Σωτήρης Δημητρίου

Ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου (μυθιστόρημα)

Εκδόσεις Πατάκη

Αθήνα 2016, σελ. 136

Όταν μιλούσαν εκείνες οι γυναίκες νόμιζες ότι κάποιος ουράνιος υποβολέας τούς ψιθυρίζει τα λόγια. Ότι κάποιος ευφάνταστος μουσικός κινεί τις άπειρες χορδές των αντιστοιχιών ζωής και γλώσσας. Ξεπηδούσαν ακάλεστες οι λέξεις και έσκαγαν σαν λουλουδένια μπουμπούκια στους αιθέρες καθαρίζοντας πάλι και πάλι την ψυχή και τον νου. Οι παλμοί και οι αναπαλμοί της ομιλίας αγαλλίαζαν την ακοή και την ψυχή. Η εκφορά και η ουσία ταίριασαν ίσως ιδανικά σ’ ένα ευφρόσυνο αμάλγαμα. Οδηγούσε η γλώσσα σ’ ένα ηθικό στερέωμα -ασκίαχτο απ’ τα σκοτάδια της χαιρεκακίας- και δημιουργούσε συνεχώς στο χωριό δακρυρρόεσσα φιλαλληλία. Με την σειρά της η βαθύρριζη αυτή ευσπλαχνία έτρεφε νέους γλωσσικούς ανθούς

Ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Σωτήρη Δημητρίου. Κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1993 και ήταν υποψήφιο για το ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας. Το 2006, η αγγλική του μετάφραση απέσπασε το βραβείο του περιοδικού TLS. Στο τρίτο μέρος του βιβλίου έχει βασιστεί η ταινία του Σωτήρη Γκορίτσα «Απ’ το χιόνι».

Γιάννης Ξανθούλης

Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας

Εκδόσεις Διόπτρα

Αθήνα 2016, σελ 180

...Το ταραγμένο καλοκαίρι του 1974, η μεταπολίτευση κι εμείς. Εμείς ολομόναχοι στον έρωτα, στη ζωή, στον θάνατο και στους μεγάλους αποχαιρετισμούς. Τότε που ήμασταν ακόμη νέοι, αλλά έπρεπε να αποκτήσουμε γρήγορα τη σοφία των δοκιμασμένων -και περισσότερο εγώ που, όπως έλεγε και η Φανή, κυνηγούσα τα φαντάσματα της αγάπης μέσα στα παραμύθια μιας ένοχης αθωότητας... Μα δεν γινόταν ν’ απαρνηθώ τη ζωή μου στο άψε σβήσε, τόσο γρήγορα, με το πρόσχημα της ενηλικίωσης. Κι εξάλλου ήθελα να ζήσω το δράμα αυτής της περίφημης «ενηλικίωσης» σ’ όλη του την έκταση, για να μάθω, επιτέλους, ποιο ήταν το άλλοθι για τόσα «συναισθηματικά τιμήματα». Κάποτε, όμως, άρχισα να μεγαλώνω πραγματικά και μόνο τότε ταξινόμησα εκείνες τις σκόρπιες μέρες του «Χάρτινου Σεπτέμβρη», που πέρασε κι έφυγε μέσα απ’ τα πιο λαμπερά καλοκαίρια μας, λογαριάζοντάς τον σαν μήνα του φθινοπώρου από συνήθεια ημερολογιακή…

Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1989, η θαυμάσια αυτή νουβέλα του Γιάννη Ξανθούλη και επανεκδόθηκε πρόσφατα.

Jennifer Donnelly

Η γέφυρα των μυστικών (Μετάφραση: Μαρία Ρόζα Τραϊκόγλου)

Εκδόσεις Διόπτρα

Αθήνα 2016, σελ. 555

Καινούριο αστυνομικό μυθιστόρημα από τη βραβευμένη Αμερικανίδα συγγραφέα Jennifer Donnelly, που μας έχει δώσει ανάμεσα στα άλλα, τα γνωστά «Βόρειο Σέλας» και «Επαναστατημένες Ζωές».