Μέσα σ’ αυτούς τους επιδεικτικούςλόγους των προεκλογικών ημερών, σ’ αυτούς τους λόγους της κομπορρημοσύνης και της ανεκρίζωτης προκατάληψης καθώς και στις κόκκινες γραμμές των κομμάτων που περιχαρακώνουν τα πολιτικά στρατόπεδα εν είδει γιδομάντρας, ακούσαμε ευτυχώς και κάποιες λίγες επισημάνσεις του πραγματικού πολιτικού προβλήματος.

Ετέθη λ.χ. και εν όψει της επικειμένης εισόδου των νεαρών ψηφοφόρων στο εκλογικό σώμα της χώρας το ερώτημα «ποια είναι η πολιτειακή παιδεία των νέων που θα τους δώσει τα εφόδια να αντιληφθούν σωστά και να δώσουν αργότερα και τις πολιτικές τους μάχες με σεβασμό προς τον αντίπαλο και κυρίως με σεβασμό στις μεγάλες και ακατάλυτες ηθικές αρχές»;

Σήμερα λοιπόν παρατηρείται στο εκπαιδευτικό σύστημα -και παρά την πληθώρα των επιδερμικών γνώσεων και της τεχνολογικής άνεσης- έλλειψη ειδικών παιδαγωγικών θεμάτων.

Θέλω να θυμίσω τρία ειδικά βιβλία που απασχόλησαν κάποτε τα μαθητικά μας χρόνια και που δεν νομίζω ότι διδάσκονται αυτοτελώς σήμερα στα λυκειογυμνάσια: τη Γεωγραφία, την Κοσμογραφία και την Αγωγή του Πολίτου.

Θα πρόσθετα μάλιστα και τη Φυσική Ιστορία (με κείνο το «θείον» δράμα του φασίολου!) για τους αθεράπευτα νοσταλγούς και φυσιολάτρες.

Τα αποτελέσματα αυτών των ελλείψεων είναι εκδήλως γνωστά.

Έχουμε ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη στήλη τη γεωγραφική αναπηρία σχεδόν όλου του σύγχρονου πληθυσμού.

Ο ταξιθετημένος και οριοθετημένος φυσικός χώρος που είναι και το πρώτο γενεσιουργό στοιχείο της φύσης, είναι άγνωστο ιδίως στους σημερινούς νέους, γεγονός που αποκαλύπτεται κωμικοτραγικά στα τηλεοπτικά παιχνίδια γνώσεων, εκεί που αποδεικνύεται συχνά ότι γνωρίζουμε λ.χ. τα βιογραφικά όλων των αστέρων της σόου μπιζ και αγνοούμε πού βρίσκεται η Ακρόπολη της Αθήνας.

Να θυμίσουμε ότι η πατριδογνωσία είναι βασικό κίνητρο της φιλοπατρίας.

Ο αείμνηστος δάσκαλός μας κάποτε, ο Κ. Δημητριάδης, μόλις μπήκαμε πρωτάκια του Δημοτικού στην Τάξη, μας είχε ετοιμάσει έναν ανάγλυφο με βαμμένη άμμο χάρτη της Σάμου μέσα σε ένα τεράστιο ξύλινο σκάμμα.

Ένα εικαστικό θαύμα! Ένα όνειρο που άρχιζε «εκ πατρίδος».

Πώς να ξεχάσεις μετά τη Γεωγραφία;

Τα ίδια και με την Κοσμογραφία στους κατοπινούς χρόνους, που ανέλυε τον μείζονα φυσικό μας κόσμο, τον κόσμο που σήκωσαν τα μάτια (και τον νου) και πρωτοείδαν οι Ίωνες φιλόσοφοι της γειτονιάς μας, και άλλαξαν την ιστορία του κόσμου.

Και φτάνουμε στην Αγωγή του Πολίτου, στην οποία όμως είναι δύσκολο να φτάσουμε χωρίς να τη διδαχτούμε στα θρανία.

Οι πολιτειακές αξίες, ο θεμελιακός ρόλος του Συντάγματος, η ανάγκη των νόμων καθώς και η σωκρατική υποταγή σ’ αυτούς, η αληθής πρόοδος, η αξία της διαλεκτικής και ο σεβασμός τού αντιπάλου, όλα αυτά είναι πολύτιμα εφόδια του αυριανού πολίτη.

Αν δεν τα έχει ακούσει και δεν τα έχει ενστερνισθεί αυτά ο νέος από πολύ νεαρή ηλικία , εύκολα μπορεί να καταλήξει στους κολαφισμούς, στις ύβρεις, στις βαριοπούλες και στους τραμπουκισμούς.

Να θυμίσουμε με την ευκαιρία και την πιθανή ετυμολογία της λέξης: «τραμπούκος», από το trabuco, είδος ισπανικού πούρου, είναι κατά τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη αυτός που στα πολιτικά σαλόνια πούλαγε αντί πούρου την ψήφο του!

Το εκάστοτε κράτος φαντάζομαι ότι ξέρει πάνω κάτω ποιο είναι το αιωνίως ζητούμενο μιας καλοστημένης και παιδαγωγημένης πολιτείας, το οποίο όμως δεν υλοποιεί, με πρώτο και σοβαρό αποτέλεσμα τα αυξημένα ποσοστά της εκλογικής αποχής, ιδίως των νέων, που σημαίνει αποτυχία της πολιτικής διαπαιδαγώγησης.