Είναι Αραβική λέξη, “lahm” σημαίνει κρέας και “macun” σημαίνει πάστα. Αρμένιοι, Άραβες, Σύριοι ερίζουν για την προέλευση του εδέσματος, που αγαπήθηκε και διαδόθηκε από τους Οθωμανούς. Από τη δεκαετία του 1960 κατέστη ένα από τα δημοφιλέστερα πιάτα σ όλη τη Τουρκία. Τόσο που το Γκαζιαντέπ και η Σανλίουρφα ερίζουν από ποια πόλη πρωτοξεκίνησε η εμπορική παραγωγή του! Πάντως Η Σανλιούρφα έκανε την πρώτη κίνηση το 2013 και έλαβε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της το 2018, ενώ η Γκαζιαντέπ υπέβαλε αίτηση και έλαβε μία αναγνώριση το 2017. Ανήκει στα λεγόμενα φαγητά του δρόμου απαιτείται οπωσδήποτε φούρνος ΄παραδοσιακός πέτρινος με τα ξύλα, ει δυνατόν για την ετοιμασία του, αλλά γίνεται και στο σπίτι. Ζητήσαμε συνταγή από τον καλοφαγά, Αϊβαλιώτη φίλο Χαϊρεντίν Τράμπατζη που μας ενημερώνει:

Υλικά:

για την ζύμη: 350 γραμμ. αλεύρι, 1 κ. γ. ξηρή μαγιά, 1 κ. σ. αλάτι, 200 ml νερό, 2 κ. σ. ελαιόλαδο.

Για την επίστρωση: 350 γραμμ κιμά (μοσχάρι - αρνί η ανάμεικτο) 1-2 κρεμμύδια ξερά , 3-4 σκελίδες σκόρδο. ¼ από ματσάκι μαϊντανού, 1-2 ντομάτες, 1 πιπεριά, από 1 κ. σ. πελτέ πιπεριάς και ντοματοπολτέ, αλάτι μαύρο πιπέρι, γλυκό κόκκινο πιπέρι κι ελάχιστο κίμινο.

Γαρνιτούρα: Χυμό λεμονιού και μαϊντανό η κι άλλα σαλατικά.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Πρώτα ζυμώνουμε κι αφήνουμε τουλάχιστον μία ώρα στην άκρη την ζύμη να «ξεκουραστεί». .Μετά ετοιμάζουμε την επίστρωση, ψιλοκόβοντας σε όσο γίνεται μικρά κομμάτια όλα τα υλικά. Όταν φουσκώσει η ζύμη την ανοίγουμε σε 6 έως 8 στρογγυλά φύλλα, με διάμετρο όσο περίπου το αντικολλητικό μας τηγάνι, πάνω στα οποία απλώνουμε το ψιλοκομμένο μείγμα. Για 10 λεπτά περίπου λεπτά μαγειρεύουμε το λαχματζούν στο τηγάνι , όσο δηλαδή «να πάρει χρώμα» η ζύμη. Στη συνέχεια μεταφέρουμε τα λαχματζούν σε ταψιά και τα ψήνουμε σε προ θερμασμένο φούρνο 200 β. για άλλα 10 λεπτά όσο το χρώμα τους να γίνει χρυσοκίτρινο. Τα σερβίρουμε ζεστά, διπλωμένα με μπόλικο μαϊντανό και χυμό λεμονιού.