Η περίπτωση (και το παράδειγμα) της Γαύδου

01/07/2012 - 05:56
Στο νοτιότερο κομμάτι της Ελλάδας και, σύμφωνα με τη Γεωγραφία, στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, γίνεται τα τελευταία χρόνια ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πείραμα.
Το στομάχι του χρυσού, το φως πεινά.
Μα οι εξόριστοι στων Γαύδων τα ακρωτήρια
χτίζουν μέσα τους τα νέα τους ορμητήρια
τ’ αυριανά

Γιάννης Ρίτσος, «Το τραγούδι της Χαράς»

Στο νοτιότερο κομμάτι της Ελλάδας και, σύμφωνα με τη Γεωγραφία, στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, γίνεται τα τελευταία χρόνια ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πείραμα.
Αντρέι Ντροσντόβ, ασπρομάλλης, ομιλητικός, ο αρχηγός και ο πρώτος που θα αποβιβαστεί κουβαλώντας το στίγμα ενός Τσερνομπίλ που σημάδεψε την ανθρωπότητα, ενώ οι μετρητές Γκάιγκερ έβγαλαν όλους τους πυρηνικούς φυσικούς που έτρεξαν να αξιολογήσουν την καταστροφή, νεκρούς. «Πάρτε χημικά φάρμακα», είπαν οι γιατροί. Μαντρωμένοι σε απομακρυσμένες κλινικές βλέπουν το δέρμα τους να μετατρέπεται σε κάρβουνο. «Όχι εγώ.» Εξοντώνει την ραδιενέργεια με γυμναστική. Ιδρώνει και επιβιώνει. Ο μόνος από τους εκατό.
… Κατεβαίνοντας μετά δύο ώρες από το πλοιάριο που μας μετέφερε από τις σφακιανές ακτές στη Γαύδο, αντικρίσαμε μια βιβλική φιγούρα με φουντωτά λευκά μαλλιά και ανακατεμένα άσπρα γένια, τον Σούλη, να προσπαθεί να φορτώσει πενήντα άτομα σ’ ένα ολοκαίνουργιο λεωφορειάκι - με την επιγραφή «Πρόγραμμα Ιωάννης Καποδίστριας» - που δε χωρούσε θεωρητικά πάνω από τριάντα. Η αταίριαστη εικόνα αυτού του λεωφορείου, τόσο σε σχέση με τον οδηγό του όσο και με το ακριτικό νησί, ήταν η πρώτη και τελευταία γεύση του εκσυγχρονισμού που θα παίρναμε στη Γαύδο. Μερικά λεπτά αργότερα στήναμε σκηνές στην παραλία του Άι-Γιάννη. Ήταν δεκαπενταύγουστος και η συνήθως έρημη και γεμάτη πελώριους αμμόλοφους παραλία υποδεχόταν τους υπό διωγμό θιασώτες του ελεύθερου κάμπινγκ απ’ όλα τα νησιά του Αιγαίου. Εδώ όμως το μόνο που είχε στείλει το κράτος στους σαράντα πέντε Έλληνες και τους επτά Ρώσους, σύνολο πενήντα δύο μόνιμους κατοίκους του νησιού, ήταν αυτό το λεωφορειάκι. Επτά Ρώσοι; Ναι, επτά Ρώσοι επιστήμονες μόνιμα εγκατεστημένοι στη Γαύδο. Το κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη μόλις ξεκινούσε…
… Ώστε ψάχνετε τους Ρώσους, ε; Καλοί άνθρωποι, πολύ καλοί άνθρωποι και δουλευταράδες. Τώρα επισκευάζουν μια εκκλησία. Πηγαίνετε μετά τις οκτώ για να έχουν επιστρέψει από το μεροκάματο. Να λίγο πιο κάτω είναι το σπίτι τους, αυτό με τον ανεμόμυλο απ’ έξω. Έβγαλα το χάρτη και σημείωσα ένα κόκκινο «χ» στο μέρος που μας υπέδειξε. Πλέον γνωρίζαμε ακριβώς πού έπρεπε να πάμε…
Oρφανεμένοι πρώην Σοβιετικοί επιστήμονες αποβιβάζονται - είναι Σεπτέμβρης - στον Καραβέ, νοτιότερο λιμάνι επίσημου διαμετακομιστικού εμπορίου στη Μεσόγειο. Αποσκευές λιγοστές, αλλά κάθε μια κι ένα κέρατο της Αμάλθειας, ικανό να θρέψει όχι μόνο έναν Δία αλλά χιλιάδες. Είναι η απόκρυφη γνώση που γεννήθηκε στα σοβιετικά εργαστήρια, είναι η θέληση και η πεποίθηση ότι το να είσαι επιστήμονας δεν εξαργυρώνεται με συμβιβασμούς, έλλειψη οράματος και βουλιμικούς μισθούς που θα τους ευνουχίσουν καλοζωισμένοι γάτοι στα κρυστάλλινα γραφεία πετρελαϊκών πολυεθνικών. Υπάρχει ΟΡΑΜΑ, υπάρχει η Ρόδος και όλα είναι έτοιμα για το ΑΛΜΑ…

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey