Μας έβαλαν τα γυαλιά και μας έκαναν να αφήσουμε έγνοιες και στενοχώριες, φορώντας μας πλατιά χαμόγελα και δανείζοντάς μας ξεκαρδιστικά γέλια για τουλάχιστον δυόμιση ώρες οι φοιτήτριες και οι φοιτητές της ομάδας «Φως» του Πανεπιστημίου Αιγαίου το βράδυ της Πέμπτης. Γεμίζοντας μισή ώρα πριν την εκκίνηση όλες τις θέσεις του Δημοτικού Θεάτρου Μυτιλήνης, ο φοιτητόκοσμος περίμενε με ανυπομονησία να δει επί σκηνής τους συναδέλφους του που ανέβασαν με πολλή φροντίδα την παράσταση «Στην κόλαση αδερφές μου, στην κόλαση».

Με πολύ σεβασμό σε ενδεχόμενες πεποιθήσεις του κοινού τα μέλη της θεατρικής ομάδας πριν την έναρξη της παράστασης ζήτησαν την κατανόηση των θεατών για το τι θα επακολουθούσε, ξεκαθαρίζοντας ότι κάνουν σάτιρα και ότι δεν θέλουν να προσβάλλουν την πίστη κανενός.

Κι ύστερα το σόου ξεκίνησε. Άγγελοι και διάβολοι σε χορούς και τραγούδια, μουσικές live επί σκηνής με κιθαρίστες και τραγουδιστές και βέβαια οι ξεκαρδιστικοί διάλογοι.

Ποιος άλλωστε γνώριζε ότι εκπρόσωποι της κολάσεως ζητούσαν επιτακτικά από τον Μωυσή να τον συναντήσουν κι εκείνος απαντούσε: «Ο Θεός είναι παντού»;

Ή ότι ο Θεός θα έπεφτε ποτέ στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή προβληματισμένος γιατί ο Νίτσε θα έγραφε για κείνον ότι δεν υπάρχει;

Μισή ώρα πριν ξεκινήσει η παράσταση ο κόσμος είχε «φρακάρει» το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης

Οι μεταφορικές διδαχές του Χριστού και των Αποστόλων, η χριστιανική αγάπη και καταπίεση, ο φόβος για τη μετά θάνατο ζωή παρουσιάστηκαν και ανατράπηκαν από αλλόκοτες φυσιογνωμίες και παραμορφωμένα σώματα τα οποία υπηρέτησαν το εξωπραγματικό, τον τρόμο και την υπερβολή.

Προφήτες, ήρωες, καταδικασμένες ψυχές, ξεπεσμένοι θεοί, παπάδες, εργάτριες του σεξ και πολλοί άλλοι παρήλασαν μπροστά μας με οικοδεσπότη τον Διάβολο!

Μια παράσταση που θα συζητιέται για πολύ καιρό και το καλύτερο «χαλί» γι' αυτό που θα επακολουθούσε χτες: την ορκωμοσία των πτυχιούχων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στον ίδιο χώρο!