Ούτε ευρώ δεν απέσπασε απ’ το Δήμο Μυτιλήνης η πολυσυζητημένη τις τελευταίες μέρες για τη δράση της Μ.Κ.Ο. εθελοντών πυροσβεστών, που στελέχη της κατηγορούνται ότι εξαπατώντας δήμους σε όλη τη χώρα, αποκόμισαν συνολικά σε μορφή δωρεών το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ. Η εν λόγω Μ.Κ.Ο. επεχείρησε να απλώσει το δίκτυό της και στο Δήμο Μυτιλήνης το 2006, απ’ τον οποίο και εκδιώχθηκε δυο χρόνια αργότερα, απ’ την επόμενη δημοτική αρχή, κακήν κακώς. Το κόστος που είχε η παρουσία της στο νησί, ήταν ακριβώς 1.180 ευρώ, όσα και επιδικάστηκαν για τη δαπάνη μεταφοράς των πυροσβεστικών οχημάτων που προσέφερε και είχαν παραμείνει δυο χρόνια στο νησί, και τα οποία πλήρωσε ο Δήμος Λέσβου μετά από τελεσίδικη δικαστική απόφαση το 2011.

Στα τέλη του καλοκαιριού τού 2006, το Δημοτικό Συμβούλιο Μυτιλήνης αποφάσιζε με πρόταση της πλειοψηφίας και του τότε δημάρχου να στηρίξει τη λειτουργία Εθελοντικού Πυροσβεστικού Σταθμού, αποδεχόμενο τη δωρεά έξι ειδικών οχημάτων, πέντε πυροσβεστικών κι ενός ασθενοφόρου, απ’ το Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών - Αναδασωτών (ΕΣΕΠΑ), ένα σωματείο-Μ.Κ.Ο., που μάλιστα δε ζητούσε απολύτως τίποτα ως αντάλλαγμα. Τουναντίον, ανέλαβε να εκπαιδεύσει τους περίπου 70 εθελοντές που είχαν συγκεντρωθεί, στους περισσότερους απ’ τους οποίους και προσέφερε από ένα πλήρως εξοπλισμένο σακίδιο με υλικό υψηλών προδιαγραφών, που δεν πήρε πίσω ακόμη κι όταν ναυάγησε το πρόγραμμα.

Δεν πέρασε…
Η απόφαση όμως του Δημοτικού Συμβουλίου τον Αύγουστο του 2006 δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Όπως μας ενημέρωσε χθες ο προϊστάμενος της Οικονομικής Υπηρεσίας του Δήμου Λέσβου, Γρηγόρης Αληγιάννης, οι συνάδελφοί του που είχαν την ευθύνη της Οικονομικής Υπηρεσίας του Δήμου Μυτιλήνης τότε, οι Τούλα Βουγιούκα και Στρατής Γεωργαντής, έκριναν παράνομη την ανάληψη απ’ την πλευρά του Δήμου της δαπάνης μεταφοράς των οχημάτων στη Μυτιλήνη, όπως και όλη τη διαδικασία εκχώρησής τους στο Δήμο. Άλλωστε τα οχήματα δεν έφεραν πινακίδες, ήταν ανασφάλιστα και δεν υπήρχε δυνατότητα, και θεσμικά, και οικονομικά, ο Δήμος να επωμιστεί το βάρος που συνεπαγόταν η απόκτησή τους, έστω και αν δίνονταν δωρεάν.

Υπάρχει σχετικό ντοκουμέντο της Οικονομικής Υπηρεσίας του Δήμου Μυτιλήνης εκείνης της εποχής που αιτιολογεί τεκμηριωμένα γιατί δεν ευσταθούσε η πολιτική απόφαση του Συμβουλίου. Ντοκουμέντο που, εκ των υστέρων και μετά τις αποκαλύψεις και την εισαγγελική δίωξη κατά των επικεφαλής τού ΕΣΕΠΑ, επιβραβεύει τις οικονομικές υπηρεσίες (και τη συχνά αποδοκιμαζόμενη γραφειοκρατία τους και από δημότες, και απ’ τον Τύπο), γιατί σε αντίθεση με πολλούς άλλους δήμους της επικράτειας, προφύλαξαν το Δήμο από περιπέτειες και ζημίες.

Η δαπάνη μεταφοράς των οχημάτων στη Λέσβο είχε καλυφθεί από τουριστικό πρακτορείο της Θεσσαλονίκης, που κινήθηκε δικαστικά κι όπως μας ανέφερε ο κ. Αληγιάννης, τελεσιδίκησε το 2011, οπότε και κλήθηκε ο Δήμος να πληρώσει τα οφειλόμενα ύψους 1.180 ευρώ. Λόγω του ύψους του ποσού, δεν μπόρεσε να ασκηθεί και έφεση, ενώ ουδέποτε έγινε αποδεκτή και πληρώθηκε απ’ το Δήμο η δαπάνη για την ασφάλιση των οχημάτων.

Η απάτη
Οι μνήμες από εκείνη την περίοδο, όπως και η απόφαση της επόμενης δημοτικής αρχής του Νάσου Γιακαλή (τον Ιούλιο του 2008) να διώξει τα οχήματα και να διακόψει κάθε σχέση με τη Μ.Κ.Ο., «ξύπνησαν» προχθές όταν παράλληλα με το σάλο που έχει ξεσπάσει με τις χρηματοδοτήσεις προς τέτοιες οργανώσεις, έγινε γνωστή και η δίωξη κατά τού ΕΣΕΠΑ.

Σύμφωνα με την είδηση, μετά από πολύμηνη και μεθοδική έρευνα αστυνομικών του Τμήματος Προστασίας Περιουσιακών Δικαιωμάτων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, εξιχνιάστηκε υπόθεση κακουργηματικής απάτης, νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και ενεργητικής δωροδοκίας από το σωματείο - Εθελοντική Οργάνωση Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα «ΕΣΕΠΑ». Για την υπόθεση σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα σε βάρος των τριών μελών του διοικητικού συμβουλίου της εθελοντικής οργάνωσης, μεταξύ των οποίων και του προέδρου της.

Στο πλαίσιο της έρευνας, διαπιστώθηκε ότι οι εμπλεκόμενοι, από το 2000 έως και σήμερα, απέσπασαν χρηματικά ποσά από δήμους της χώρας και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το περιουσιακό όφελος που αποκόμισε το Σωματείο υπερβαίνει το ποσό των 2.500.000 ευρώ, ενώ για την απόσπαση των χρηματικών ποσών, οι εμπλεκόμενοι παρουσίαζαν σε δημάρχους, μέλη δημοτικών συμβουλίων και ιδιωτικές επιχειρήσεις ψευδή εικόνα σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο και τη δυνατότητα του Σωματείου να ιδρύει εθελοντικούς πυροσβεστικούς σταθμούς, να επιχειρεί σε κατάσβεση πυρκαγιών και να συμμετέχει σε περιστατικά διακομιδής τραυματιών.

Η απάτη όπως περιγράφεται απ’ την Αστυνομία, αφορούσε στην παραχώρηση απ’ το Σωματείο με τη μορφή δωρεάς από χώρες της Ευρώπης, μεταχειρισμένων οχημάτων, που, όπως και στην περίπτωση του Δήμου Μυτιλήνης, δεν έφεραν πινακίδες κυκλοφορίας, δεν είχαν ταξινομηθεί και για τα οποία δεν είχαν καταβληθεί τέλη κυκλοφορίας, δεν είχαν περάσει τους απαραίτητους τεχνικούς ελέγχους, δεν ήταν ασφαλισμένα και σε κάθε περίπτωση δεν έφεραν τα απαιτούμενα από τη νομοθεσία πιστοποιητικά καταλληλότητας από το Πυροσβεστικό Σώμα και το ΕΚΑΒ.

Με τη μεθοδολογία αυτή και προβάλλοντας τον εθελοντισμό και την προσφορά στις τοπικές κοινωνίες, κατάφερναν να αποσπούν χρηματικά ποσά με τη μορφή συνδρομών ή χορηγιών.

Νάσος Γιακαλής:
«Καλά έκανα που τα έδιωξα»

Όταν τον Ιανουάριο του 2007 ανέλαβε η δημοτική αρχή Γιακαλή, ο δήμαρχος παρέλαβε πέντε πυροσβεστικά οχήματα μήκους επτά μέτρων το καθένα και ένα ασθενοφόρο μήκους πέντε μέτρων, παρκαρισμένα στις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού Μυτιλήνης.

«Εξετάστηκε τι δυνατότητες υπήρχαν για να τα αξιοποιήσουμε, αλλά όπως είχα πει και τότε, τι να αξιοποιήσεις και τι να αποδεχθείς, αφού αυτά που μας είχαν δωρίσει, πέραν του γεγονότος ότι δεν υπήρχε θεσμικά το πλαίσιο να τα κρατήσουμε, το κυριότερο δεν ανταποκρίνονταν στις τοπικές ανάγκες», τόνισε χθες μιλώντας στο «Ε» ο Νάσος Γιακαλής, εξηγώντας: «Ήταν έξι αυτοκίνητα απ’ τα οποία τα μισά είχαν το τιμόνι δεξιά. Αλήθεια, ποιος θα τα οδηγούσε μες στους δρόμους της Μυτιλήνης; Τα ίδια οχήματα ήταν ανασφάλιστα, χωρίς νούμερα κυκλοφορίας, ακατάλληλα έως επικίνδυνα. Θυμάμαι φώναξα το διοικητή της Πυροσβεστικής, τα είδε και η δική του άποψη ήταν πως δεν κάνουν για τη Λέσβο. Για αυτό, αναλογιζόμενος και το κόστος που θα είχε για το Δήμο οποιαδήποτε προσπάθεια στοιχειώδους συντήρησής τους ώστε να χρησιμοποιηθούν σε ώρα ανάγκης, αποφασίσαμε και επιμείναμε στην απόφασή μας να φύγουν τα έξι οχήματα.»

Ο περιφερειάρχης σχολιάζει πως τον Ιούλιο του 2008, όταν και έφυγαν τα οχήματα για κάποιον άλλο δήμο της χώρας, η τότε αντιπολίτευση και προηγούμενη απ’ τη δική του δημοτική αρχή Μυτιλήνης, άσκησε εναντίον του έντονη κριτική. «Και τότε όμως, και τώρα, με αυτές τις απάτες που αποκαλύπτονται, ξέρω ότι έκανα πολύ καλά που τα έδιωξα», κατέληξε ο κ. Γιακαλής.


Γιώργος Καρακωνσταντής:
«Κακώς τα χάσαμε…»

Ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας το 2006, Γιώργος Καρακωνσταντής, ως πυροσβέστης στο επάγγελμα ανέλαβε την ευθύνη για τον Εθελοντικό Πυροσβεστικό Σταθμό Μυτιλήνης, που ουδέποτε βέβαια συγκροτήθηκε. «Είχε βρει ο υπάλληλος του Δήμου Κώστας Καπηλάρης το πρόγραμμα του ΕΣΕΠΑ, με ενημέρωσε και ήρθα σε επαφή με τον πρόεδρό του, κ. Σαχινίδη. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Μας έστειλαν τα οχήματα, που η επόμενη δημοτική αρχή έδωσε πίσω και τα παρέλαβε, αν θυμάμαι καλά, ο Δήμος Κορυδαλλού.»

Ο κ. Καρακωνσταντής επισημαίνει σε απόρροια και των όσων είδαν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας: «Από εμάς τότε δε ζήτησαν ούτε ευρώ. Μας στήριξαν, μας φιλοξένησαν στις εγκαταστάσεις τους για εκπαίδευση, μας προσέφεραν σακίδια με εξοπλισμό, πολύ μεγάλης αξίας, που δε ζήτησαν και πίσω. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν λειτουργούσε ο Σταθμός και τι κόστος θα είχε για το Δήμο, αν μας ζητούσαν ενισχύσεις ή ό,τι άλλο. Αυτό που νομίζω, είναι πως κακώς χάσαμε τα πολύ καλά οχήματα, που είχαν περάσει και από ΚΤΕΟ, και σε περίπτωση ανάγκης θεωρώ θα αποδεικνύονταν πολύτιμα για το νησί μας.»