Μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ της ανθοφορίας και της καρπόδεσης παρατηρείται σε μεγάλες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Λέσβου, όπως είναι η Μόρια, η Θερμή, τα Πάμφιλα, οι πεδινές περιοχές της Γέρας, του Κάτω Τρίτους και του Ιππείου.

Ελαιοπαραγωγοί από τις παραπάνω περιοχές αναφέρουν, εκτός από τη μειωμένη καρπόδεση, πως παρατηρούν και σημαντική πτώση του ελαιοκάρπου.

Χθες το μεσημέρι, ο γενικός διευθυντής Αγροτικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας, Στρατής Ψαριανός, δήλωσε στο «Ε» πως έχει ενημερωθεί για το θέμα και τόνισε πως οι παραγωγοί θα πρέπει να ενημερώσουν, με αναγγελία, τους κατά τόπους ανταποκριτές τού ΕΛΓΑ, ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες για την καταβολή αποζημιώσεων στους παραγωγούς μέσω των ΠΣΕΑ.

Επίσης καλό θα είναι οι αναγγελίες που θα γίνουν προς τον ΕΛΓΑ, να σταλούν και στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας Λέσβου, ώστε η υπηρεσία της Περιφέρειας να γνωρίζει την έκταση του προβλήματος, για να συνδράμει στην αντιμετώπισή του.
Παρέμβαση για το πρόβλημα που έχει προκύψει, έγινε και από τον πρόεδρο του ΓΕΩΤΕΕ Αιγαίου, Γιάννη Τσακίρη.

Αιτίες
Οι πιθανότερες αιτίες της καρπόπτωσης και της μειωμένης καρπόδεσης είναι οι καιρικές συνθήκες. Οι όψιμες βροχοπτώσεις του Μαΐου και του Ιουνίου σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, συχνά - πυκνά δημιουργούν προβλήματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είτε καταστρέφεται ο ανθός, είτε ο καρπός που βρίσκεται στα πρώτα στάδια ανάπτυξής του.

Σημαντικό ρόλο στην καρπόπτωση παίζουν και προβλήματα τροφοπενίας, που είναι πολύ εκτεταμένη στους λεσβιακούς ελαιώνες λόγω της σχεδόν μηδενικής λίπανσής τους με τα αναγκαία θρεπτικά συστατικά.
Ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί εκτεταμένα προβλήματα στον ελαιώνα της Λέσβου, είναι το κυκλοκόνιο. Πρόκειται για ένα μύκητα που προσβάλλει τα φύλλα της ελιάς, δημιουργώντας πολύ χαρακτηριστικά στίγματα.

Όπως οι περισσότεροι μύκητες, αναπτύσσεται όπου υπάρχει υψηλή υγρασία, σχετικά υψηλή θερμοκρασία και μειωμένη ηλιοφάνεια. Τέτοιες περιοχές στη Λέσβο είναι οι δυτικές πλαγιές των ελαιόφυτων λόφων, οι λαγκαδιές, οι πεδινές περιοχές, καθώς και εκείνες που βρίσκονται κοντά σε ποτάμια και χειμάρρους. Το κυκλοκόνιο μπορεί να προκαλέσει μείωση της παραγωγής καρπού από 30% έως 100%.

Οι μολύνσεις λαμβάνουν χώρα όλο το χρόνο εφόσον επικρατούν ευνοϊκές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Τα φύλλα που προσβάλλονται την άνοιξη, θα αποτελέσουν πηγή μολυσμάτων για τις φθινοπωρινές μολύνσεις.

Γι’ αυτόν το λόγο, στα ελαιοκτήματα που υπάρχουν προσβολές, συνιστάται να γίνει και ένας ψεκασμός όταν το μήκος της νέας βλάστησης θα είναι δύο με πέντε εκατοστά.

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον συνεχίζουν να επικρατούν συνθήκες αυξημένης υγρασίας, ο ψεκασμός θα πρέπει να επαναληφθεί και μετά από 25 - 30 ημέρες. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις υγρές και ανήλιες περιοχές, όπου υπάρχει παρατεταμένη διαβροχή του φύλλου το πρωί (πρωινή δροσιά), και σε φυτείες που δεν αερίζονται (πυκνοφυτεμένοι και ακλάδευτοι ελαιώνες).