Αυτό που συμβαίνει επί μοναρχίας Τσίπρα δε θα μπορούσε να το ελπίζει ούτε ο πιο ακραίος συντηρητικός: το επίγραμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή του αυθεντικού, στους πρώιμους μεταπολιτευτικούς χρόνους, μόνον η ψευδεπίγραφος «Αριστερά» του Μαξίμου θα μπορούσε να επικυρώσει οριστικά κι αμετάκλητα. Και γι’ αυτό, με ή χωρίς γραβάτα, ο βιομετρικά συνεσταλμένος (δείτε την ατυχέστατη εικόνα «μπασμένου» του Τσίπρα απέναντι στον Αλβανό πρωθυπουργό Ράμα…) έγινε ο αγαπημένος μεσίτης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των γεω-στρατηγικών δυτικών παιγνίων στη δήθεν ανυπότακτη Βαλκανική χώρα των ψεκασμένων!

Σε μια χώρα ή μια κοινωνία πολιτών ευδαιμόνως επιρρεπείς στην αυταπάτη, τη μπαρούφα και -μεταξύ μας- την «δήθεν-αριστερό-ακρο-δεξιά» παπάντζα (συνδυασμός του παπατζή και της παπάρας), ο Τσίπρας διατηρεί την πολιτική ηγεμονία, χωρίς να έχει την ανάλογη δημοσκοπική ανταπόκριση. Πρωτότυπος συνδυασμός, διχασμός στα πολιτικά ΜΜΕ και τα κομματικά γραφεία και κυρίως μια δύσκολη εξίσωση για την Αντιπολίτευση και τραχύς άγγελος δεινών για το μέλλον!  Έτσι γίνεται η σύγχρονη μετα-πολιτική παγκοσμίως, καλόν είναι να το καταλάβουμε εγκαίρως ως πολίτες και θαύμα θα ήταν να το καταλάβουν ουσιωδώς και οι «στρατηγοί» της Αντιπολίτευσης. Καθότι άλλο θέμα είναι η ανύπαρκτη δημοσκοπική επιρροή που ασκούν κάτι αγενείς ξεκατσίπρωτοι στα πρωϊνάδικα -βλέπε π.χ. παιάνες για το ΦΠΑ στα «προσφυγικά» νησιά με την απάτη της εξάμηνης επέκτασης του χαμηλού ποσοστού-  κι άλλο θέμα είναι η καθ’ αυτό στιβαρή οικονομία και ανάπτυξη των νησιών. Πολύ εχάρησαν τάχατες οι νησιώτες αντιπολιτευόμενοι βουλευτές -ξέρω τί σας γράφω, ψάχνοντας να αποδείξουν ότι το επέβαλαν «κατόπιν ενεργειών» τους. Εχάρη επίσης ο τοπικός ΣΥΡΙΖαίος που μάλλον δεν κατάλαβε ακόμα τίποτα, διότι «όσον θα είναι Πρωθυπουργός ο Αλέξης, αύξηση ΦΠΑ δε θα γίνει στα νησιά»! Η ζωή λέει όμως άλλα: σε όρους λαϊκού λόγου, τρία πουλάκια κάθονται στην Ελληνική Δημοκρατία, το Μαξίμου και τον αξιαγάπητο Πρόεδρο της που ξύνοντας τα νυχάκια τους, τα νυχοποδαράκια τους υπογράφουν τα πάντα. Η τρέλα είναι ότι όλον τούτο πλασάρεται χωρίς φραγμό και χωρίς δυσκολία ως «νίκη» στην ηττοπαθή χώρα.

Το ότι «Ανήκωμεν εις την Δύσιν» έχει χειρογραφεί σε μια χαρτοπετσέτα στη Γιάλτα, μεταξύ Τσώρτσιλ και Στάλιν πριν από 70 και βάλε χρόνια, ως πάγιος γεωστρατηγικός διαμοιρασμός. Αξιολογήθηκε ως ευπρόσδεκτο γεγονός από το Λ. Κύρκο με το περίφημο «Σύντροφοι, ευτυχώς χάσαμε…». Διακηρύχθηκε ρητώς από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στη Μεταπολιτευτική περίοδο των διαπραγματεύσεων για την επαν-ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ένταξη στην τότε ΕΟΚ, ως στρατηγικός παράγων ασφάλειας. Σ’ αυτήν τη μακρά μεταπολεμική περίοδο, δεν έχει υπάρξει όμως  Έλληνας Κυβερνήτης που να εντυπωσιάζεται ως επαρχιώτης γαμπρός σε μεγαλο-αστικό σόι, ως προκύπτει από το εμφανές δέος του από τη συμμετοχή του στις στοχοθεσίες και τα τελετουργικά του ΝΑΤΟ, που να αγωνίζεται για την ένταξη τρίτων χωρών στη Συμμαχία, που να απελαύνει Ρώσους διπλωμάτες ή πράκτορες ως υποκινητές δυσχερειών στα προηγούμενα. Έπρεπε να εμφανισθεί Ηγεσία με «αριστερή» επίφαση και εκλογική στήριξη από τα ρετάλια -ή ρεμάλια μήπως- του πρωτόγονου ΠΑΣΟΚ, μια παρέα κυνικών πλην ευφυών νέων που έχουν καταλάβει καλά σε ποιους απευθύνονται, ώστε να διασφαλισθεί με τη βούλα του 21ου αιώνα η διηνεκής στρατηγική επιλογή.

Φίλοι που νομίζουν ότι ασχολούνται ακόμα με το ΚΚΕ εσωτερικού και τη Συμμαχία του 1977 - ‘78, που αγωνίζονται συναισθηματικά να βγάλουν κόκκινη κάρτα στην παρέα του Τσίπρα αλλά ζορίζονται, που δεν τους βγαίνει να ξεφωνίσουν τύπους όπως ο Μπαλτάς και ο Γαβρόγλου ως επικίνδυνα άχρηστους, ψελλίζουν κάτι μισόλογα -που αμφιβάλλω εάν όντως τα πιστεύουν- ότι ο Τσίπρας απετάξατο τη ριζοσπαστική μπούρδα, ότι έχει κάνει σοσιαλδημοκρατική στροφή, ότι αλληθωρίζει πολιτικά προς το Κέντρο! Κι ότι όλα αυτά τα ΝΑΤΟφιλικά και Μερκελολάγνα είναι απτές ενδείξεις «βιαίας ωρίμανσης», ως είχε προ 3 ετών πει ο Δραγασάκης.

Τρίχες! Όλα αυτά είναι ένας κυνικός μικρο-μεγαλισμός, ανθρώπων χωρίς στρατηγική σκέψη αλλά πρωταθλητών της μικρο-πολιτικής τακτικής. Όλα αυτά γίνονται με ένα στόχο: να μαζέψει ο Τσίπρας το ευρωπαϊκό ιερατείο στις φιέστες του Αυγούστου, στην Πνύκα και το Καστελλόριζο, να πουλήσει «κύρος» και «διεθνή αποδοχή» στους άλαλους ιθαγενείς ως καθρεφτάκια και ψεύτικα διαμάντια. Κι αυτοί θα έλθουν καθότι -σε αντίθεση με εμάς- ξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν και πώς θα τον χειρισθούν. Αμ πώς;