ΨΥΧΟΤΟΜΕΣ

Στον ανθρώπινο εγκέφαλο υπάρχουν δύο λειτουργίες που μας διαφοροποιούν από τα ζώα. Είναι η προοπτική που βιώνεται σαν ενσυνείδητη αντίληψη του μέλλοντος και η επίγνωση της ιστορίας του είδους μας. Η προοπτική δηλώνεται μέσω της αναζήτησης της εξέλιξης. Και η εξέλιξη είναι έννοια ταυτόσημη με τη δημιουργία.
Η δημιουργία έχει δύο βασικούς άξονες. Την εσωτερική αίσθηση-βίωμα και την αντικειμενοποίησή της, με την κατάκτηση αγαθών από τη μία και την επίτευξη στόχων αξιών απ’ την άλλη.
Οι ηθικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και αισθητικές αξίες βρίσκονται στην πνευματική σφαίρα της ανθρώπινης επιδίωξης. Και η εσωτερική αίσθηση που παράγεται από την κατάκτησή τους, είναι πολύ δυνατή. Ταυτόχρονα, η πραγμάτωση αυτή αποτελεί και την εγγύηση ότι πέρα από την επιβίωση και την ευχαρίστηση του ατόμου, θα υπάρξει και επιβίωση για το ανθρώπινο είδος.
Η νοημοσύνη εκφρασμένη μέσω της τεχνολογίας και της επιστήμης εξασφαλίζει τα φυσικά μέσα της επιβίωσης. Όμως, η συνοχή και η συνέχεια στον κοινωνικό ιστό και το μέσο για να αποφευχθεί η διάλυση, το χάος και η ζούγκλα των συγκρούσεων, εξαρτάται από τις πνευματικές αξίες που προαναφέραμε.
Η σημασία της εσωτερικής αίσθησης της δημιουργίας πνευματικών αξιών είναι εμφανής στην περίπτωση που βασικές φυσικές ανάγκες του ανθρώπου γίνονται θυσία στην αναζήτηση των αξιών αυτών.

Η αγνόηση του φυσικού θανάτου για τον ιδεολόγο αγωνιστή, της σωματικής παραμέλησης του ερημίτη μοναχού, της φτώχειας του ταπεινού έντιμου ανθρώπου, ή η αντοχή στη μοναξιά του καλλιτέχνη και του διανοουμένου, αποδεικνύουν τη δύναμη που έχουν οι πνευματικές αξίες.
Η επικράτησή τους ιστορικά ήταν η βασική αιτία των αναγεννήσεων, των ανθρωπιστικών κινημάτων, των επαναστάσεων και της εξέλιξης της ανθρωπότητας.
Φτωχοί πνευματικά είναι οι καιροί που ζούμε. Και σπάνια η εσωτερική αίσθηση της δημιουργίας ηθικοπνευματικής ομορφιάς και καταξίωσης. Και τρωτή, ευάλωτη, παραπαίουσα και ανεπαρκής για την ευτυχία η απόκτηση υλικών αξιών.
Η χαρά της απόκτησης υλικών αγαθών είναι αδιάκοπη, αδηφάγα, ανικανοποίητη και ωχριά μπροστά στην ευτυχία και την ψυχική γαλήνη της κατάκτησης υπερατομικών πνευματικών αγαθών.
Η σύλληψη από το νου της αξίας της συμμετοχής στη διαχρονική δημιουργία περιβάλλοντος αγάπης, συντροφικότητας και πανανθρώπινης συνοχής, ισοτιμίας και ισότητας είναι υπέροχα λυτρωτική.
Είναι το μοναδικό αντίδοτο στο υπαρξιακό άγχος του θανάτου, του φόβου και του πανικού που ακολουθεί την επίγνωση της φυσικής εξαφάνισής μας, κυοφορεί και γεννά την ελπίδα και την παρηγοριά στην πορεία μας για το άγνωστο.