Εξαίρεση του Κόλπου Καλλονής από τα Γενικό Χωροταξικό για τις οστρακοκαλλιέργειες ζητά με επιστολή του προς τα αρμόδια Υπουργεία ο Αλιευτικός Σύλλογος παράκτιας αλιείας του Δήμου Δυτικής Λέσβου «Ο ΜΑΚΑΡ». Πέραν του ότι ο Κόλπος Καλλονής αποτελεί από μόνος του ένα φυσικό οστρακοτροφείο και ιχθυοτροφείο μεγάλων δυνατοτήτων που καμία τεχνητή παρέμβαση δεν μπορεί να το αντικαταστήσει, το γεγονός ότι σε αυτόν παρατηρείται ότι ο πληθυσμός των χαβάρων επικρατεί των άλλων οστράκων και ζώντων οργανισμών σε περίπτωση δημιουργίας χαβαροκαλλιέργειας θα σημάνει το τέλος όλων των άλλων πληθυσμών με ότι αυτό συνεπάγεται για 2000 άτομα που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Το θέμα επαναφέρει με δελτίο Τύπου ο Αλιευτικός Σύλλογος παράκτιας αλιείας του Δήμου Δυτικής Λέσβου «Ο ΜΑΚΑΡ» με επιστολή που κοινοποιεί στα αρμόδια Υπουργεία ζητώντας την εξαίρεση του κόλπου Καλλονής από το Γενικό Χωροταξικό. Σε αυτή εκφράζονται οι ανησυχίες των μελών του Συλλόγου σε ότι αφόρα την ανατροπή του οικοσυστήματος του Κόλπου Καλλονής με τη ραγδαία εξάπλωση του χαβάρου που έχει σαν αποτέλεσμα την επιβολή του και την εξουδετέρωση μεγάλων ποσοτήτων άλλων ειδών οστράκων, όπως χτένια, στρείδια, πορφύρες κ.λ.π. αλλά ακόμα και σε κινούμενους ζωντανούς οργανισμούς, όπως καβούρια. Μάλιστα σημειώνεται ότι η εγκατάσταση οστρακοκαλλιεργειών στην περιοχή ως απόρροια του Γενικού Χωροταξικού θα οξύνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα.

Ζητούμενο η ισορροπία

Αναφερόμενος στην ανεξέλεγκτη αύξηση του αριθμού των χαβάρων ο πρόεδρος του Αλιευτικού Συλλόγου Παναγιώτης Νανίδης επισήμανε ότι αυτό που επιζητά ο Σύλλογος είναι η ισορροπία. Εξήγησε ότι σε ποσοστό 95% το όστρακο αυτό εξάγεται στην Ιταλία και η ζήτησή του παρουσιάζει κάποιες περιόδους ύφεση, ωστόσο επισημάνει ότι η δημιουργία μονάδας μεταποίησης του συγκεκριμένου οστράκου θα συντελέσει στην αύξηση των ποσοτήτων χαβαροαλίευσης και αυτό με την σειρά του θα δώσει «ανάσα» στους υπόλοιπους οργανισμούς του κόλπου.

Ακόμη τόνισε ότι το Γενικό Χωροταξικό ανοίγει τους δρόμους δημιουργίας χαβαροκαλλιεργειών εντός του κόλπου. Το ενδεχόμενο αυτό σε συνδυασμό με την ήδη αυξημένο πληθυσμό χαβάρων θα οδηγήσει σε μία ολοσχερή ανατροπή του οικοσυστήματος.

«Δεν υπάρχει άλλο νησί με δύο κλειστές θάλασσες, όπως είναι ο Κόλπος Καλλονής και ο Κόλπος Γέρας με τέτοια φυσική δυναμική. Από κει και πέρα όπως είπαμε και όπως έχουμε επισημάνει πάρα πολλές φορές θα πρέπει να υπάρχει μία ορθολογική αλιεία και στους κόλπους και γενικότερα στα πελάγη, ώστε να αυξάνονται τα αποθέματα να υπάρχουν ισορροπίες και να μπορούν οι κοινωνίες να ζήσουν» τονίζει σε συνέντευξή του στο «Ε» προσθέτοντας ότι τα προβλήματα που παρουσιάζονται κατά καιρούς στο νησί δεν αφορούν μία μερίδα ανθρώπων ή επαγγελματιών αλλά όλο τον πληθυσμό.

Νανίδης: Οι ελληνικές θάλασσες έχουν ζωή

«Οι ελληνικές θάλασσες έχουν ζωή, έχουν ψωμί αρκεί να υπάρξει μια ορθολογική διαχείριση που είναι πολύ εύκολο να γίνει. Είμαστε από τους μοναδικούς συλλόγους που με επιστολές του στους αρμόδιους υποβάλλουμε προτάσεις σε ότι έχει να κάνει με την αλιεία. Δεν είναι μόνο ο κόλπος Καλλονής, είναι τα προβλήματα που εντοπίζονται στην αλιεία σε όλη την επικράτεια και εξαιτίας των ανθρώπινων επεμβάσεων στις ελληνικές θάλασσες» αναφέρει ο κ. Νανίδης που από τα 12 του χρόνια έμαθε να είναι ψαράς και 60 τώρα χρόνια η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τον Κόλπο Καλλονής ενώ σε άλλο σημείο της συνέντευξης τόνισε : «Ζούμε σε ένα εξαιρετικό νησί που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και θέλουμε τα νέα τα παιδιά να μείνουν στον τόπο τους (..) Είμαστε από τους μοναδικούς συλλόγους που με επιστολές του στους αρμόδιους υποβάλλουμε προτάσεις σε ότι έχει να κάνει με την αλιεία. Δεν είναι μόνο ο κόλπος Καλλονής, είναι τα προβλήματα που εντοπίζονται στην αλιεία σε όλη την επικράτεια και εξαιτίας των ανθρώπινων επεμβάσεων στις ελληνικές θάλασσες (..).

Έχουμε ζητήσει πάρα πολλές φορές από το Υπουργείου να δημιουργηθεί μία σχολή αλιείας ώστε να μπορούν τα παιδιά να αντλούν την θεωρητική εκπαίδευση που απαιτείται και στην συνέχεια να εκπαιδεύονται και πρακτικά δίπλα σε επαγγελματίες αλιείς ούτως ώστε αργότερα να έχουν όλα τα εφόδια να δραστηριοποιούν στις θάλασσές μας και να ζήσουν με την σειρά τους της οικογένειές τους με αξιοπρέπεια. Γιατί οι θάλασσες έχουν ζωή - όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να εκμηδενίσουν αυτό το γεγονός».

Οι κρούσεις για το Γενικό Χωροταξικό

Η επιστολή έχει αποδέκτες το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τον Υφυπουργό Αλιείας, τους βουλευτές Λέσβου Χαράλαμπο Αθανασίου - Παναγιώτη Παρασκευαΐδη - Μαρία Κομνηνάκα, την αντιπεριφερειάρχη Πρωτογενούς Τομέα, Αναστασία Αντωνέλη και τα ΜΜΕ.

Βέβαια θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι για το συγκεκριμένο ζήτημα η Διοίκηση του Συλλόγου είχε ενημερώσει κατά την επίσκεψή του στην Λέσβο, τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αρμόδιο για θέματα αλιείας Σταύρο Κελέτση, ο οποίος σε συνέντευξη Τύπου τότε στα τοπικά ΜΜΕ είχε απαντήσει σε σχετικό ερώτημα: «Το χωροταξικό του Κόλπο Καλλονής δεν ανήκει στο ΥπΑΑΤ, αλλά στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η Δ/νση Αλιείας ερωτάται όταν πάει να προχωρήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και γνωμοδοτεί, χωρίς η γνωμοδότηση να είναι υποχρεωτική, για το θέμα που πρόκειται να αποφασιστεί. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όταν ερωτηθεί το Υπουργείο μας φυσικά και θα απαντήσει υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των αλιέων κάθε περιοχής (..) όπως συμβαίνει και στο θέμα των υδατοκαλλιεργειών». Βέβαια θα πρέπει να συμπληρωθεί ότι λίγο καιρό αργότερα σε δημόσια τοποθέτησή του στο Συνέδριο «Γαλάζιοι Ορίζοντες» χαρακτήρισε τις υδατοκαλλιέργειες ως ένα δυναμικό τομέα της οικονομίας. Ειδικότερα ο κ. Κελέτσης ανέφερε: «Η αλιεία αποτελεί σημαντικό κλάδο του πρωτογενή τομέα που ξεκινά από τη θάλασσα και καταλήγει στο πιάτο ενεργοποιώντας και ενισχύοντας μια σειρά από άλλες οικονομικές δραστηριότητες .Η συνολική παραγωγή του 2022 ήταν αυξημένη σε σχέση με το 2021, αλλά παραμένει μειωμένη σε σχέση με το 2020 και 2019 λόγω της πανδημίας , της ενεργειακής κρίσης κτλ. Σημαντικό βέβαια μέρος του αλιευτικού τομέα σήμερα ανήκει στις Υδατοκαλλιέργειες, ενός δυναμικού τομέα της οικονομίας. Το 2021 το 71% προερχόταν από την υδατοκαλλιέργεια και το 29% από την αλιεία. Το ίδιο έτος η Ελλάδα κατέλαβε την 4η θέση στην ΕΕ όσον αφορά την παραγωγή υδατοκαλλιέργειας, και την 16η σε ότι αφορά την συλλεκτική αλιεία».

Η επιστολή

Στην επιστολή υπενθυμίζεται ότι όποιες προσπάθειες κι αν έγιναν στο παρελθόν στο όνομα της ανάπτυξης μέσω υδατοκαλλιεργειών στον τομέα των οστράκων, είχαν σαν στόχο τα φυσικά αποθέματα αυτών και τίποτα άλλο -άλλωστε μόνο τυχαίο δεν είναι ότι οι αδειοδοτήσεις που είχαν δοθεί σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ στο παρελθόν βρίσκονταν ακριβώς πάνω στις μεγαλύτερες αποικίες οστρακοειδών.

Αποτελεί δε, πρόκληση στο κοινό περί δικαίου αίσθημα το γεγονός ότι η μοναδική εδώ και 10 χρόνια οστρεοκαλλιέργεια στην περιοχή Σκαμνιούδι παρουσίαζε μηδενική παραγωγή και για αυτό έγινε ανάκληση της περιοχής.

Ακόμη χαρακτηρίζεται αδιανόητο το γεγονός ότι σε μία κλειστή θάλασσα όπως ο Κόλπος Καλλονής, να εγκαθίστανται μονάδες οστρακοκαλλιέργειας. «Πρωτοφανές και ασύλληπτο σε κάθε λογική, επάνω σε τεράστιες ποσότητες φυσικών οστρακοαποθεμάτων» όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.

«Κρίνουμε επείγον και αναγκαίο να προχωρήσετε στην αναθεώρηση της σχετικής απόφασης που είχε παρθεί τον Ιούλιο του 2011, ενώνοντας μαζί μας την φωνή σας σε μία νέα απόφαση που δεν θα επιτρέπει καμία οστρακόκαλλιέργεια εντός του Κόλπου Καλλονής που μπορεί να αποτελέσει την κερκόπορτα ιδιωτικοποίησης αυτού , με όλα τα επακόλουθα» αναφέρεται ενώ μνημονεύονται και οι αποφάσεις της πρώην & νυν Περιφερειακής Αρχής, του πρώην ενιαίου Δήμου Λέσβου και του Δήμου Δυτικής Λέσβου που ενστερνίστηκαν την άποψη του συλλόγου.

«Αυτό που χρειάζεται το θαλάσσιο οικοσύστημα του Κόλπου Καλλονής είναι η ορθή διαχείριση με αυστηρή εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας συμπληρώνοντας και τροποποιώντας αυτήν , όπου απαιτείται κατόπιν ενημέρωσης και παρουσίας των θεσμικών οργάνων των αλιέων.

Στην κατεύθυνση αυτή, είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις και με περιοριστικά μέτρα, όπου αυτά απαιτούνται, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε την βιωσιμότητα και την προστασία των φυσικών αποθεμάτων για ένα καθαρό περιβάλλον , κληροδοτώντας το και στις επόμενες γενιές. Κάτι το οποίο είναι ηθικό και υλικό χρέος όλων μας» αναφέρει στην επιστολή του ο πρόεδρος του Συλλόγου Παναγιώτης Νανίδης.