Ένα ακρωτήρι, ένας λόφος νότιά του και ο χώρος ανάμεσα τους, φιλοξένησε την Αρχαία Άντισσα! Ένας επιβλητικός λόφος, κάτω από τη σκιά του Κουρατσώνα, ορατός από παντού, με το εκκλησάκι του Αϊ Λια, φιλοξένησε πανάρχαιες, διαχρονικές εγκαταστάσεις! Από την κορφή του είναι ορατό το Άστυ, 5,5 χιλιόμετρα στα ΒΔ του! Η Αρχαία Πόλη, που πάλι ανασκάπτεται, μετά από 95 περίπου χρόνια! Η Έρευνα του Οδοιπορικού, θα θέσει τα νέα ερωτήματα και τις πιθανές απαντήσεις, με βάση τα νέα στοιχεία, που έχουν έλθει στο φως!

Η μακρόστενη και μεγάλη επικράτεια της Αντισσαίας, με τη Μήθυμνα στα Ανατολικά (με το όριο της Ποταμιάς), την Ερεσό στα δυτικά, είχε το προνόμιο να έχει το Αιγαίο στα βορινά της παράλια και τον μεγάλο Εύριπο των Πυρραίων, στα νότιά της! Λόφοι γεμάτοι κώμες, οχυρά και εργαστήρια σταφυλιού και ελιάς, αλώνια σιταριού, ίσως νερόμυλους, ιερά και βωμούς, σέτια καλλιεργειών, ορυχεία και λατομεία! Ποτάμια, πανάρχαιες ρότες των μονοπατιών και των λιθόστρωτων δρόμων. Οδόσημα και ιερά σπήλαια, λιμάνια βυθισμένα από το χρόνο και τους σεισμούς και τα μεγάλα της βουνά, ο Αϊ Λιας αντάμα με τον Κουρατσώνα και η Ίσσα, ορεινοί δρόμοι γεμάτοι ζωή και οικισμούς, δάση δρυός και πεύκου, απλώνονται σ’ όλη την επικράτειά της, σ’ ένα υπέροχο γεω-ανάγλυφο, όπου εναλλάσσεται το πράσινο με το πολύχρωμο των ηφαιστειακών βράχων! Και πριν ανατείλει η Αρχαία Πόλη, πληθώρα οικισμών, σε οχυρούς λόφους και ακρωτήρια των βόρειων παραλίων, η συμμετοχή ολόκληρου του νησιού στον Προϊστορικό πολιτισμό, που ήταν εξαπλωμένος στο ΒΑ Αιγαίο! Αυτοί που άφησαν παντού αμέτρητα σημάδια, χαμένοι στις άγνωστες ρίζες τους, με άγνωστη την γλώσσα που μιλούσαν, από την μακριά Νεολιθική 4^η Χιλιετία έως τη Μυκηναϊκή και γνωστή περίοδο της Ύστερης Χαλκοκρατίας (1600-1200 π.Χ.)! Αυτήν την «Ελληνική» περίοδο κατά την οποία, όπως τώρα έχει αποδειχτεί, το νησί ήταν «ευκτισμένο» και τα κύματα των Αιολέων που τους βρήκαν εδώ, πήραν, έδωσαν, και εγκαταστάθηκαν σε αρκετές περιπτώσεις, στις ίδιες θέσεις! Ακρωτήρια όπως ο Πετεινός, η Πόχη, ο Κέφαλος, ο Τσίφος, λόφοι όπως η Κούκλα, το Αμπαστό, το Ανεμοβούνι, τα Καληώρια, ο Μάκρυνας, η Αγκάλη, όλα αυτά ήταν Προϊστορικοί Οικισμοί, κατά μήκος των βόρειων Παραλίων! Και κάτι «μοναδικοί ογκόλιθοι», τάφοι χαμένοι στο χρόνο, τα Ντολμέν, όλα εκεί γύρω χάνονται, σε μια συνεχή χρονική αλληλουχία πολιτισμών! Αυτά θα απασχολήσουν την έρευνα, γύρω από το Άστυ και τον λόφο!

Βοηθήματα:

Μάκη Αξιώτη: «Η συμμετοχή της Λέσβου στον Λεγόμενο Πολιτισμό του ΒΑ Αιγαίου», Λεσβιακά, Τομ. ΙΗ, 2000 και «Μυκηναϊκή Λέσβος», Αιολικά Χρονικά, Τομ. ΙΙ, 2011

Η Αρχαία Άντισσα

και ο Λόφος του Αϊ Λια

σε μια επικράτεια

πάντοτε με Δρύες

με την Πόχη και το Κατάπετρο

τον Κέφαλο

και τα ογκώδη ταφικά Ντολμέν

στα Σινέλια με τον Χρήστο Ζούρο.