Ναύλος είναι, ας κατέβει
Πέρσι, λίγο πριν το Πάσχα, οι εφοπλιστές με επικεφαλής την Ένωση Επιχειρήσεων Ακτοπλοΐας (πρόεδρός της ο Βεντούρης της ΝΕΛ, για να μην ξεχνιόμαστε) είχαν ξεσηκωθεί ζητώντας αύξηση στα ήδη ακριβά ναύλα τους, πάνω από 15%, και φυσικά το πέτυχαν. Τότε, για να θυμηθούμε λίγο τις συνθήκες της αγοράς, η τιμή του πετρελαίου ήταν στα 150 δολλάρια το βαρέλι και το ποσοστό του κόστους των καυσίμων στα πλοία ήταν 35% περίπου στο συνολικό κόστος μεταφοράς. Σήμερα, η τιμή του πετρελαίου είναι στα 50 δολλάρια το βαρέλι, με αποτέλεσμα το κόστος μεταφοράς να έχει μειωθεί σημαντικά, τα ναύλα όμως παραμένουν το ίδιο υψηλά. Από μόνοι τους φυσικά οι εφοπλιστές δεν πρόκειται να κάνουν μείωση, ούτε αναμοχλεύουν τέτοια θέματα. Μάλλον επέλεξαν τη σιγή ασυρμάτου. Δεν πρέπει κάποιος να τους το ζητήσει; Το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, οι δήμοι και οι Κοινότητες των νησιώτικων περιοχών, οι ξενοδόχοι, τα τοπικά εμπορικά επιμελητήρια και οι εμπορικοί σύλλογοι θα το ζητήσουν; Ο τουρισμός βρίσκεται σε κρίση και με τις υπάρχουσες προβλέψεις αυτή η κρίση θα ενταθεί. Οι τιμές των ειδών κινούνται προς δύο κατευθύνσεις, μηδέ εξαιρουμένου και του πετρελαίου που δεν μπορεί να επηρεάζει τις τιμές των άλλων προϊόντων και υπηρεσιών μόνο στην άνοδό του. Καιρός να γίνει και το ανάποδο.
Και κάτι σχετικό με την υπόθεση Παυλίδη (θυμίζει κάτι από Ξανθόπουλο με θείους απ’ την Αφρική και φουκαριάρες κόρες) που βρίσκεται στην επικαιρότητα. Από το 2003 έως το 2008 οι εφοπλιστές πήραν επιχορήγηση γύρω στα 230 εκατ. ευρώ (νόμιμα) από τις ελληνικές κυβερνήσεις για να υπάρχει θαλάσσια συγκοινωνία στις λεγόμενες άγονες γραμμές. Τα νησιά είχαν την ανάλογη εξυπηρέτηση από τους κρατικοδίαιτους εφοπλιστές ή πολλές φορές βρέθηκαν έρημα και εγκαταλελειμμένα, καταφεύγοντας στη γειτονική Τουρκία για είδη πρώτης ανάγκης; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό και δεν μπορεί κανένας καλοπληρωμένος εφοπλιστής να παίζει με την επιβίωση των ανθρώπων στα μικρά νησιά.

Κουίζ: Βρείτε τις διαφορές
Τον τελευταίο καιρό, τα δύο μεγάλα κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ επέλεξαν μέσω σκανδαλολογίας να πολώσουν το πολιτικό κλίμα συντηρώντας το δικομματισμό· αλλά υπάρχουν και όρια. Τα σκάνδαλα είναι διαχρονικά, έχουν προϊστορία, φαντάζομαι και μέλλον για τα δύο αυτά μεγάλα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ έχει το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, η Ν.Δ. το ανάλογο με τα δομημένα ομόλογα. Το ΠΑΣΟΚ έχει τα σκάνδαλα με τους εθνικούς εργολάβους, η Ν.Δ. το ανάλογο με τους κουμπάρους. Η Ν.Δ. έχει τις υποκλοπές και το ΠΑΣΟΚ έχει υποκλοπές επί εποχής Τόμπρα. Το ΠΑΣΟΚ έχει το ξεπούλημα του ΟΤΕ κατά 66%, η Ν.Δ. το υπόλοιπο μέχρι το 100%. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόλαβε να ξεπουλήσει τη Ολυμπιακή Αεροπορία, η Ν.Δ. την ξεπούλησε. Η σημερινή κυβέρνηση, πιστή στο μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού, πουλάει πάνω στη φτώχια της τα ασημικά του σπιτιού (ΟΤΕ, Ολυμπιακή) λες και δεν υπάρχει άλλος δρόμος, λες και έξω από τις Ηράκλειες Στήλες του νεοφιλελευθερισμού υπάρχουν μόνο τέρατα και αλίμονο σε αυτόν που θα τις διασχίσει. Και τα δύο μεγάλα κόμματα υπέκυψαν στους «νταβατζήδες» (κατά την έκφραση του πρωθυπουργού), που γελάν με τα χάλια της κάθε κυβέρνησης, καλοβλέποντας την επόμενη, ανακυκλώνοντας το δικομματισμό που τόσο τους βολεύει. Το αποκορύφωμα είναι το σκάνδαλο Siemens, όπου το ΠΑΣΟΚ έδωσε τη σκυτάλη στη Ν.Δ.. Έχουμε την παραδοχή Τσουκάτου για ένα εκατομμύριο μάρκα στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ και την κυνική ομολογία του ότι «επί πολλές δεκαετίες ήταν καθιερωμένο τα πολιτικά κόμματα να παίρνουν χρήματα από χρηματοδότες που δεν επιθυμούσαν δημοσιότητα». Είδατε κομψότητα στην έκφραση; Χρηματοδότες κομμάτων χωρίς όνομα στη δεκαετία που διανύουμε (στο σήμερα) υπάρχουν ή μας τελείωσαν; Στο σκάνδαλο Siemens, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, φαίνονται μπλεγμένοι υπουργοί, κάποιος Rocos (ψευδώνυμο που αποδίδεται σε πρώην κυβερνητικό στέλεχος), επώνυμα στελέχη της Ν.Δ. και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι επώνυμοι ή μη. Κατά τα άλλα, εμφανίζονται και τα δύο κόμματα ότι επιθυμούν διακαώς την κάθαρση και ότι θα βάλουν πάλι το μαχαίρι στο κόκκαλο. Χαίρετε.