Για να μην βρεθεί κάποιος κακοπροαίρετος και πει ότι είμαστε κατά των εκδρομών, που είναι εξαιρετικά επωφελείς, όταν οργανώνονται και υλοποιούνται σωστά, θέτουμε το θέμα της υπερβολής και της κατάχρησης. Όλα έχουν ένα όριο. Όταν όλες οι έρευνες δείχνουν υψηλότατα ποσοστά μαθητών που αποφοιτούν λειτουργικά αναλφάβητοι, δεν είναι δυνατόν να διαλύουμε τα σχολειά και να είναι όλοι με μια βαλίτσα στο χέρι για το επόμενο ταξίδι. Το Υπουργείο οφείλει να πάρει μέτρα και να βάλει όρια και όχι να επιβραβεύει τους εκπαιδευτικούς που 30 και 40 μέρες το χρόνο συνοδεύουν εκδρομές. Γιατί αυτό γίνεται τώρα. Όποιος παραμένει στο σχολείο και κάνει μάθημα θεωρείται προβληματικός και όποιος σπάει τα ρεκόρ ταξιδιών παίρνει μόρια για την εξέλιξή του. Ακριβώς όπως το διαβάζετε, γιατί και σε μας φάνηκε απίστευτο, αλλά το επιβεβαιώσαμε και κυριολεκτικά μείναμε άναυδοι. Για αυτό και για πολλά άλλα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πάνω από το 65 της κοινής γνώμης δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στο εκπαιδευτικό σύστημα, που μόνο εκπαιδευτικό δεν είναι.

Α.Ω