*Γράφει ο Στρατής Κοκκινέλλης

Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας «Εμπρος» πληροφορηθήκαμε το ενδεχόμενο λειτουργίας στο νησί μας του Κολλεγίου Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ΑΕ, που ιδρύθηκε το 1922 και είναι ιδιοκτησίας του Βασιλείου Καρποδίνη.

Η είδηση της ίδρυσης μιας Σχολής Τουριστικής Εκπαίδευσης στη Λέσβο - που για χρόνια αποτελούσε ένα μεγάλο «κενό» στην εκπαίδευση και την τοπική οικονομία - έρχεται να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο για το νησί μας. Αυτό το πρώτο και θετικό βήμα σηματοδοτεί την επένδυση στο πιο δυναμικό συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, που δεν είναι άλλο από τον τουρισμό. Επιτέλους, η Λέσβος θα αφήσει πίσω τις «μαύρες μέρες» και θα προχωρήσει στη σπορά νέων και ελπιδοφόρων στελεχών που θα ενισχύσουν και ουσιαστικά ανοικοδομήσουν το τουριστικό προϊόν του νησιού.

Ας το σκεφτούμε: για πόσο καιρό η Λέσβος, παρά τα πανέμορφα τοπία της, την πλούσια παράδοση και την αξεπέραστη φιλοξενία, ζούσε με την πεποίθηση ότι «δεν έχει τα μέσα»; Ο τουρισμός, τόσο βασικός για την ανάπτυξή μας, έμοιαζε να μην βρίσκει σωστή υποστήριξη. Πώς άλλωστε να γινόταν αυτό, όταν δεν υπήρχαν τα απαραίτητα εκείνα μέσα; Πώς άλλωστε να γινόταν αυτό, όταν κανένας ουσιαστικά δεν είδε και δεν υπολόγισε το νησί και εν γένει τα νησιά του Β. Αιγαίου ως τουριστικό προϊόν; Κι όμως, όταν υπάρχει βούληση, πάντα υπάρχει λύση.

Η νέα σχολή φέρνει ευκαιρίες:

- Προσιτή εκπαίδευση: Ένας από τους μεγαλύτερους ανασταλτικούς παράγοντες ήταν η ανάγκη να φύγεις από το νησί για σπουδές. Τώρα, μπορείς να μάθεις και να δουλέψεις εδώ, στον τόπο σου.

- Στελέχωση με εξειδικευμένο προσωπικό: Οι επιχειρήσεις τουρισμού στη Λέσβο θα αποκτήσουν ανθρώπους με ουσιαστική εκπαίδευση. Αυτό αναβαθμίζει την εμπειρία του επισκέπτη και ενισχύει το τουριστικό προϊόν συνολικά.

- Αξιοπιστία και διάρκεια: Η εμπλοκή του επιχειρηματία - επενδυτή Βασιλείου Καρποδίνη θεωρείται εγγύηση για την υλοποίηση και τη βιωσιμότητα της σχολής, κάτι που δεν είναι πάντα δεδομένο στα τοπικά εγχειρήματα.

Και, εν συνεχεία, σκεφτείτε πώς αλλάζουν τα δεδομένα στην αγορά εργασίας. Για πρώτη φορά οι νέοι της Λέσβου αποκτούν την ευκαιρία να μορφωθούν στον τουρισμό, να αναζητήσουν καριέρα στον τόπο τους, να αποφύγουν την ανάγκη για μετανάστευση ή προσωρινή φυγή. Αυτή η σταδιακή δημιουργία μιας εξειδικευμένης βάσης εργαζομένων μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική ανάταση για την επαρχία μας.

Ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα τέτοιου είδους δεν παράγει μόνο στελέχη, αλλά χτίζει αυτοπεποίθηση πως μπορούμε ως νησί να δημιουργήσουμε, να εξελιχθούμε και να χτίσουμε ένα βιώσιμο μέλλον που σέβεται τον τόπο, τους νέους και την παράδοση. Είναι ένα εγχείρημα που έρχεται για να κάνει τους κατοίκους περισσότερο εξωστρεφείς, τον τόπο περισσότερο ελκυστικό μέσω της οργανωμένης και σωστής προβολής. Κυρίως, όμως, έρχεται για να αλλάξει νοοτροπία, να διορθώσει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και να φέρει ανάπτυξη.

Είναι, πλέον, στο χέρι μας να γίνουμε όπως η Ρόδος, η Κρήτη, η Κέρκυρα. Τα παραπάνω νησιά δεν αναφέρονται τυχαία. Έχουν επιλεγεί σκόπιμα να αναφερθούν και να δοθούν ως θετικά παραδείγματα, μιας και δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγονται σε πολλά στέκια και καφέ της πόλης, όταν η συζήτηση πηγαίνει για την πορεία του τουρισμού στην υπόλοιπη νησιωτική Ελλάδα. Πέραν του παραπάνω, τα τρία αυτά νησιά καλύπτουν τρεις διαφορετικές περιοχές της χώρας - Νότιο Αιγαίο, Κρήτη και Ιόνιο -, είναι μεγάλα σε έκταση και κυρίως είναι εκείνα που έχουν στη διάθεσή τους πανεπιστημιακές σχολές που ασχολούνται καθαρά και μόνο με τον τουρισμό. Επομένως, η Λέσβος και κατ’ επέκταση το Βόρειο Αιγαίο μπαίνει επί ίσοις όροις στη διεκδίκηση της τουριστικής πίτας μαζί με τα υπόλοιπα νησιά.

Η Λέσβος, επιτέλους, αποκτά τη δική της Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης και μαζί της, την ευκαιρία να μετατρέψει τον τουρισμό της σε μοχλό πραγματικής τοπικής ανάπτυξης. Και όταν υπάρχει όραμα και βούληση, λύσεις πάντα υπάρχουν.

Είμαστε έτοιμοι για μια επανάσταση;