Δικαιωμένος δηλώνει ο περιφερειακός σύμβουλος Γιάννης Σπιλάνης για το θέμα της διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων.

Ο κ. Σπιλάνης σε άρθρο του θυμίζει ότι ο ίδιος το περασμένο φθινόπωρο είχε υποστηρίξει ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν μπορεί με απόφασή του να καταργήσει τη νομιμότητα και ότι θα έπρεπε να δεσμευθούν όλοι ότι θα προσπαθήσουν άμεσα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με άμεσες και μεσοπρόθεσμες ρεαλιστικές λύσεις με βάση τις υποδείξεις των επιστημόνων.

Επίσης τονίζει ότι η απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου να υιοθετήσει το αίτημα των ιδιοκτητών ελαιοτριβείων και να παρακαμφθεί το πρόβλημα με πολιτικά κριτήρια ήταν πέρα για πέρα παράτυπη και λανθασμένη.

Η παραπάνω απόφαση στην ουσία έκρυβε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Έτσι το πρόβλημα ξαναβγήκε στην επιφάνεια οξύτερο, με πρόστιμα και εισαγγελικές παρεμβάσεις και απαιτεί λύση.

Και η λύση δεν μπορεί παρά να είναι συμμόρφωση με τη νομιμότητα αλλά και ανάληψη άμεσων ενεργειών που θα συμβάλουν στη βελτίωση των εισοδημάτων όσων ασχολούνται με την παραγωγή και τη διακίνηση του λαδιού.

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος του συνδυασμού «Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο» τονίζει πως η Περιφέρεια δεν έκανε τίποτα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα από το περασμένο φθινόπωρο και μετά.

Θεωρεί απαραίτητο να συγκληθούν οι Περιφερειακές Επιτροπές Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, όχι για να κουκουλώσουν το πρόβλημα αλλά για ενημέρωση επί των εξελίξεων σε ό,τι αφορά την επιτροπή του Υπουργείου σχετικά με την τροποποίηση της νομοθεσίας σχετικά με τη διαχείριση υγρών αποβλήτων και για διερεύνηση με τη βοήθεια των ειδικών των εναλλακτικών προτάσεων για ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Επίσης προτείνει να εξεταστούν οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν σε όλη τη διαδικασία παραγωγής, επεξεργασίας, τυποποίησης και διακίνησης του λαδιού (όπως και όλων των άλλων αγροτικών προϊόντων) ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα του τελικού προϊόντος προκειμένου να αυξηθεί το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών και όσων εμπλέκονται στην παραγωγή του λαδιού.

Σε κάθε περίπτωση θεωρεί ότι δεν είναι δυνατόν οι ελαιοτριβείς να θεωρούν ότι άλλοι πρέπει να αναλάβουν το κόστος που απαιτεί η δική τους συμμόρφωση με τη νομοθεσία.

Τονίζει όμως πως είναι προς όφελος όλων να βρεθεί η προσφορότερη οικονομικά και περιβαλλοντικά λύση μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, αλλά και με σκοπό την επίτευξη του στόχου για ποιότητα παραγωγής, ποιότητα περιβάλλοντος και τελικά ποιότητα ζωής.