύο χώροι δεν έχουν κοινή χρηματοδότηση, ούτε σχέση μεταξύ τους, στοχεύουν όμως και οι δύο στη συνύπαρξη και την ενσωμάτωση.

Εκατοντάδες παιδάκια παίζουν καθημερινά.

Ο παιδότοπος

Εδώ και ένα χρόνο ήθελε να κάνει κάτι για τα παιδιά των προσφύγων, ώστε να μη χάνουν την παιδική τους ηλικία. Αλλά δεν είχε τα χρήματα. Ο Σαλάμ Αλντίν, Δανός που έχει φτιάξει την οργάνωση Team Humanity και τον γνωρίσαμε ως διασώστη στις ακτές της Σκάλας Συκαμιάς, βρήκε χορηγό από τη Δανία και άνοιξε παιδότοπο, κοντά στο Κέντρο της Μόριας, όπου καθημερινά πηγαίνουν πάνω από 1.000 παιδάκια. Στόχος του μάλιστα είναι να πηγαίνουν εκτός από προσφυγόπουλα και ντόπια παιδιά, αφού οι εγκαταστάσεις το επιτρέπουν, αλλά και για να υπάρχει ένας χώρος συνύπαρξης.

«Για μένα είναι σημαντικό να ξέρουν οι ντόπιοι ότι αυτός ο χώρος δεν είναι μόνο για προσφυγόπουλα. Θέλουμε να έρχονται και τα ελληνόπουλα» λέει στο «Ε». «Μετά την εμπειρία μου στη Λέσβο και τις διασώσεις, δεν ήθελα να επιστρέψω στη Δανία και να κάνω δουλειά στο γραφείο για 8 ή 10 ώρες» εξηγεί. Ένας δωρητής, «ήρθε και με ρώτησε, «αν είχες λεφτά τί θα τα έκανες για να βοηθήσεις τους πρόσφυγες;». Και απάντησα ότι θα ήθελα να κάνω μια παιδική χαρά για τα παιδιά. Στον καταυλισμό της Μόριας όλοι μιλούν για το φαγητό και το ότι δεν είναι καλό. Για μένα το θέμα είναι η ευτυχία των παιδιών, αλλά και το να είναι ξανά παιδιά. Και μου είπε να του κάνω έναν προϋπολογισμό, τον έκανα και συμφώνησε. Έτσι ήρθα και αποφάσισα να το ανοίξω, προσπαθώντας να είμαι εντάξει σε όλα τα σημεία της ελληνικής νομοθεσίας.

Ο παιδότοπος ονομάζεται «Hope and Piece Center» (σ.σ. Κέντρο για την Ελπίδα και την Ειρήνη). Εθελοντές και πρόσφυγες το ανοίγουν καθημερινά από τις 4 το απόγευμα, δίνουν χυμό στα παιδιά. «Οι μητέρες μάς λένε ότι δεν θέλουν φαγητό, αλλά τα παιδιά μας να είναι παιδιά! Και έρχονται εκατοντάδες καθημερινά, χιλιάδες την εβδομάδα». Όλα τα παιχνίδια και οι χώροι έχουν πιστοποίηση ασφάλειας και καθημερινά οι τουαλέτες και το Κέντρο καθαρίζονται. «Όλοι πλένουν τα χέρια τους πριν μπουν και πρέπει να φορούν κάλτσες για να μην έχουμε θέματα με ασθένειες».

Μερικές γεύσεις από το νέο εστιατόριο.

Το νέο συριακό εστιατόριο

Ο Μαχμούτ Ταλί, από τη Δαμασκό της Συρίας έφτασε στη Λέσβο το 2016, και ήταν «τυχερός» όπως μας λέει γιατί η κοινή δήλωση ΕΕ - Τουρκίας έγινε μετά την άφιξή του. Τον γνωρίσαμε στο στέκι «One Happy Family», όπου παρέχει ως σεφ εθελοντική εργασία μοιράζοντας εκατοντάδες γεύματα. Ο Μαχμούτ αποφάσισε να ανοίξει νέο εστιατόριο, αν και στη χώρα του ήταν αιματολόγος. «Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο προορισμό, απλώς να είμαι κάπου ασφαλής. Μετά τη Μυτιλήνη πήγα στην Ειδομένη, έμεινα εκεί για μήνες. Γνώρισα τον Ελβετικό Σταυρό και δούλευα σε εκείνους από τον Μάιο του 2016. Όταν βγήκε η απόφαση ασύλου μου και έγινα δεκτός, αποφάσισα να μείνω στην Ελλάδα, αξιοποιώντας την εμπειρία που είχα αποκομίσει. Έχουμε με την Ελλάδα την ίδια κουλτούρα στη χώρα μου

Στα εγκαίνια του «Reem» του νέου εστιατορίου, στην οδό Χίου.

Το όνομα του νέου εστιατορίου είναι «Reem», που θα πει «ελάφι». Ο λόγος όμως που το ονόμασε έτσι, δεν είναι άλλος από το όνομα της γυναίκας του που έχει μείνει πίσω στη Συρία και την περιμένει να έρθει στη Μυτιλήνη και σκέφτηκε να είναι ένα δώρο για κείνη.

Χυμό για βιταμίνες κερνά ο παιδότοπος στα προσφυγόπουλα.