Πριν λιθοβολήσεις «κάποι­ον», σκέψου γιατί έκαμε ό,τι έ­καμε, μήπως φταις και εσύ για τις δικές του καταδικαστέες ε­νέργειες. Σφίξε στη φούχτα σου την πέτρα μέχρι να πονέσεις εσύ πρώτος. Κι αυτό το γράφω, γιατί πάντα και σε κάθε περίπτωση προβληματίζομαι, σκέφτομαι και αναζητώ τις προσωπικές μου ευθύνες, το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί.
Λοιπόν, γεμίζουν κατά καιρούς οι τοίχοι με συν­θήματα. Ποικίλα και πολύχρωμα. Μερικά αστεία, άλλα ενοχλητικά κι όχι λίγα προσβλητικά εναντίον προσώπων και θεσμών. Αναρχικών, λοιπόν, συνθήματα και προβληματισμοί. Γράφουν: «ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΥΡΩΠ... ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΑ­ΔΕΣ», «ΕΚΚΛΗΣΙΑ = ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ» και «ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ» κι από κάτω το χαρακτηρι­στικό τους σήμα.
Ειλικρινά, θα ήθελα την προ­σωπική επικοινωνία μ’ αυτά τα επαναστατημένα μας παιδιά, θα ήθελα διάλογο, συζή­τηση, κατάθεση θέσεων και αντιθέσεων. Θα ήθελα ν’ ακούσω τις απόψεις τους και ν’ ακούσουν τις απόψεις μου. Με μουτζούρες, αυγά και για­ούρτια δε λύνονται τα προβλήματα, απλά και μόνο επιβεβαιώ­νεται το πρόβλημα, υφίσταται, υπάρχει. Ποτέ δε διέγραψα ούτε αυτά που έγραψαν, ούτε τα πρό­σωπα που τα έγραψαν ή τα γράφουν. Κι αυτό γιατί, στην αντίθεση πάντα υπάρχει μια θέση σε­βαστή και συζητήσιμη. Κι αυτό γιατί, κάθε πρόσωπο είναι αξια­γάπητο και ευπρόσδεκτο στην καρδιά του Χριστιανού.
Προβληματίζομαι με αυτά που γράφουν. Αν γράφουν ό,τι γράφουν την... μπογιά, την αφορ­μή δηλαδή, τη δίνουμε συνήθως ε­μείς. Όταν βλέπουν όλα εκείνα που δεν πρέπει να κάνουμε ή ύπουλα και στα κρυφά να ενεργούμε… Όταν εμείς οι εκ­προσωπούντες την Εκκλησία και οι Χριστιανοί γενικότερα εί­μαστε μόνο φύλλωμα, θωριά και επιφάνεια... Χαρταετοί... Πώς να μην επαναστατήσει ο λογισμός του αυθεντικού Χριστιανού και η λογική του επαναστάτη από τη φύση του νεαρού;
Ερωτηματικά, προβληματι­σμοί... Επιβάλλεται νομίζω να λαμβά­νουμε τα μηνύματα που μας έρ­χονται ή μας στέλνουν από κάθε μεριά και με κάθε ορθόδοξο ή α­νορθόδοξο - όπως στην περί­πτωσή μας - τρόπο. Επιβάλλεται στη συνέχεια κι από μέρους μας ένας σοβαρός αγώνας για συμμόρφωση. Επιβάλλεται όμως κι από μέ­ρους των επαναστατημένων παιδιών μας, μια πλατύτερη ενημέρωση και γνώση.
Μακάρι να αναζητήσουν το βάθος ή καλύτερα το ύψος, τον ουρανό, το Θεό. Να ψάξουν και το κάτι άλλο, που δε φαίνεται, που δε χειρο­κροτείται, που δεν μπαίνει στα ερωτηματολόγια των δημοσκο­πήσεων. Μακάρι ν’ αναζητήσουν κι εκείνο που δεν τους δώσαμε ή που δε θέλησαν να παραλάβουν.
Μακάρι, πιο απλά, πιο ανθρώπινα, πιο λογικά να κάμουν κι εκείνα τα παιδιά μας που ξέρουν να γράφουν στους τοίχους συνθήματα, ό,τι κάμω κι εγώ καθώς διαβάζω τα γραφόμενά τους: Προβληματίζομαι. Μακάρι να προβληματιστούν κι εκείνα με την πιο κάτω πρότασή μου: Γεμίστε με Θεό και θα ομορφύνει ο κόσμος σας κι ο κόσμος μας.

* Ο π. Αθανάσιος Γιουσμάς είναι εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντα Μυτιλήνης, καθηγητής θεολόγος. Όλα τα προηγούμενα δημοσιευμένα στην εφημερίδα μας άρθρα του, μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να μελετήσει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.apostoli.org