Λεσβιακό Βιβλίο

20/02/2018 - 13:22 Ενημερώθηκε 20/02/2018 - 13:45

Kώστας Βελούτσος

«Οι άνθρωποι του Αυγούστου» (νουβέλα)

Εκδόσεις «Ραδάμανθυς»

Αθήνα 2016, σελ. 93

 

Στο οπισθόφυλλο του νέου πεζογραφήματος του Κώστα Βελούτσου διαβάζουμε: «Η Αθήνα, η παράξενη μοναξιά της πρωτεύουσας, οι άνθρωποι του Αυγούστου και εγώ μόνος απέναντί τους που έψαχνα αλλά δεν ήξερα τι. Μάγισσες έψαχνα... αυτό έψαχνα. Και τη βρήκα στο πρόσωπο της θείας Λίλη. Αν μπορούσα, "θεία" θα την έλεγα και τώρα, κι ας θύμωνε. Θα τη κερνούσα κονιάκ, φιάλες ολόκληρες πολλών αστέρων, θα με κερνούσε γνώσεις και λόγια. Λόγια από τα δικά της, μεστά. Θα τη ρωτούσα να μου δώσει τη δική της απάντηση στην ερώτηση που κάποια στιγμή μου έκανε εκείνη: "Πώς είναι τώρα η δική σου ζωή;" Αυτό θα τη ρωτούσα.
Στα 30 μου χρόνια άφησα πίσω μου το παρακμιακό φάντασμα της νησιώτικης επαρχίας για να βρεθώ στην Αθήνα της δεκαετίας του ’80. Αν με ρωτούσες τί θα κρατούσα από εκείνη τη εποχή, θα σου απαντούσα: Τον έρωτα! Αυτό θα κρατούσα. Έναν μεγάλο έρωτα, σαν τον δικό μας, απ’ αυτούς που λένε ότι μένουν για πάντα, που δεν πεθαίνουν ποτέ.
Πέθανε όμως και μαζί του πέθανα κι εγώ. Ένας έρωτας που πίστεψα ότι θα μας πήγαινε μακριά, ως την άλλη άκρη της ζωής μας. Αυτό πιστέψαμε και οι δυο. Να μας πάει σε κάποιους άλλους παράξενους Αύγουστους με καραβέλες σαν κι αυτές που αρμενίζαμε οι δυο μας στα ταξίδια που κάναμε με το νου. Εκεί, στον λόφο του Στρέφη τα πρωτευουσιάνικα αυγουστιάτικα βράδια».

Μικρό δείγμα γραφής: «κάθε φορά που σε έβλεπα κάθε τέτοια φορά ήσουν αλλιώτικη από την προηγούμενη. Αδύνατη, όλο και πιο αδύνατη, μέχρι που δεν μπορούσες να περπατήσεις, δεν μπορούσες να σηκώσεις το ελάχιστο βάρος του κορμιού σου εκείνον τον τελευταίο Αύγουστο της ζωής σου. Οι μέρες και οι ώρες μετρούσαν πια αντίστροφα όταν μου ζήτησες να σε κρατήσω και να σε πάω μια βόλτα στους δρόμους της Αθήνας. Το έκανα αμέσως δίχως να το σκεφτώ. Τύλιξες τα χέρια σου γύρω από το λαιμό μου και σαν ένα μικρό παιδί σε κράτησα στην αγκαλιά μου. Ήθελες να περάσουμε από τους δρόμους που περπατούσαμε μαζί, από τις ίδιες λεωφόρους όπως κάναμε κάθε Αυγουστιάτικη νύχτα. Ήθελες να φτάσει στα ρουθούνια μας η μυρωδιά της πρώτης νύχτας του Αυγούστου. Ήθελες…».

Ο Κώστας Ν. Βελούτσος γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1966 στο Πλωμάρι της Λέσβου. Υπηρετεί στο Πυροσβεστικό Σώμα από το 1987. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Το μυθιστόρημα «Σεργιάνι στη ζωή» αποτέλεσε την πρώτη του εμφάνιση στην ελληνική λογοτεχνία. Ακολούθησαν τα βιβλία «Τελευταία φορά», «Ζωή από τον θάνατο», «Κάποια φεγγάρια», «Άλικες ζωές».

Π.Σ

 

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

- περ. ΑΓΙΑΣΟΣ, αρ. τεύχους 222/Νοέμβρης-Δεκέμβριος 2017.

- περ. ΤΑ ΚΑΛΛΟΝΙΑΤΙΚΑ, αρ. τεύχους 171/ Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2017.

- εφ. ΣΚΑΜΙΑ, αρ. φύλλου 183/ Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2017.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey