Διαδρομή 36
Βόρεια της Άντισσας 16

Μετά τον λοφίσκο με την Αγία Παρασκευή, ο δρόμος έχει αριστερά του τους πρόποδες του Τσίφου. Αυτό το ύψωμα φιλοξενεί ακόμα μια θέση της Χαλκοκρατίας.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα σελίδα της ιστορίας του είναι τα ορυχεία λιγνίτη που φιλοξενεί και όπως μου είπαν τα εκμεταλλεύτηκαν οι Γερμανοί. Όμως οι πρόποδες και όλο το πεδινό μέρος, έως την παραλία, είναι διάσπαρτο από την κεραμική και τα θεμέλια του μεγάλου οικισμού, που καταλάμβανε το δυτικό άκρο του όρμου. Ο Άγιος Αντώνιος είναι ένα εξωκκλήσι δίπλα στον δρόμο, μέσα στον οικισμό (θέση 22). Λίγα μέλη και το θεμέλιο του παλιού. Όμως προς την παραλία, στους πρόποδες του βουνού, βρίσκεται η κόγχη του ιερού με μια θυρίδα του παλιού ναού που βρισκόταν εδώ. Τον λατρεύουν σαν Άγιο Παντελεήμονα (θέση 19). Χνάρια χαμένα στα ξεροτρόχαλα ντουβάρια, στα αγκάθια και στις αμέτρητες κεραμίδες που γεννά το χώμα. Μια παραλία που φιλοξενεί όλες τις εποχές, ανάμεσα σε στέρφα υψώματα, γεμάτα και εδώ από την πετρωμένη ζωή των πάλαι ποτέ δένδρων.