Οι εξελίξεις γύρω από το μεταναστευτικό, που τα προηγούμενα χρόνια ειδικά στη Λέσβο το βιώσαμε ως κοινωνία πολύ έντονα, μετά το «σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο» που επιτεύχθηκε μεταξύ και των 27 χωρών της ΕΕ, δημιουργούν νέα δεδομένα στη διαχείριση του προβλήματος αυτού, και ως τοπική κοινωνία μας αφορούν άμεσα. Γιατί πλέον το βάρος από τη διαχείριση του μεταναστευτικού διαχέεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η χώρα μας, ενώ προσδιορίζονται και ασφαλιστικές δικλίδες για την αποσυμφόρηση των νησιών, προκειμένου να μην εγκλωβίζονται σε αυτά πρόσφυγες και μετανάστες που θα καταφθάνουν σε αυτά. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Καιρίδης μιλώντας για το νέο σύμφωνο έκανε σαφές επικαλούμενος το τί προβλέπεται σε αυτό ότι: «Μας ενδιέφερε να μην εγκλωβίζονται στα νησιά, στο Ανατολικό Αιγαίο ή στον Έβρο και να νίπτουν τας χείρας τους οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι». Πλέον, όπως είπε, υπάρχουν ειδικές ρήτρες για αποσυμφόρηση για να μην δημιουργείται αυτό το πρόβλημα. «Έχουμε και ρήτρα ενάντια στην εργαλειοποίηση που ήταν ένα θέμα το οποίο βάλαμε εμείς, μετά την εμπειρία του ’20 στον Έβρο, το οποίο είναι πολύ ψηλά τώρα στην ατζέντα στη Φινλανδία, που έχει το πρόβλημα με τη Ρωσία. Θα μπορεί η χώρα να παίρνει έκτακτα μέτρα, να κλείνει σύνορα προκειμένου να επιταχύνει τη διαδικασία ασύλου και να αντιμετωπίσει την κρίση της εργαλειοποίησης που κάνει ένας κακός γείτονας», προσέθεσε. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι με δεδομένο το νέο αυτό σύμφωνο, που καθιστά όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και τις κυβερνήσεις τους αλληλέγγυες στη διαχείριση του μείζονος αυτού φαινομένου, η όποια «εμπλοκή» της Λέσβου και των άλλων νησιών, που αποτελούν λόγω θέσης «πύλες» εισόδου μεταναστών και προσφύγων, θα εντάσσεται πλέον σε άλλες προδιαγραφές και «κανόνες», που με τη δημιουργία της νέας «κλειστής» και καλά ελεγχόμενης δομής «θωρακίζεται» επιπροσθέτως το νησί, οι όποιες νέες μεταναστευτικές ροές γίνονται απολύτως διαχειρίσιμες και δεν συντρέχει κάποιος λόγος ανησυχίας. Τούτων δοθέντων κάθε κινδυνολογία που συντηρεί και κρατά στο προσκήνιο το μεταναστευτικό, χωρίς σοβαρό λόγο, υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες και δεν έχει καμιά σχέση με αυτό καθ΄ εαυτό το πρόβλημα. Επιπλέον η συντήρηση του θέματος αυτού στην επικαιρότητα κάνει γενικότερη ζημιά και στο νησί και στην τοπική κοινωνία που πρέπει να γυρίσει τάχιστα σελίδα και να προχωρήσει, αφήνοντας πίσω τις τραυματικές εμπειρίες και παραστάσεις που την «πλήγωσαν» και την δίχασαν. Ευτυχώς οι «Κασσάνδρες» της κινδυνολογίας για το μεταναστευτικό δεν επιβεβαιώθηκαν και η επίτευξη της συμφωνίας των 27 χωρών αποτελεί τρανή απόδειξη ότι στο τέλος η Ευρώπη έχει τη δύναμη να βρίσκει, παρά τις όποιες διαφορές, τις αναγκαίες συναινέσεις.