Κύριε Διευθυντά,

Από την έγκριτη εφημερίδα σας «Εμπρός» της 30ής Ιουνίου τ.ε. με έκπληξή μου πληροφορήθηκα ότι η Συλλογή Τεριάντ ταξίδεψε για τα Χανιά.

Γνωρίζουμε ότι το Μουσείο Τεριάντ -όπως και του Θεόφιλου- είναι ένα πολύπαθο ίδρυμα. Άνοιξε, μετά έκλεισε, μετά χάθηκαν εκθέματα, αδρανοποιήθηκε και πάλι, ενώ πάσχει μονίμως από έλλειψη προσωπικού, ώσπου τελικά έγιναν τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας, τα σπουδαία εκθέματα θα μπήκαν στη θέση που πρέπει -υποθέτω- και πολύ λογικά θα περίμενε τους επισκέπτες του για να τα θαυμάσουν.

Και ώ της αφελείας -θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω βαρύτερους χαρακτηρισμούς- στις αρχές της τουριστικής περιόδου, τότε που κάποιοι αθώοι περιηγητές, ίσως και από τα πέρατα της υφηλίου θα διαβούν την πόρτα του Μουσείου, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη στερεότυπη απάντηση: Sorry, please go to Chania! Εκεί κατοικοεδρεύει η έκθεσή μας.

Το νησί τελευταία έχει δεχθεί κάθε είδους χτυπήματα, είναι πολύ γνωστά και δεν τα αναφέρω, τουριστικά πασχίζει να στυλωθεί όπως-όπως, να προσελκύσει τουρίστες έστω και με το «τσιγκέλι» και μεις παίρνουμε την απόφαση να διώξουμε τη Συλλογή στη συμπαθέστατη Κρήτη, που δόξα τω Θεώ σφύζει τουριστικά. Τα κόκκαλα του αείμνηστου μεγάλου πατριώτη Στρατή Ελευθεριάδη οπωσδήποτε θα… τρίζουν!

Είμαι περίεργος να πληροφορηθώ τίνος ήταν αυτή η φαεινή ιδέα και τι σκοπό εξυπηρετεί. Σ’ αυτήν την περίπτωση η απάντηση-δικαιολογία είναι μόνον η εξής: Ή το Μουσείο ακόμα δεν είναι έτοιμο παρόλο που το προβάλλουμε με κάθε ευκαιρία, κακώς, ή εκείνος που το αποφάσισε δεν πονά όσο πρέπει τον τόπο, πάλι κακώς.

Με εκτίμηση

Στρατής Αλ. Μολίνος, εκ Μυτιλήνης