Να φεύγεις, ενδοξότερος!

01/07/2012 - 05:56
«Όταν αποχωρείς από τις δημόσιες υπηρεσίες (από δημόσιο αξίωμα), να μη φεύγεις πλουσιότερος, αλλά ενδοξότερος. Γιατί ο έπαινος του πλήθους, είναι ανώτερος και από τα χρήματα.»
«Όταν αποχωρείς από τις δημόσιες υπηρεσίες (από δημόσιο αξίωμα), να μη φεύγεις πλουσιότερος, αλλά ενδοξότερος. Γιατί ο έπαινος του πλήθους, είναι ανώτερος και από τα χρήματα.»
Αυτό αναφωνούσε πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο Ισοκράτης:
Μη μου πείτε πως δεν έχει απόλυτη ισχύ στην εποχή μας; Προφητικοί, ρε παιδί μου, αυτοί οι αρχαίοι!
Δε βλέπετε;
Με το κεφάλι ψηλά λες και κατάπιαν μπαστούνι, με χέρια πεντακάθαρα, (έτσι μας είπανε), την κοιλιά γεμάτη, την τσέπη φουσκωμένη, τρέχουν σε χωριά και χωριουδάκια αγκομαχώντας, γιατί ο κυρίαρχος - χι, χι, χι - λαός, θα αποφασίσει. Κι η δόξα που λέγαμε, ακολουθεί. Θα τους ακολουθεί ανάλογα των πράξεών τους.
Μη μου πείτε πάλι πως γρινιάζω και κατηγορώ άδικα! Δεν κατηγορώ. Κανένα. Αποφάνθηκε η δημοκρατική κοινοβουλευτική δικαιοσύνη.
Όλοι αθώοι!
Έγινε ντόρος, σαματάς, κορώνες σαν το πετεινάρι στο κοτέτσι που δοκιμάζει αν έχει βραχνιάσει αρκετά να μας εκνευρίζει κάθε χάραμα, φωνάξανε, βριστήκανε, έγινε ένα πρασινοκοκκινομπλέ πανηγύρι εν είδει φαρσοτραγωδίας, ανεβήκαν τα μανίκια, βγήκαν οι κουμπούρες, ετοιμαστήκαμε να κλάψουμε σκοτωμένους, τρίψαμε οι κακοπροαίρετοι τα χέρια πως επί τέλους «θα ξεκαθαρίσει η ήρα απ’ το σιτάρι», θα πληρώσουν οι υπεύθυνοι, και... πουφφφ, ξεφούσκωσε το μπαλόνι!
Κι ευτυχώς μας ξεσήκωσε ο Σάκης, υστερνά μας βύθισε σε Εθνικό πένθος, τον αρπάξανε τα κανάλια, οπότε, πάει κι αυτό!
Ξεχάστηκαν τα σκάνδαλα, ξεχυθήκανε πάλι σε μπαλκόνια, πλατείες και φάμπρικες να ψαρέψουν σταυρούς, κι εμείς οι Ιθαγενείς χειροκροτάμε κι αγανακτούμε.
Και αναρωτιέμαι.
Ορισμένοι υπουργοί και βουλευτάδες, νυν και πρώην, αφού είχανε παραιτηθεί κι είπαμε επί τέλους πως έχουν κομμάτι τσίπα, πέστε μου, να χαρείτε την πεθερά σας. Γιατί τους ξαναβλέπουμε να κρατάνε τη σημαία και να ηγούνται ή συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα; Αφού ήταν φταίχτες και παραιτήθηκαν. Τώρα, όλα σάξανε; Δε συστέλλονται; Ο λαός ξεχνάει;
Οχούου, πάει να σπάσει το κεφάλι μου.
Άρχοντες της πολιτικής.
Λάτε μαζί μου να δείτε από ψηλά τον κόσμο. Πόσο όμορφος είναι! Κι όχι στο βουνό δίπλα μου, γιατί μόνο εκεί μπορώ εγώ ν’ ανέβω, αλλά εσύ, στην κορφή της πολιτικής προσπάθησε, με ήθος σοφία αγώνα και τόλμη να φτάσεις. Θα σε βλέπουν όλοι· θα βλέπεις όλους· και θα είναι δύσκολο να λοξοδρομήσεις. Μα σα σταθείς αγέρωχος εκεί κι αγναντέψεις πελάγη και βουνοκορφές, πέρα ως τα ουρανοθέμελα, κι ακούσεις τον κόσμο να σε χειροκροτάει, μη λωλαθείς; Μη μεθύσεις και παραφέρεσαι; Κατάρα ο εθισμός. Μη προσπαθήσεις με νύχια και με δόντια να κρατηθείς εκεί απάνω. Κι αν δεις πως οι υποτακτικοί σου δεν έχουν τα κότσια, δεν σε κλουθάνε, μη γίνεις το ίδιο μ’ αυτούς; Ρίξε το βλέμμα σου τριγύρω, και σκέψου. Προτού σε κοντέψει η μπόχα και σε μολύνει.
Κατέβα ενδοξότερος. Θα μείνεις στην ιστορία.
Άσε τους νεώτερους· μπορεί να γίνουν καλύτεροί σου. Ποιος ξέρει.
Τ’ ακούτε, αγαπητοί μου, εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού;
Σεβαστείτε την εμπιστοσύνη που σας δείχνουμε.
Μην παρασύρεστε από τους κόλακες και τους ποταπούς. Μηδέ το χρήμα.
Κρατήστε αψηλά το φως του τίμιου κοινοβουλευτισμού!
Να φωτίζετε κι εμάς τους ταπεινούς.
 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey