Φαίνεται ότι η νηστεία του Ραμαζάν είχε θετική επίδραση στον πρόεδρο Ερντογάν και αν μη τι άλλο τον προσγείωσε στην πραγματικότητα! Μέσα στη βδομάδα που μας πέρασε, ο αλαζόνας, ανυποχώρητος και συχνά εριστικός ηγέτης (όπως τον είχαμε συνηθίσει) αποφάσισε να ελιχθεί με ρεαλισμό.

Συμφιλιώθηκε με το Ισραήλ, που τα ‘χε σπάσει απ’ το 2010 με το ζήτημα του πλοίου «Μαβί Μαρμαρά», όταν το χτύπησαν οι Ισραηλινοί κομάντος στη Γάζα, προκειμένου να μη μείνει έξω απ’ το ενεργειακό παιχνίδι στη Ν.Α. Μεσόγειο, αλλά και να βρει άλλον πιο αξιόπιστο σύμμαχο, για να αντικαταστήσει τους ξοφλημένους Τζιχαντιστές, κατά του Άσαντ.

Υποχώρησε και στον Πούτιν, ικανοποιώντας τους όρους του για τη διευθέτηση των ζητημάτων που ανέκυψαν με την κατάρριψη του ρώσικου μαχητικού αεροπλάνου, οι συνέπειες του οποίου ήταν να γονατίσει ο τουρισμός και το εξαγωγικό εμπόριο. Συνειδητοποίησε δηλαδή πως οι εξελίξεις τον ξεπερνούν, ότι κινδυνεύει να χάσει ό,τι μέχρι τώρα έχει πετύχει και βέβαια το «θρόνο» του, είτε απ’ τη λαϊκή δυσαρέσκεια, είτε από άλλους εξωτερικούς παράγοντες.

Μάλιστα στα ζητήματα με την Συρία, προχώρησε ακόμη πιο βαθειά, αφού εξήγγειλε τη χορήγηση υπηκοότητας στους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία. Ποικίλες ήταν οι αντιδράσεις. Στο εσωτερικό, η είδηση πέρασε με καχυποψία απ’ τον Τύπο, το διαδίκτυο και την αντιπολίτευση, ότι δηλαδή υποκρύπτεται ψηφοθηρία και δόλος, ενώ στο εξωτερικό μιλούν για εμπλοκή στη συμφωνία για το προσφυγικό με την Ε.Ε..

Δεν έχει γίνει πάντως ακόμη καμία διευκρίνιση κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα γίνεται η απονομή της ιθαγένειας στους Σύρους, αλλά ρεαλιστικά, θα έλεγε κανείς, δίνεται κάποια λύση στο πρόβλημα, αφού δυστυχώς ο εμφύλιος στην Συρία, καλά κρατεί. Το ζήτημα είναι πόσοι Σύροι θα το αποδεχτούν και ποιες προοπτικές ανοίγονται, τη στιγμή που μέχρι τώρα η Τουρκία αρνείται να τους δώσει το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά και άδεια εργασίας, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, κατάσταση που τους αναγκάζει για το βιοπορισμό τους, να κάνουν δουλειές του ποδαριού.

Βέβαια εύλογα μπαίνει και το ερώτημα: γιατί η καλή πρόθεσή του Ερντογάν, εξαντλείται μόνο στους Σύρους και δεν καλύπτει και τους άλλους από εμπόλεμες χώρες, ομοθρήσκους του, που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Τουρκία, π.χ. Ιρακινούς, Αφγανούς, Σομαλούς, Σουδανούς κλπ.;